Domofon

To było moje pierwsze spotkanie z autorem. Sceneria mało romantyczna, bo w pociągu relacji Hel – tekstu wiedziałam, że będzie nam z Miłoszewskim po drodze. Po pierwsze urzekł mnie sposób budowania postaci. Kilka z pozoru nieistonych informacji, zupełnie błahych szczegółów i voila, mamy bohatera jak żywego. Poza tym i tu też kolejny plus, Miłoszewski złośliwiec, bezlitośnie wyciąga na światło dzienne te małe wsydliwe grzeszki, które tak bardzo staramy się ukryć.
Po drugie, każda z postaci Domofonu opowiada swoją własną historie,więc tak naprawdę mamy tu cały zbiór opowiadań i każde z nich starannie dopracowane, wypieszczone w szczegółach. Mile zaskakuje elastyczność narracji, konsekewncja w prowadzeniu historii, nic się nie plącze, każdy wątek ma swoje logiczne wytłumaczenie. Nawet bardzo drugoplanowe postaci, powolane do życia tylko po to, żeby za chwilę zginąć są opisane barwnie, trójwymiarowo, prawdziwie.
No i oczywiście duży plus ode mnie prywatnie za umiejscowienie akcji. Warszawskie Bródno znam doskonale, wiem dokładnie króry to blok został nawiedzony przez siły nieczyste, bardzo dobrze wiem, jak skrzypi w nim winda, pod warunkiem, że działa. To taki bardzo subiektywny plusik.
Samo zakończenie „ Domofonu ‘ może nie powala na kolana, ale jest w miarę logiczną konsekwencją wydarzeń. Da się przeżyć. Generalnie jak na debiut, jest to bardzo porządnie napisana książka, dopracowana w szczegółach. Pomimo lekkości lektury, widać wysiłek i mozolną pracę, jaką autor włożyl by dać czytelnikowi coś więcej, niż tylko byle jakie czytadło.

To było moje pierwsze spotkanie z autorem. Sceneria mało romantyczna, bo w pociągu relacji Hel – tekstu wiedziałam, że będzie nam z Miłoszewskim po drodze. Po pierwsze urzekł mnie sposób budowania postaci. Kilka z pozoru nieistonych informacji, zupełnie błahych szczegółów i voila, mamy bohatera jak żywego. Poza tym i tu też kolejny plus, Miłoszewski złośliwiec, bezlitośnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałam i jestem bardzo przyjemnie zaskoczona. Naprawdę wciąga - już dawno tak nie wsiąkłam w żadną powieść. Zakończenie też było zgrabne, spójne i "nieprzeciągnięte".
Z czasu studiów pamiętam okolice Warszawy opisane w książce - na szczęście nie na tyle dobrze, żeby przeszkadzały mi drobne nieścisłości, do których przyznał się autor w posłowiu, ale na tyle, żeby mnie zaciekawić i jeszcze bardziej wciągnąć.
Z fabuły przebija "Lśnienie" Kinga oraz "Szósty zmysł" a w tekście są nawiązania do "Obcego"
Dodatkowo bardzo mi opowiada styl i poczucie humoru pana Miłoszewskiego - nie tak nachalne i "zadufane w sobie", jak u niektórych autorów.
Podsumowując, bardzo polecam, a sama bardzo jestem ciekawa innych książek autora - myślę, że to początek pięknej i jednostronnej przyjaźni ;)

To pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałam i jestem bardzo przyjemnie zaskoczona. Naprawdę wciąga - już dawno tak nie wsiąkłam w żadną powieść. Zakończenie też było zgrabne, spójne i "nieprzeciągnięte".
Z czasu studiów pamiętam okolice Warszawy opisane w książce - na szczęście nie na tyle dobrze, żeby przeszkadzały mi drobne nieścisłości, do których przyznał się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyjemny horror inspirowany "Lśnieniem" Kinga, osadzony w typowym(?) polskim bloku. Przede wszystkim nie jest to jednak kryminał, czyli gatunek, z którym autor jest głównie kojarzony, dlatego jeśli oczekujesz realistycznego śledztwa, to nie jest książka dla ciebie.

Dużym plusem jest miejsce akcji. Zamiast wielkiego hotelu, mamy blok z wielkiej płyty. Jednocześnie sprawia to, że inspiracja "Lśnieniem" znajduje dodatkowe uzasadnienie i zyskuje mocny kontekst, oparty na doświadczeniu uniwersalnym dla większości Polaków.

Historia jest wciągająca i szybko się ją czyta, bo język jest lekki. W pewnym sensie jest to jednak słaba strona tej książki. W zwięzłych opisach brakło jakby brudu, duchoty i chropowatości bloku, w dodatku odciętego od świata.

Choć fabuła przypomina o tym na każdym kroku, podczas czytania wcale nie czuje się bycia zamkniętym w bloku. Zabrakło mi tych typowych barw, dźwięków i zapachów, wzmocnionych dodatkowo posępną atmosferą. Nie jest to wada dyskwalifikująca tę powieść. Jest to jednak coś, co sprawia ze ten horror czyta się odrobinę za lekko. Zbyt komfortowo, jakby autor nie chciał wprawić czytelnika w zakłopotanie. Podobnie jest też ze scenami typowo horrorowymi. Autor opiera je w dużej mierze na psychice bohaterów, buduje ich doświadczenia i traumy, po to żeby ich nimi gnębić. I to jest dobry aspekt jego straszenia. Ale jednocześnie jest w tym odrobinę zbyt delikatny. Jakby horror zatrzymywał się o jeden krok za wcześnie, oszczędzając nam kulminacji makabry.

Tyczy się to również relacji zamkniętych w bloku obcych ludzi. Można by przypuszczać że sytuacja doprowadzi do sporych napięć między nimi i rzeczywiście momentami było blisko, ale znowu, jakby wszystko zatrzymało się zanim zdażyło się dobrze rozpędzić.

Doceniam tę książkę za jej poszczególne elementy. Przeniesienie znanego motywu na nasz polski grunt, przekrój postaci, intrygę. Wplecenie w to wszystko pewnych konceptów które intrygowały niejedno dziecko mieszkające w bloku: mroczne piwnice, niszczejące windy, czy wreszcie umożliwiające telekonferencje z całym blokiem domofony. Moje zastrzeżenia sprowadzają się jedynie do tego, że książka jako całość mogła być jeszcze lepsza, mocniejsza, mroczniejsza.

Przyjemny horror inspirowany "Lśnieniem" Kinga, osadzony w typowym(?) polskim bloku. Przede wszystkim nie jest to jednak kryminał, czyli gatunek, z którym autor jest głównie kojarzony, dlatego jeśli oczekujesz realistycznego śledztwa, to nie jest książka dla ciebie.

Dużym plusem jest miejsce akcji. Zamiast wielkiego hotelu, mamy blok z wielkiej płyty. Jednocześnie sprawia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka, bardzo dobrze się ją czytało. Klimat bloku wykreowany w sposób mroczny, pełen tajemnic. Bardzo dobrze opisani bohaterowie. Cała historia wciąga do ostatniej strony. Polecam

Świetna książka, bardzo dobrze się ją czytało. Klimat bloku wykreowany w sposób mroczny, pełen tajemnic. Bardzo dobrze opisani bohaterowie. Cała historia wciąga do ostatniej strony. Polecam

Pokaż mimo to

Jakiś straszny horror to raczej nie jest. Dość ciekawa, oryginalna historia, jednak trochę miejscami przekombinowana. Niektóre wątki sprawiały wrażenie zapełniaczy stron, można byłoby bez nich się obejść. Mimo to dostarcza rozrywki lepiej niż serial na portalu streamingowym.

Jakiś straszny horror to raczej nie jest. Dość ciekawa, oryginalna historia, jednak trochę miejscami przekombinowana. Niektóre wątki sprawiały wrażenie zapełniaczy stron, można byłoby bez nich się obejść. Mimo to dostarcza rozrywki lepiej niż serial na portalu streamingowym.

Pokaż mimo to

Pamiętam, że ta pozycja zryła mi banie.

Pamiętam, że ta pozycja zryła mi banie.

Pokaż mimo to

Ciekawa fabuła, przypominająca mi nieco "Instytut" Jakuba Żulczyka. Tam również dochodzi do zamknięcia grupy osób w budynku, choć geneza nie ma podłoża nadprzyrodzonego.
Bohaterowie "Domofonu" są psychologicznie scharakteryzowani nieco podobnie do bohaterów "Lśnienia" Stephana Kinga, choć jednak nie aż tak głęboko i mrocznie.
Generalnie książkę oceniam dobrze. Przyjemnie spędziłem czas na jej lekturze.

Ciekawa fabuła, przypominająca mi nieco "Instytut" Jakuba Żulczyka. Tam również dochodzi do zamknięcia grupy osób w budynku, choć geneza nie ma podłoża nadprzyrodzonego.
Bohaterowie "Domofonu" są psychologicznie scharakteryzowani nieco podobnie do bohaterów "Lśnienia" Stephana Kinga, choć jednak nie aż tak głęboko i mrocznie.
Generalnie książkę oceniam dobrze. Przyjemnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Wczesny " Miłoszewski, a jaki już świetny.

Rzadko spotykam się by polska książka z gatunku szeroko pojętego thrillera była tak dobrze napisana, by efekt grozy był realnie odczuwalny w trakcie czytania.

Fabuła na tyle uniwersalna, iż mogłaby wydarzyć się w każdym kraju, nie tylko w Polsce. Gdyby napisal ją autor np. amerykański byłaby już sfilmowana.

Wciągająca akcja, ciekawie zarysowane postacie, ciekawy pomysł na "tajemnicę ", zapewniają bardzo dobrą rozrywkę.

"Wczesny " Miłoszewski, a jaki już świetny.

Rzadko spotykam się by polska książka z gatunku szeroko pojętego thrillera była tak dobrze napisana, by efekt grozy był realnie odczuwalny w trakcie czytania.

Fabuła na tyle uniwersalna, iż mogłaby wydarzyć się w każdym kraju, nie tylko w Polsce. Gdyby napisal ją autor np. amerykański byłaby już sfilmowana.

Wciągająca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kto by pomyślał, że w bloku mogą dziać się takie rzeczy! Do książki podszedłem niepewnie. Chyba bałem się zawodu. Jednak już po pierwszych stronach książki miło się zaskoczyłem. Na wielki plus świetnie opisani bohaterowie i klimat książki.

Kto by pomyślał, że w bloku mogą dziać się takie rzeczy! Do książki podszedłem niepewnie. Chyba bałem się zawodu. Jednak już po pierwszych stronach książki miło się zaskoczyłem. Na wielki plus świetnie opisani bohaterowie i klimat książki.

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze napisana książka! Bieg wydarzeń, momentami bardzo zaskakujących i nieprawdopodobnych, bardzo mocno trzyma w napięciu. Czytałam z zapartym tchem, czekając niecierpliwie co wydarzy się dalej i jak skończy się ta historia. Polecam!

Bardzo dobrze napisana książka! Bieg wydarzeń, momentami bardzo zaskakujących i nieprawdopodobnych, bardzo mocno trzyma w napięciu. Czytałam z zapartym tchem, czekając niecierpliwie co wydarzy się dalej i jak skończy się ta historia. Polecam!

Pokaż mimo to