Książka nie daje odpowiedzi na tytułowe pytanie. Jest tutaj dużo paplaniny o historii związanej z badaniem seksualności kobiet. Jest też o kopulacji małp czy szczurów. Ja słuchałem audiobooka, no ale przez dokładne opisy problem wszystko ogarnąć. Lubię tego lektora akurat, no ale i tak nieprzyjemnie się tego słuchało, jak autor twierdzi, że ponad połowa kobiet fantazjuje o gwałcie, bo chcą się poczuć pożądane. Oczywiście fantazja nie jest równoznaczna z czynami, bo pewnie wtedy to już nie wyglądałoby tak samo jak w wyobrażeniach.
Podobno dużo kobiet po pewnym czasie w związku traci pociąg seksualny do swojego partnera. Ogółem według książki kobiety mogą być mniej monogamiczne i chcieć więcej partnerów.
Dla złagodzenia podano chociaż 1 przykład kobiety, która w swoim związku nie fantazjowała o nikim innym prócz jej męża.

"Mężczyźni są zaprogramowani na sciąganie i zapładnianie, podczas gdy kobiety na wybranie idealnego partnera.
Genetycznie mężczyźni są stworzeni do odczuwania dzikiego pożądania, kobiety natomiast pożądają z wyraźnym umiarem."

Autor nawet twierdzi, że orientacja kobiet może być płynna i heteroseksualne kobiety mogą stać się homoseksualne. Nawet gdy heteroseksualne kobiety nie deklarowały podniecenia podczas oglądania lesbijek, to podczas badania zanotowano takie jako występujące, chociaż sytuacja taka nie miała miejsca w przypadku homoseksualnych mężczyzn oglądających lesbijki i heteroseksualnych mężczyzn oglądających gejów. Dlatego kiedyś na tej podstawie dało się sprawdzić, czy mężczyźni deklarujący się jako homoseksualiści nie kłamali podczas poboru do wojska (dawniej homoseksualizm traktowano jako chorobę, ale skreślono ją z listy chorób w 1973 roku).

Jak już na starcie wspomniałem, książka nie daje odpowiedzi na tytułowe pytanie. Co najwyżej sugeruje, że kobiety lubią być pożądane przez innych i dlatego ich partner może się znudzić, przez co nie napawa optymizmem, jakby sobie o tym pomyśleć w dalszej perspektywie związków, no ale autor opisuje wybrane przykłady i nie można tego od razu odnosić do całej płci, jednak znałem pewną dziewczynę, która mówiła, że sama nie wie, jak wytrzyma z tylko 1 facetem całe życie lub inną, która z heteroseksualnej zmieniła orientację na homoseksualną i obwiniała swojego byłego chłopaka o to, dlatego zaniepokoiły mnie informacje napisane w tej książce.

Książka nie daje odpowiedzi na tytułowe pytanie. Jest tutaj dużo paplaniny o historii związanej z badaniem seksualności kobiet. Jest też o kopulacji małp czy szczurów. Ja słuchałem audiobooka, no ale przez dokładne opisy problem wszystko ogarnąć. Lubię tego lektora akurat, no ale i tak nieprzyjemnie się tego słuchało, jak autor twierdzi, że ponad połowa kobiet fantazjuje o...

Jako całokształt nie jest rewelacyjna i wielu wątków nie porusza, ale miała kilka faktów które bardzo zmieniły moje postrzeganie kobiet za co jestem bardzo wdzięczny :)

Jako całokształt nie jest rewelacyjna i wielu wątków nie porusza, ale miała kilka faktów które bardzo zmieniły moje postrzeganie kobiet za co jestem bardzo wdzięczny :)

Kto szukał książki o ewolucji nad badaniami w zakresie kobiecego pożądania, niech doda sobie +1 do oceny, bo książka jest bardziej o tym, odkrywając na pobocznym torze przełomowe odkrycia. Mamy więc opis seksuologa, kim był nad czym pracował, jakie badania prowadził, jakie badania prowadzili jego koledzy i koleżanki, do jakich wniosków doszli, i często, że to nie było kompletne lub błędne. Ja tego słuchałem na audiobooku podczas jazdy autem, do pracy, więc mnogość wywodów utrudniała mi ogarnięcie wszystkiego, a książka kończy się właściwie stwierdzeniem, że coś dzisiaj już wiemy, ale dużo jest jeszcze do odkrycia...
Niektóre wywody słuchało się jak aplikacje naukowe (Dosłownie! Nie różni się to zanadto od "Oznaczania związków organicznych metodą chromatografii gazowej z wykorzystanie detektora masowego"). Czyli ciekawe, dużo danych i najlepiej ogarnąć to na papierze, niż na słuchawkach. Zwłaszcza w kwestii anatomii i fizjologii (czy tam biochemii :-))
Tytuł sugerował mi, że dostanę gotową mapę po psychice i oczekiwaniach kobiet, dynamit i receptę. Tego oczekiwałem. Tymczasem jest tam sporo danych, niewiadomych, ustaleń często z laboratoriów - z badań na szczurach, czy małpach - i prób znalezienia analogii z kobietą.

Kto szukał książki o ewolucji nad badaniami w zakresie kobiecego pożądania, niech doda sobie +1 do oceny, bo książka jest bardziej o tym, odkrywając na pobocznym torze przełomowe odkrycia. Mamy więc opis seksuologa, kim był nad czym pracował, jakie badania prowadził, jakie badania prowadzili jego koledzy i koleżanki, do jakich wniosków doszli, i często, że to nie było...

Taka książka, która obiecuje, że jest o czymś bardzo konkretnym, a tak naprawdę szczegółowo opisuje co najwyżej paski na koszuli eksperymentatora oraz obrazki na ścianach gabinetu badaczki. Przegadana do bólu. Sensacyjna jak gazetka Lidla.

Taka książka, która obiecuje, że jest o czymś bardzo konkretnym, a tak naprawdę szczegółowo opisuje co najwyżej paski na koszuli eksperymentatora oraz obrazki na ścianach gabinetu badaczki. Przegadana do bólu. Sensacyjna jak gazetka Lidla.

Co dla mnie w tej książce było odkrywcze?
Kilka faktów z dziedziny fizjologii, mianowicie rola dopaminy i serotoniny.
Istnienie 4 kanałów nerwowych przewodzących kobiecy orgazm, a zatem wręcz istnienie kombinacji pobudzenia tych dróg, co oznacza różnorodność kobiecych orgazmów. To ciekawe i tego faktycznie nie wiedziałem.
Natomiast „odkrywcze” rozważania na temat psychiki kobiecej w seksualności mają głębię kałuży. Seks w dużej mierze sprowadzony jest tu do rozważania jak poruszać organami płciowymi, żeby ucieszyć kobietę. Nie ma ani śladu porządnych rozważań na temat: po co w ogóle tymi organami płciowymi poruszać. Rola wyobraźni i wewnętrznych pragnień intymnych kobiety sprowadzona jest do czegoś instrumentalnego i mało istotnego. Książka wbrew pozorom powiela stereotypy. Całą masę stereotypów w dziedzinie kobiecej psychiki.
Ja to widzę tak.
Naukawcy (w odróżnieniu od naukowców, tak jak kwas siarkawy różni się od siarkowego) nie zauważają, że jeśli wali się młotkiem w trawę, to nie należy się dziwić, że jest ona wbita w glebę. Jeśli w kobiece psychiki wali się stereotypami, to nie należy się dziwić, że seksualność kobieca jest pognieciona. Przez społeczną przemoc na ich psychice.
Stwierdzono ponoć, że 60% kobiet ma fantazje, żeby ulegać męskiej przemocy „a może więcej”. Co zatem zrobić z tą 40% „a może mniej”? Czy wiedza o tych 60% wyzwala te 40%? Nie sądzę. Raczej ugniata stereotypy 50 twarzy Greya. W książce nie odpowiada się porządnie na pytanie o dopasowanie seksualne partnerów, raczej próbuje się wymyślić cudaczne sposoby na wytworzenie pożądania seksualnego tam, gdzie jego istnienie przestaje mieć sens z momentem uświadomienia sobie przez kobietę własnych pragnień seksualnych. Próbuje się mówić o „elastyczności seksualnej kobiety”, jak to nawet orientacja ulega zmianie z homo na heteroseksualną czy odwrotnie.
A może te Kobiety były bi? A może odkryły swoją PRAWDZIWĄ NATURĘ seksualną, a dotychczas - jak pognieciona trawa - tkwiły w stereotypach?
Co powoduje, że ktoś nas pociąga? W książce uwzględnia się tylko pociąg do wizerunku fizycznego. Czy nie istnieją cechy psychiczne i cechy „zwierzęce” (rodzaj pożądania) w partnerze/partnerce, które mogą być przedmiotem pożądania istotniejszym, niż wygląd zewnętrzny? Czyż rodzaj pragnień seksualnych partnera/partnerki nie jest istotniejszy?
Zakończenie książki ilustruje przykład randkowej gry, w której zmieniono rolę kobiety i mężczyzny uzyskując - ich zdaniem - zaskakujący rezultat.
Są zaskoczeni, doprawdy zabawne. Ja natomiast nie. Zupełnie nie.

Co dla mnie w tej książce było odkrywcze?
Kilka faktów z dziedziny fizjologii, mianowicie rola dopaminy i serotoniny.
Istnienie 4 kanałów nerwowych przewodzących kobiecy orgazm, a zatem wręcz istnienie kombinacji pobudzenia tych dróg, co oznacza różnorodność kobiecych orgazmów. To ciekawe i tego faktycznie nie wiedziałem.
Natomiast „odkrywcze” rozważania na temat psychiki...

Myślałam, że będzie o ciuszkach, ciasteczkach i luksusowych kosmetykach. A tu się okazało, że książka „Czego pragną kobiety” którą napisał Daniel Bergner, oparta jest na szeroko zakrojonych badaniach i wywiadach ze światowymi behawiorystami, seksuologami, psychologami, a dotyczy analizy która ma dać odpowiedź na pytanie; jak to jest z kobiecym podnieceniem seksualnym i pożądaniem.

„Zuchwała, wyzywająca, rewolucyjna książka Daniela Bergnera momentami mogłaby zawstydzić samego Zygmunta Freuda.”

Autor stara się odpowiedzieć, czy utarte stereotypy na temat pożądania seksualnego kobiet, w myśl ostatnich badań naukowych, są prawdą czy mitem. Meredith Chivers , Marta Meana, Lisa Diamond, czy Terri Fisher, to niektórzy naukowcy przeprowadzający badania które miały dać odpowiedź, jak to faktycznie jest z tą żeńską seksualnością.

Badania wykazały dużą rozbieżność z dotychczas przyjętymi teoriami nie popartymi rzetelnymi badaniami. Monogamia, normy i kultura zakorzeniona w kobiecie a dotycząca seksu, rodzaje orgazmów to tematy które w świetle tych badań pokazują zupełnie inną twarz. Może to być niezbyt przychylnie przyjęte zarówno przez mężczyzn jak i kobiety. Dlaczego? Na to pytanie odpowiedź znajduje się w książce.

Myślałam, że będzie o ciuszkach, ciasteczkach i luksusowych kosmetykach. A tu się okazało, że książka „Czego pragną kobiety” którą napisał Daniel Bergner, oparta jest na szeroko zakrojonych badaniach i wywiadach ze światowymi behawiorystami, seksuologami, psychologami, a dotyczy analizy która ma dać odpowiedź na pytanie; jak to jest z kobiecym podnieceniem seksualnym i...

Nie pokuszę się o odpowiedź na tytułowe pytanie, wciąż nie mam pojęcia i czuję z tego powodu przeogromny niedosyt. Z przeczytania tej książki również. Pewne tematy, wyniki badań tylko pobieżnie zaanalizowane, postawione tezy słabo argumentowane...
Mało w niej głębi, a przecież tego należy wymagać od książki, ktora chce choć trochę odsłonić kobiecą psyche...

Nie pokuszę się o odpowiedź na tytułowe pytanie, wciąż nie mam pojęcia i czuję z tego powodu przeogromny niedosyt. Z przeczytania tej książki również. Pewne tematy, wyniki badań tylko pobieżnie zaanalizowane, postawione tezy słabo argumentowane...
Mało w niej głębi, a przecież tego należy wymagać od książki, ktora chce choć trochę odsłonić kobiecą psyche...

"Kierunek kobiecego pożądania jest przede wszystkim płynny".

"Kierunek kobiecego pożądania jest przede wszystkim płynny".