Pamiętam, że przy I części, "Ptaszydle" trochę sobie ponarzekałam na brak autentyczności, lecz książka, spodobała mi się na tyle, że za chwilę do moich rąk "wpadła" II część "Lalkarka". To czego brakowało mi wcześniej, zostało poprawione "brawa dla autora" książkę, czytało się lepiej, przyjemniej, ponieważ jestem czytelnikiem, który podczas czytania książki lubi mieć wrażenie, że w jakimś sensie, może utożsamić się
z bohaterami, dlatego nie czytałam tej książki w nocy.

Co do fabuły to: morderca z poprzedniej części znika, żyje czy nie, tego nie wiadomo, lecz w psychice bohaterów pojawiające się obrazy z "Ptaszydłem" w roli głównej są jak najbardziej rzeczywiste. Jeszcze emocje nie opadły, a już Nils Trojan wraz ze współpracownikami musi zmierzyć się z nowym "szwarc- charakterem" jakim jest niejaki EEL- posługujący się okrutnie śmiercionośną bronią, jaką jest "niepozorna" puszka pianki montażowej. Główna bohaterka Josephine cudem uniknęła śmierci właśnie w taki sposób. Przekonana, że jej niedoszły morderca nie żyje, robi wszystko, aby nie zwariować bo ciągle czuje "jego oddech na swoim karku", jej obawy potęgowane są zniknięciem oraz śmiercią jej najbliższych. Czy Josephine uda się przeżyć? Kto jest odpowiedzialny za serię mordów? Czy Karl Junker przeżył ? A może znalazł się jego naśladowca?
Książka jak najbardziej godna polecenia i wg mnie dużo lepsza niż I część, ale ocenę zostawiam dla Was.

Pamiętam, że przy I części, "Ptaszydle" trochę sobie ponarzekałam na brak autentyczności, lecz książka, spodobała mi się na tyle, że za chwilę do moich rąk "wpadła" II część "Lalkarka". To czego brakowało mi wcześniej, zostało poprawione "brawa dla autora" książkę, czytało się lepiej, przyjemniej, ponieważ jestem czytelnikiem, który podczas czytania książki lubi mieć...

Sięgnęłam po tę pozycję, ponieważ zaciekawiła mnie główna bohaterka i jej zawód, oraz, powiedzmy, niespotykane jak do tej pory w innych książkach narzędzie zbrodni, czyli pianka poliuretanowa, zwana też montażową. Poczytałam trochę o tej substancji i przyznaję, że to dość makabryczny pomysł na śmierć. Jednak wracajmy do książki.

"Lalkarka" to drugi tom cyklu z berlińskim komisarzem Nilsem Trojanem (cóż za nazwisko) a moje pierwsze spotkanie z tym bohaterem i z tym autorem. Ktoś gdzieś napisał, że czytanie tomu drugiego, bez znajomości pierwszego, czyli "Ptaszydła", zupełnie nie szkodzi. Sprawdzało mi się to stwierdzenie jak do tej pory przy okazji innych cykli, jednak w tym wypadku czułam się mocno zagubiona i nie bardzo rozumiałam zachowania co niektórych osób.

Samego komisarza Nilsa, który ma jakieś kłopoty psychiczne i fizyczne, nie wiem, z czego wynikające, mogę się tylko domyślać i sobie pogdybać. Pani psycholog Jany Michels, która raz zachowuje się jak prawdziwa profesjonalistka (hipnoza),a zaraz potem jak wczesna nastolatka, która i chciałaby i się boi. Jedynie "lalkarka" jest wytłumaczona. Wiadomo bez specjalnego gdybania, dlaczego zachowuje się tak, a nie inaczej.

Akcja jest dobrze poprowadzona, jest odpowiednie napięcie przez całą książkę, jednak zakończenie znowu spowodowało, że uśmiechnęłam się z lekkim zażenowaniem i świadomością, że ja już gdzieś, nawet chyba niedawno coś takiego czytałam i co się okazało?

Faktycznie sceny końcowe są niemal identyczne, jak u Kinga w książce "Joyland", którą czytałam, nie tak dawno, bo w maju tego roku. Kto od kogo "zapożyczył" ?? Nie mnie w to wnikać, w każdym razie taka konstatacja nie wpłynęła na lepszy odbiór omawianej lektury. Więc ode mnie ocena ledwie sześć gwiazdek.

Sięgnęłam po tę pozycję, ponieważ zaciekawiła mnie główna bohaterka i jej zawód, oraz, powiedzmy, niespotykane jak do tej pory w innych książkach narzędzie zbrodni, czyli pianka poliuretanowa, zwana też montażową. Poczytałam trochę o tej substancji i przyznaję, że to dość makabryczny pomysł na śmierć. Jednak wracajmy do książki.

"Lalkarka" to drugi tom cyklu z berlińskim...

Książka z początku wydawała mi się nudna, ale zanim porzucę zawsze czytam jeszcze kilka rodziałów i od 3 rozdziału mnie wciągnęła. Akcja szybko się rozkręciła i ciągle była na wysokim poziomie. Tak bardzo chciałam poznać rozwiązanie sprawy, że przeczytałam książkę w jeden dzień. Mimo klasycznej przeszłości głównego komisarza jak w innych kryminałach, kolejny tom można czytać bez przeszkód; choć intresuje mnie pierwsza część, a mianowicie czy byłaby tak samo ciekawa. W fabule też nie było niedociągnięć, a jak już to jakieś małe, których nie zauważyłam. Bez problemu można wziąć i czytać.

Książka z początku wydawała mi się nudna, ale zanim porzucę zawsze czytam jeszcze kilka rodziałów i od 3 rozdziału mnie wciągnęła. Akcja szybko się rozkręciła i ciągle była na wysokim poziomie. Tak bardzo chciałam poznać rozwiązanie sprawy, że przeczytałam książkę w jeden dzień. Mimo klasycznej przeszłości głównego komisarza jak w innych kryminałach, kolejny tom można...

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Świetna, emocjonująca książka - klasyczny kryminał. Czytałem pierwszą część tej serii, ale można też przeczytać, nie czytając tamtej. Trzyma w napięciu do samego końca, koniec zaskakujący. Uwaga, ale książka nie jest dla wrażliwych osób! Nie chcę spoilerować, ale można się dymyślić o co chodzi...
Polecam!

Świetna, emocjonująca książka - klasyczny kryminał. Czytałem pierwszą część tej serii, ale można też przeczytać, nie czytając tamtej. Trzyma w napięciu do samego końca, koniec zaskakujący. Uwaga, ale książka nie jest dla wrażliwych osób! Nie chcę spoilerować, ale można się dymyślić o co chodzi...
Polecam!

Pamiętam, że przy I części, "Ptaszydle" trochę sobie ponarzekałam na brak autentyczności, lecz książka, spodobała mi się na tyle, że za chwilę do moich rąk "wpadła" II część "Lalkarka". To czego brakowało mi wcześniej, zostało poprawione "brawa dla autora" książkę, czytało się lepiej, przyjemniej, ponieważ jestem czytelnikiem, który podczas czytania książki lubi mieć wrażenie, że w jakimś sensie, może utożsamić się z bohaterami, dlatego nie czytałam tej książki w nocy. Co do fabuły to: morderca z poprzedniej części znika, żyje czy nie, tego nie wiadomo, lecz w psychice bohaterów pojawiające się obrazy z "Ptaszydłem" w roli głównej są jak najbardziej rzeczywiste. Jeszcze emocje nie opadły, a już Nils Trojan wraz ze współpracownikami musi zmierzyć się z nowym "szwarc- charakterem" jakim jest niejaki EEL- posługujący się okrutnie śmiercionośną bronią, jaką jest "niepozorna" puszka pianki montażowej. Główna bohaterka Josephine cudem uniknęła śmierci właśnie w taki sposób. Przekonana, że jej niedoszły morderca nie żyje, robi wszystko, aby nie zwariować bo ciągle czuje "jego oddech na swoim karku", jej obawy potęgowane są zniknięciem oraz śmiercią jej najbliższych. Czy Josephine uda się przeżyć? Kto jest odpowiedzialny za serię mordów? Czy Karl Junker przeżył ? A może znalazł się jego naśladowca? Książka jak najbardziej godna polecenia i wg mnie dużo lepsza niż I część, ale ocenę zostawiam dla Was.

Pamiętam, że przy I części, "Ptaszydle" trochę sobie ponarzekałam na brak autentyczności, lecz książka, spodobała mi się na tyle, że za chwilę do moich rąk "wpadła" II część "Lalkarka". To czego brakowało mi wcześniej, zostało poprawione "brawa dla autora" książkę, czytało się lepiej, przyjemniej, ponieważ jestem czytelnikiem, który podczas czytania książki lubi mieć...

Historia z przeszłości jest pretekstem do zadawania śmierci w wyjątkowo obrzydliwy sposób. Nigdy bym nie przypuszczała, że pianka montażowa może mieć też i takie zastosowanie. Zdecydowanie nie do naśladowania, nawet kiedy po remoncie trochę jej zostanie. A książka całkiem niezła, oczywiście jak to ja - zaczęłam od końca, bo "Lalkarka" to druga część przygód Nilsa Trojana, więc szybko nadrabiam to niedopatrzenie rozpoczynając część pierwszą - "Ptaszydło". Polecam.

Historia z przeszłości jest pretekstem do zadawania śmierci w wyjątkowo obrzydliwy sposób. Nigdy bym nie przypuszczała, że pianka montażowa może mieć też i takie zastosowanie. Zdecydowanie nie do naśladowania, nawet kiedy po remoncie trochę jej zostanie. A książka całkiem niezła, oczywiście jak to ja - zaczęłam od końca, bo "Lalkarka" to druga część przygód Nilsa Trojana,...

Dobrze napisany kryminał z dynamiczną, szybko rozwijającą się akcją. Czytelnik nie ma czasu się znudzić, bo ciągle coś się dzieje, a kiedy już się wydaje, że wszystko pasuje, nagle wychodzi na jaw kolejny szczegół, który wszystko zmienia. Przy tym nie pojawia się tu żaden chaos, spokojnie można za wszystkim nadążyć i w niczym się nie pogubić.
Jest to druga część cyklu z komisarzem Trojanem, a ja niestety nie miałam wcześniej okazji przeczytać części pierwszej, czego w czasie lektury "Lalkarki" trochę żałowałam. Co prawda nie ma konieczności czytania po kolei aby czytało się dobrze i przyjemnie, ale jednak trochę odniesień do poprzedniej książki jest i chcąc w pełni zrozumieć bohaterów dobrze byłoby wiedzieć co się tam wydarzyło. Także jeśli macie taką możliwość, to polecam jednak zacząć od "Ptaszydła". "Lalkarkę" czyta się błyskawicznie i mam nadzieję, że poprzednia część jest na podobnym poziomie.

Dobrze napisany kryminał z dynamiczną, szybko rozwijającą się akcją. Czytelnik nie ma czasu się znudzić, bo ciągle coś się dzieje, a kiedy już się wydaje, że wszystko pasuje, nagle wychodzi na jaw kolejny szczegół, który wszystko zmienia. Przy tym nie pojawia się tu żaden chaos, spokojnie można za wszystkim nadążyć i w niczym się nie pogubić.
Jest to druga część cyklu z...

Pewnie to wrażenie w związku z faktem, że nie czytałam pierwszej części z cyklu o Nilsie Trojanie, ale zasadniczo książka dość powiedzieć, że mi się podobała. W końcu dostałam kryminał, który trzymał mnie w napięciu do samego końca. Ale! niestety, główny bohater jest tak irytującym człowiekiem, że nie mam sumienia dać więcej niż 7*. Szkoda.

Pewnie to wrażenie w związku z faktem, że nie czytałam pierwszej części z cyklu o Nilsie Trojanie, ale zasadniczo książka dość powiedzieć, że mi się podobała. W końcu dostałam kryminał, który trzymał mnie w napięciu do samego końca. Ale! niestety, główny bohater jest tak irytującym człowiekiem, że nie mam sumienia dać więcej niż 7*. Szkoda.

Książka dużo słabsza od powszedniej części, która była bardzo ciekawa i wciągająca. Ta historia mało mnie ciekawiła i nie zawierała tego ,,czegoś'', co powszednia część cyklu.

Książka dużo słabsza od powszedniej części, która była bardzo ciekawa i wciągająca. Ta historia mało mnie ciekawiła i nie zawierała tego ,,czegoś'', co powszednia część cyklu.