Początek i końcówka książki jest najciekawsza, a środek trochę się wlecze :)

Początek i końcówka książki jest najciekawsza, a środek trochę się wlecze :)

Bardzo fajna, lekka książka, którą bardzo szybko się czyta. Ciekawie łączy fizykę z fantastyką.

Bardzo fajna, lekka książka, którą bardzo szybko się czyta. Ciekawie łączy fizykę z fantastyką.

Bardzo przyjemna i wciągająca lektura. Polecam całą serię.

Bardzo przyjemna i wciągająca lektura. Polecam całą serię.

Nie jest zła, wciągnęła mnie na długo.

Nie jest zła, wciągnęła mnie na długo.

Genialna książka. Przeczytałem w 2 dni. Nigdy bym nie wpadł na takie pomysły, jak szkatułka lub ważka. Niedługo idę do sklepu po kolejny tom. Polecam szczególnie młodym czytelnikom, ale nie mówię, że starszym się nie spodoba.

Genialna książka. Przeczytałem w 2 dni. Nigdy bym nie wpadł na takie pomysły, jak szkatułka lub ważka. Niedługo idę do sklepu po kolejny tom. Polecam szczególnie młodym czytelnikom, ale nie mówię, że starszym się nie spodoba.

Horacy F. Andrews to nastolatek, który mieszka wraz z rodzicami i kotem, Lockim, w Chicago. Przepada za naukami ścisłymi, a wieczorami grywa z mamą w szachy. Chłopca cechuje logiczne i racjonalne myślenie, ma też rzadko spotykaną umiejętność określania co do minuty aktualnego czasu. Pewnego dnia, jadąc autobusem, wpada mu w oko dziwny szyld z jego własnym nazwiskiem. Wiedziony ciekawością trafia do przedziwnego miejsca – Domu Odpowiedzi. To rodzaj magazynu, w którym kłębią się przedmioty o różnych tajemniczych właściwościach.

"Horacy wyplątał się z plecaka i upuścił go na ziemię. Zbliżył się do stołu, szurając podeszwami butów po kamiennej podłodze. Przyjrzał się pierwszemu pojemnikowi, usiłując rozpoznać przynajmniej kilka spośród znajdujących się w nim przedmiotów. Z boku pojemnika zwisał hak z trzema zadziorami – w rodzaju haczyków do łowienia ryb, tyle że miał ponad pół metra szerokości i zadziory długości dłoni Horacego. Obok niego sterczał wierzchołek miniaturowej szkarłatnej piramidy i zwisał bezwładnie harmonijkowy wysięgnik z wielkim kolczastym kołem na końcu. Z następnego pudła wyglądała nieruchoma głowa królika, a spomiędzy uszu wystawał róg jednorożca. Jeśli to był sklep, to takiego Horacy dotąd nie widział."

Natrafia tam na szkatułkę sprawiającą wrażenie, jakby na niego oczekiwała. Tajemnicze miejsce, a przede wszystkim artefakt, który otrzymuje, uświadamiają mu istnienie świata, o którym nie miał pojęcia.

Ciąg dalszy na blogu: http://zabookowane.pl/uncategorized/ted-sanders-straznicy-szkatulka-i-wazka-recenzja/#more-621

Horacy F. Andrews to nastolatek, który mieszka wraz z rodzicami i kotem, Lockim, w Chicago. Przepada za naukami ścisłymi, a wieczorami grywa z mamą w szachy. Chłopca cechuje logiczne i racjonalne myślenie, ma też rzadko spotykaną umiejętność określania co do minuty aktualnego czasu. Pewnego dnia, jadąc autobusem, wpada mu w oko dziwny szyld z jego własnym nazwiskiem....

Swego czasu Harry Potter był mi bratem, a Baśniobór drugim domem. Tyle, że zawsze podczas lektury czułem się nieco oszukiwany. Wszystko w tamtym świecie jest przecież możliwe. A to znaczy, że nie ma żadnych logicznych granic, które uporządkowałyby i tym samym nieco uwiarygodniły poczynania bohaterów. Tak było do niedawna. Aż pewnego dnia wpadły w moje ręce dwie książki...
Seria „Strażnicy” Teda Sandersa, stanowi swoiste brakujące ogniwo w świecie młodzieżowej literatury fantasy. Udowadnia czytelnikom, że do tematu magii i fantastyki można podejść racjonalnie bez kombinowania oraz naginania wydarzeń. A wszystko to przyprawione w tak wciągającym i smakowitym sosie, że nie sposób oderwać się od lektury. Wiem doskonale o czym piszę! Dwa tomy – w sumie blisko 1200 stron, „pochłonięte” w nieco ponad tydzień (nie zaniedbując przy tym codziennych obowiązków). To o czymś świadczy. Ale po kolei...

Czytając krótkie streszczenie na tylnej okładce „Strażnicy: Szkatułka i ważka” można dojść do mylnego wniosku, iż mamy do czynienia z publikacją jakich wiele zalega na półkach pod nazwą „fantastyka młodzieżowa”. Nastolatek Horacy, z okna autobusu zauważa szyld nad jednym ze sklepów. Mógłby przysiąc, że widniało na nim jego imię i nazwisko. Niesiony ciekawością trafia do przedziwnego miejsca, gdzie w podziemnych pomieszczeniach odnajduje niezliczone pudła z najróżniejszymi przedmiotami. Rezydenci sklepu: pani Hapsteade i pan Meister, wydają się dość osobliwymi przypadkami. Do tego napotkany na ulicy mężczyzna, który nazywa chłopaka „partaczem”. O co w tym wszystkim chodzi? Odpowiedzi spływają na Horacego dość szybko. A to za sprawą małej, pięknie zdobionej szkatułki, którą wybrał spośród bogactw skrywanych we wspomnianych pudłach...
Więcej na blogu http://www.zwyklamatka.pl/2017/02/straznicy-czyli-magia-dla-sceptykow.html

Swego czasu Harry Potter był mi bratem, a Baśniobór drugim domem. Tyle, że zawsze podczas lektury czułem się nieco oszukiwany. Wszystko w tamtym świecie jest przecież możliwe. A to znaczy, że nie ma żadnych logicznych granic, które uporządkowałyby i tym samym nieco uwiarygodniły poczynania bohaterów. Tak było do niedawna. Aż pewnego dnia wpadły w moje ręce dwie...

Bardzo fajnie wymyślony świat... ale zawiodłam się ponieważ była tam tylko jedna, bardziej rozwinięta akcja.

Bardzo fajnie wymyślony świat... ale zawiodłam się ponieważ była tam tylko jedna, bardziej rozwinięta akcja.

Fajna książka dla dzieci, które lubią się trochę bać, wg. mnie kategoria wiekowa 11+

Fajna książka dla dzieci, które lubią się trochę bać, wg. mnie kategoria wiekowa 11+

Bardzo dobra książka. Tedowi Sandersowi naprawdę udało się połączyc magię z fizyką. Gorąco Polecam.

Bardzo dobra książka. Tedowi Sandersowi naprawdę udało się połączyc magię z fizyką. Gorąco Polecam.