Marcin Osman

Nie rozumiem dlaczego tak uznane wydawnictwo jak Pascal skusiło się na firmowanie tego tytułu, który jakością bardziej odpowiada obszarowi self-publishing. W całej książce ani pół oryginalnej myśli, wszystkie koncepcje zerżnięte ze znanych amerykańskich autorów. To bardziej taki bryk z innych, ciekawszych pozycji. Dobrze, że przynajmniej w przypisach są odnośniki do oryginalnych źródeł. Jednak jeśli ktoś nigdy w życiu nie zetknął się z tematami minimalizmu i intencjonalnego życia, to można się skusić na początek. Wywód jest klarowny, i choć nie brakuje literówek i dziwnych konstrukcji gramatycznych, daje się czytać. Natomiast po przeczytaniu fragmentu rozdziału o prowadzeniu biznesu ze strony 177 (nie będę cytować, coś w stylu, że każdy ma przecież wybór i jak ktoś wybiera zawód, którego nie da się wydelegować i zautomatyzować, to sam jest sobie winien),wypełnionego pogardą dla ludzi żyjących z pracy własnych rąk, życzę autorom, żeby byli zmuszeni sami sobie udzielać pomocy medycznej, gdyż wszystkie dziewczyny po szkole pielęgniarskiej wybiorą karierę influencerek na Instagramie. Każdy ma przecież wybór, autorzy akurat zdecydowali się na klasizm ;)