Wedle zasług

Na początku bardzo chaotyczna ale z czasem wszystko się stabilizuje. Tempo akcji jest dobre, książkę czyta się szybko ale zakończenie zostawia wiele do życzenia. Trzeba podkreślić, że jest to debiutancka książka Pana Nieściura dlatego nie można być aż nadto surowym.

Na początku bardzo chaotyczna ale z czasem wszystko się stabilizuje. Tempo akcji jest dobre, książkę czyta się szybko ale zakończenie zostawia wiele do życzenia. Trzeba podkreślić, że jest to debiutancka książka Pana Nieściura dlatego nie można być aż nadto surowym.

Cóż, w serii STALKER, są różnej jakości tytuły. Ten jednak wyróżnił się dość ciekawa fabułą i opisami Zony. Lubię co jakiś czas wracać do tej serii. W mojej opinii książki polskich autorów są ciekawsze od rosyjskich.

Cóż, w serii STALKER, są różnej jakości tytuły. Ten jednak wyróżnił się dość ciekawa fabułą i opisami Zony. Lubię co jakiś czas wracać do tej serii. W mojej opinii książki polskich autorów są ciekawsze od rosyjskich.

Zaczyna się dobrze. Niestety później to już chaos, jakieś rozchwianie fabuły. Stracony czas.

Zaczyna się dobrze. Niestety później to już chaos, jakieś rozchwianie fabuły. Stracony czas.

Jest rok 2006. Dwoje myśliwych przeczesuje zonę w poszukiwaniu Czarnobylskich wilków, wszystko idzie w miarę gładko do czasu gdy przychodzi im powrót do bazy.
Nagle to oni stają się zwierzyną a ich dawni kompani myśliwymi.

Wstęp zachęca, Motyw zemsty? Wyrównanie starych rachunków? Tajne eksperymenty? Powód zdrady kompanów?
Tylko akcja nagle przeskakuje do roku 2016 i zanim dostaniemy coś z powyższych wątków przyjdzie nam poznać nowe twarze, Nowych bohaterów i ich historie, Przez długi czas będziemy śledzić bieżące wydarzenia i zanim połączymy je w jedną spójną całość, lektura dobiegnie końca.
"Wedle zasług" ciężko mi polecić jako samodzielną lekturę.
Nieściur pisze dobre dialogi, dobrą akcję ale historii brakuje kropki.
Są lepsze pozycje które potrafią zamknąć rozdział opowiadania w jednym tomie. Sławomirowi brakuje tego rozdziału. Przez co po lekturze odczuwam pewne braki.
Polecam "Bagno Szaleńców" lub powieść Jacka KLossa tamte lektury posiadały pewne kamienie milowe, przy których można było się zatrzymać. Wedle zasług jest strasznie chaotyczne.

Jest rok 2006. Dwoje myśliwych przeczesuje zonę w poszukiwaniu Czarnobylskich wilków, wszystko idzie w miarę gładko do czasu gdy przychodzi im powrót do bazy.
Nagle to oni stają się zwierzyną a ich dawni kompani myśliwymi.

Wstęp zachęca, Motyw zemsty? Wyrównanie starych rachunków? Tajne eksperymenty? Powód zdrady kompanów?
Tylko akcja nagle przeskakuje do roku 2016 i...

"Wedle zasług" przedstawia początki Zony w sposób, w jaki chyba żaden fan S.T.A.L.K.E.R.A się nie spodziewa. Koncepcja genezy powstawia strefy przedstawiona przez autora zasługuje na wyróżnienie. Jest zaskakująca ale z drugiej strony... wschodni Słowianie lubią mocne trunki... po mocnych trunkach czasami człowiek żałuje...

"Wedle zasług" przedstawia początki Zony w sposób, w jaki chyba żaden fan S.T.A.L.K.E.R.A się nie spodziewa. Koncepcja genezy powstawia strefy przedstawiona przez autora zasługuje na wyróżnienie. Jest zaskakująca ale z drugiej strony... wschodni Słowianie lubią mocne trunki... po mocnych trunkach czasami człowiek żałuje...

Dobrze wrócić do ZONY, coś mnie ciągnie w je objęcia. Czy ja też jestem mutantem?
Fajny pomysł z grzebaniem w genomach i powstawaniem nowych mutacji. Za wszystko odpowiadają ludzie i ich chore umysły. Nie liczą się ofiary, ważne jest osiągniecie zamierzonego efektu. A ci, który mieli być ofiarami nie zapomną, będą szukać i ścigać aż osiągną upragnioną zemstę.

Dobrze wrócić do ZONY, coś mnie ciągnie w je objęcia. Czy ja też jestem mutantem?
Fajny pomysł z grzebaniem w genomach i powstawaniem nowych mutacji. Za wszystko odpowiadają ludzie i ich chore umysły. Nie liczą się ofiary, ważne jest osiągniecie zamierzonego efektu. A ci, który mieli być ofiarami nie zapomną, będą szukać i ścigać aż osiągną upragnioną zemstę.

Moim zdaniem książka jest przeciętna, dziwnie zawiła. Ma pare momentów w których można się uśmiechnąć. Niestety postacie nie wybrzmiały, większość mi się zlała, były nijakie, często niepotrzebne, nic nie wnoszące. Polecam ze względu na: przygody i postać Waruchina; opowieść o burerze.

Moim zdaniem książka jest przeciętna, dziwnie zawiła. Ma pare momentów w których można się uśmiechnąć. Niestety postacie nie wybrzmiały, większość mi się zlała, były nijakie, często niepotrzebne, nic nie wnoszące. Polecam ze względu na: przygody i postać Waruchina; opowieść o burerze.

Ogromnym plusem jest to, że nie jest to STALKER. Nieściur wniósł do uniwersum swoje pomysły - i cała historia na tym ogromnie zyskała. Oczywiście polecam!

Ogromnym plusem jest to, że nie jest to STALKER. Nieściur wniósł do uniwersum swoje pomysły - i cała historia na tym ogromnie zyskała. Oczywiście polecam!

Powtórzę to, co wielu poprzedników napisało, chaos, chaos i jeszcze trochę chaosu. Bohaterowie może i mają swoje osobowości, cechy itd, ale często nie wiadomo kto jest kim i czyją historię aktualnie autor opisuje oraz o co w tym wszystkim ostatecznie chodzi. Nie pomaga w tym zbyt poszarpana i podzielona narracja oraz mnóstwo dialogów, a zbyt mało opisów Zony, które to wychodzą autorowi najlepiej i są bardzo zbliżone do świata z gier.
Ostatecznie jednak, dla fana uniwersum, pozycja warta przeczytania mimo ww. minusów.

Powtórzę to, co wielu poprzedników napisało, chaos, chaos i jeszcze trochę chaosu. Bohaterowie może i mają swoje osobowości, cechy itd, ale często nie wiadomo kto jest kim i czyją historię aktualnie autor opisuje oraz o co w tym wszystkim ostatecznie chodzi. Nie pomaga w tym zbyt poszarpana i podzielona narracja oraz mnóstwo dialogów, a zbyt mało opisów Zony, które to...

Nie sądziłem, że kiedyś to napiszę, ale książka jest bardzo słaba. Jestem fanem uniwersum, ale czytałem ją kilka miesięcy. Postacie są tak słabo przedstawione, że nie wiadomo o kim się czyta w danym momencie.

Nie sądziłem, że kiedyś to napiszę, ale książka jest bardzo słaba. Jestem fanem uniwersum, ale czytałem ją kilka miesięcy. Postacie są tak słabo przedstawione, że nie wiadomo o kim się czyta w danym momencie.