Gra w zabijanie

Książka wciągająca od samego początku, trzymająca w napięciu, z ciekawą fabułą i dobrze wykreowanymi postaciami.

Morderca, który przy udziale swoich "uczniów" dopuszcza się zabójstw na terenie kilku miast Ameryki, rzuca Taylor Jackson - policjantce z wydziału zabójstw w Nashville - wyzwanie: "ZAGRAJMY". Sposób dokonywania zbrodni wskazuje, że morderca wzoruje się na innych seryjnych mordercach z przeszłości, a jego celem jest sama Taylor. Świadczy o tym fakt, że obiektem ataków stają się najbliższe jej osoby.

Żmudne i wielowątkowe śledztwo, w które wciągnięci zostają funkcjonariusze policji w wielu stanach, w końcu doprowadza do ujawnienia mordercy; tylko gdzie on jest, gdzie go znaleźć? Inteligentna i wyjątkowo bystra Taylor potrafi to odkryć i sama postanawia rozprawić się z zabójcą.

Książkę czyta się szybko, jest typowym kryminałem, akcja jest wartka, główni bohaterowie dobrze nakreśleni, są emocje, jest napięcie no i sprawiedliwość. Szkoda tylko, że na naszym rynku czytelniczym, poszczególne książki tej serii ukazują się chaotycznie (już dwa lata temu czytałam tom 7),a kilka z nich w ogóle nie została przetłumaczona.

Książka wciągająca od samego początku, trzymająca w napięciu, z ciekawą fabułą i dobrze wykreowanymi postaciami.

Morderca, który przy udziale swoich "uczniów" dopuszcza się zabójstw na terenie kilku miast Ameryki, rzuca Taylor Jackson - policjantce z wydziału zabójstw w Nashville - wyzwanie: "ZAGRAJMY". Sposób dokonywania zbrodni wskazuje, że morderca wzoruje się na...

„Jest mój i tylko mój” (s. 312)

Porucznik Taylor Jackson z Wydziału Zabójstw w Nashville zostaje wciągnięta w wir zbrodni przez ściganego przez nią Naśladowcę.

Niemal w tym samym momencie w trzech różnych miastach Stanów Zjednoczonych atakują naśladowcy znanych seryjnych morderców: Zodiaka, Syna Sama i Dusiciela z Bostonu. Czy to zbieg okoliczności, czy też zaplanowana z najmniejszymi szczegółami akcja, która ma wywołać panikę wśród zwykłych obywateli oraz chaos w szeregach policji?

Sierżant Fitzgerald, przyjaciel i współpracownik Taylor, przekazuje porucznik Jackson wiadomość od mordercy: „Zagrajmy” – jedno na pozór niewinne słowo, które sprawi, że nic już nie będzie takie jak dawniej. Nieustraszona Taylor w obawie o bezpieczeństwo najbliższych decyduje się wejść do gry, w której główną nagrodą jest głowa pani porucznik. Nie zamierza jednak bezczynnie czekać, aż morderca zapuka do jej drzwi i z zimną krwią ją zaatakuje. Zrobi wszystko, by go uprzedzić, zanim ten zdąży pociągnąć za spust. Przy pomocy kolegów z wydziału oraz agenta FBI, Johna Baldwina, Taylor planuje odkryć tożsamość swego prześladowcy i sprawić, by cierpiał tak jak każda z jego ofiar. To zadanie będzie jednak trudniejsze i o wiele niebezpieczniejsze od wszystkich, z jakimi Taylor miała do czynienia, o czym żądna krwi Naśladowcy Jackson już wkrótce się przekona. Jak daleko jest gotów posunąć się morderca, by pokazać Taylor, gdzie jest jej miejsce? A czy Taylor ma w sobie dość siły, by zabić, by odpłacić złem za zło?

Powieść „Gra w zabijanie” J. T. Ellison to 6. część cyklu osnutego wokół losów porucznik policji w Nashville, Taylor Jackson. Książka ta w wersji polskojęzycznej jest dostępna wyłącznie w formie e-booka. Do wydania „Gry w zabijanie” na polskim rynku dostępne były tylko trzy książki z cyklu: część 1 („Złodziej dłoni”),część 3 („Pocałunek śmierci”) oraz część 7 („Umarli nie kłamią”). Trudno powiedzieć, dlaczego Wydawnictwo HarperCollins nie wydaje wszystkich powieści Ellison po kolei, jak przystało na cykl. Teraz natomiast zdecydowało się na publikację części 6, a więc powieści bezpośrednio poprzedzającej świetny thriller „Umarli nie kłamią”. Chyba nie muszę pisać, jak czuje się czytelnik, który nie tylko nie orientuje się w niektórych wydarzeniach, będących kontynuacją wydarzeń z części 5 (tytuł oryg.: „The Immortals”, brak polskiego wydania),lecz także częściowo wie, jak się skończy „Gra w zabijanie”, ponieważ czytał część, która po niej następuje. Nikt nie lubi spojlerów, zwłaszcza w przypadku kryminałów, od których oczekujemy, że będą trzymać w napięciu do samego końca. Nowym czytelnikom, planującym zapoznanie się z twórczością J. T. Ellison, polecam zatem czytać powieści o przygodach Taylor Jackson w kolejności, w której ich lekturę przewidziała autorka.

Książkę polecam sympatykom porucznik Jackson, a także fanom twórczości w stylu pisarstwa Alex Kavy lub Eriki Spindler. „Grę w zabijanie” czyta się szybko i przyjemnie, choć nie jest to thriller wybitny. Duża liczba bohaterów i wiele nakładających się na siebie informacji mogą nieco utrudniać lekturę, choć nie powinny stanowić większego problemu. Idealna książka na nudę.

http://z-literatura-za-pan-brat.piszecomysle.pl/

„Jest mój i tylko mój” (s. 312)

Porucznik Taylor Jackson z Wydziału Zabójstw w Nashville zostaje wciągnięta w wir zbrodni przez ściganego przez nią Naśladowcę.

Niemal w tym samym momencie w trzech różnych miastach Stanów Zjednoczonych atakują naśladowcy znanych seryjnych morderców: Zodiaka, Syna Sama i Dusiciela z Bostonu. Czy to zbieg okoliczności, czy też zaplanowana z...

79 / 2015

79 / 2015