Nie, nie i jeszcze raz nie. Płytka, infantylna, poziom toksyczności osiągnął dna. Uwielbiam młodzieżówki, ale fabuła tej to istna porażka. Jaka nastolatka zacznie całować/uprawiać seks z typem, którego nienawidzi, który robi to z każdą pierwszą lepszą dziewczyną? Sam styl autorki jest prosty i wciągający, ale ta Bianca.....

Nie, nie i jeszcze raz nie. Płytka, infantylna, poziom toksyczności osiągnął dna. Uwielbiam młodzieżówki, ale fabuła tej to istna porażka. Jaka nastolatka zacznie całować/uprawiać seks z typem, którego nienawidzi, który robi to z każdą pierwszą lepszą dziewczyną? Sam styl autorki jest prosty i wciągający, ale ta Bianca.....

Książka bardzo ciekawa. Na minus jednie okładka, która sugeruje że dostaniemy tu historię taką jak w filmie o tym samym tytule. O ile film jest słaby: puste postaci, dialogi na poziomie podstawówki i typowy amerykański kicz, o tyle książka zaskakuje. Pokazuje prawdziwe problemy nastolatków, uczucie które pojawia się stopniowo, no i przyjaźń.
Polecam, dla wszystkich którzy lubią książki o nastolatkach. Czytałam już kilka razy i mimo że już dawno nie jestem nastolatką książka wciąż mi się podoba.

Książka bardzo ciekawa. Na minus jednie okładka, która sugeruje że dostaniemy tu historię taką jak w filmie o tym samym tytule. O ile film jest słaby: puste postaci, dialogi na poziomie podstawówki i typowy amerykański kicz, o tyle książka zaskakuje. Pokazuje prawdziwe problemy nastolatków, uczucie które pojawia się stopniowo, no i przyjaźń.
Polecam, dla wszystkich którzy...

"ɴɪᴇᴢᴀʟᴇᴢ̇ɴɪᴇ ᴏᴅ ᴛᴇɢᴏ, ᴅᴏᴋᴀ̨ᴅ ᴜᴄɪᴇᴋɴɪᴇsᴢ, ᴊᴀᴋɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴅᴢɪᴇsᴢ sᴏʙɪᴇ sᴘᴏsᴏʙʏ, ʙʏ ᴢᴀᴘᴏᴍɴɪᴇᴄ́, ʀᴢᴇᴄᴢʏᴡɪsᴛᴏśᴄ́ ɪ ᴛᴀᴋ ᴄɪᴇ̨ ᴡ ᴋᴏɴ́ᴄᴜ ᴅᴏɢᴏɴɪ."

Pewność siebie siedemnastoletniej Bianki Piper zostaje zachwiana, gdy Wesley Rush - chłopak, którego szczerze nie znosi - nazywa ją Duffem. Inaczej mówiąc tłem dla jej ładniejszych koleżanek, tą najmniej atrakcyjną w grupie. Gdy sytuacja w jej rodzinie zaczyna się komplikować, dziewczyna nie wie, jak sobie z tym wszystkim poradzić. Aż niespodziewanie znajduje zaskakujący sposób na odreagowanie problemów.

Autorka stara się poruszać istotne tematy, jak m.in. samoakceptacja, ocenianie innych, nałogi czy radzenie sobie z problemami. Ale wszystko to wydawało mi się mocno spłycone. Całość psuje też zbyt dużo scen seksu. I bardzo stereotypowe podejście do amerykańskiego liceum. Spodziewałam się uroczej młodzieżówki, nie czegoś mocno 16+. Liczyłam się z tym, że to nie będzie dokładnie taka sama historia, ale ilość zmian i tak mnie zaskoczyła. W zasadzie jedyne co łączy film i książkę to motyw Duff i imiona bohaterów. Być może coś pominęłam, ale generalnie to jak zupełnie dwie różne historie, które łączy wspólny wątek. Moim zdaniem ciekawy i dobry pomysł nie został zbyt dobrze wykorzystany. Na duży plus enemies to lovers - uwielbiam! Szkoda tylko, że Wesley tutaj jest prawie niemożliwy nie do polubienia.

Film o niebo lepszy. Rzadko się to zdarza, ale w tym przypadku uważam, że zmiany, które wprowadzili wyszły całości na duży plus. Być może wcześniejsze oglądanie filmu zbyt mocno wpłynęło na mój odbiór książki - spodziewałam się zupełnie innej historii i koniec końców skończyłam rozczarowana treścią. Choć nie bawiłam się najgorzej, nie jest to tytuł, do którego będę wracać. W przeciwieństwie do filmu - ten widziałam już kilka razy i wiem, że obejrzę ponownie jeszcze nie raz.

PS. Cieszę się też, że mam ją po angielsku. W wydaniu, które ma może nie jakąś wybitnie piękną okładkę, ale wciąż ładniejszą niż ta polska/filmowa xD

"ɴɪᴇᴢᴀʟᴇᴢ̇ɴɪᴇ ᴏᴅ ᴛᴇɢᴏ, ᴅᴏᴋᴀ̨ᴅ ᴜᴄɪᴇᴋɴɪᴇsᴢ, ᴊᴀᴋɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴅᴢɪᴇsᴢ sᴏʙɪᴇ sᴘᴏsᴏʙʏ, ʙʏ ᴢᴀᴘᴏᴍɴɪᴇᴄ́, ʀᴢᴇᴄᴢʏᴡɪsᴛᴏśᴄ́ ɪ ᴛᴀᴋ ᴄɪᴇ̨ ᴡ ᴋᴏɴ́ᴄᴜ ᴅᴏɢᴏɴɪ."

Pewność siebie siedemnastoletniej Bianki Piper zostaje zachwiana, gdy Wesley Rush - chłopak, którego szczerze nie znosi - nazywa ją Duffem. Inaczej mówiąc tłem dla jej ładniejszych koleżanek, tą najmniej atrakcyjną w grupie. Gdy sytuacja w...

Dość naiwna, średnio napisana, ale też nie najgorzej. Nie ma tu większej głębi. Krótka i przyjemna, całkiem dobrze się czytało. Takie guilty pleasure, dla odmóżdżenia, na poprawę humoru czy chwilę nudy ;)
Film był dla mnie zdecydowanie gorszy, ale to kwestia gustu

Dość naiwna, średnio napisana, ale też nie najgorzej. Nie ma tu większej głębi. Krótka i przyjemna, całkiem dobrze się czytało. Takie guilty pleasure, dla odmóżdżenia, na poprawę humoru czy chwilę nudy ;)
Film był dla mnie zdecydowanie gorszy, ale to kwestia gustu

Stereotypowe amerykańskie liceum. Wszystko, co wpadło Wam do głowy po przeczytaniu tych słów, jest z pewnością jakąś częścią "Duffa". Autorka wykorzystuje przewałkowany już miliard razy schemat historii miłosnej: niezbyt lubiana dziewczyna nagle zaczyna rozmawiać z "tym popularnym chłopakiem" (do którego oczywiście wzdycha cała szkoła). Już po pierwszym rozdziale mogłabym powiedzieć, jak ta książka się skończy. Nie było żadnego elementu zaskoczenia, ani niczego, co mogłoby wywołać w czytelniku większe emocje. Główna bohaterka, Bianca, jest niezbyt popularną dziewczyną, która zwykle trzyma się na uboczu. Z jednej strony podobała mi się jej pewność siebie i to, że nie przejmuje się opiniami innych, jednak było też wiele momentów, kiedy miałam ochotę nią potrząsnąć i uświadomić jej, jak nieracjonalnie się zachowuje. Relacja pomiędzy bohaterką, a Wesleyem, choć momentami była urocza, wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Chłopak kompletnie nie szanował Bianki i zachowywał się bezczelnie. Jego wredne komentarze przez większość czasu działały mi na nerwy. Chociaż Wesley czasami pokazywał swoją delikatniejszą stronę, zaraz znów wychodziło z niego chamstwo, przez co nie dało się go polubić. Oprócz tego, w książce wiele razy padają komentarze stereotypizujące różne grupy społeczne oraz twierdzenia typu "prawdziwy mężczyzna nie może słuchać Celine Dion" (jakby... serio?). Podsumowując, "Duff" to prosta książka, którą można przeczytać, kiedy potrzebujemy lekkiego, niewymagającego romansu. Myślę jednak, że nie warto mieć, co do niej wysokich oczekiwań.

Stereotypowe amerykańskie liceum. Wszystko, co wpadło Wam do głowy po przeczytaniu tych słów, jest z pewnością jakąś częścią "Duffa". Autorka wykorzystuje przewałkowany już miliard razy schemat historii miłosnej: niezbyt lubiana dziewczyna nagle zaczyna rozmawiać z "tym popularnym chłopakiem" (do którego oczywiście wzdycha cała szkoła). Już po pierwszym rozdziale mogłabym...

Jeżeli ktoś zniechęcił się przez jej ekranizację, uspokajam. Film ma guzik wspólnego z książką (co w sumie nie powinno nikogo dziwić hahaha). Sama książka jest lekka, przyjemna, tzw typowa młodzieżówka. Może i niczym się nie wyróżnia, ale naprawdę miło się ją czyta, idealna kiedy szuka się remedium na kaca książkowego lub ma się ochotę na coś niewymagającego.

Jeżeli ktoś zniechęcił się przez jej ekranizację, uspokajam. Film ma guzik wspólnego z książką (co w sumie nie powinno nikogo dziwić hahaha). Sama książka jest lekka, przyjemna, tzw typowa młodzieżówka. Może i niczym się nie wyróżnia, ale naprawdę miło się ją czyta, idealna kiedy szuka się remedium na kaca książkowego lub ma się ochotę na coś niewymagającego.

Typowe. Nic nadzwyczajnego.

Typowe. Nic nadzwyczajnego.

Lekka, głupiutka. Książka idealna dla osób poszukujących odprężenia po ciężkim dniu. Nie jestem fanką tego typu powieści, jednak ta mi się podobała. Polecam.

Lekka, głupiutka. Książka idealna dla osób poszukujących odprężenia po ciężkim dniu. Nie jestem fanką tego typu powieści, jednak ta mi się podobała. Polecam.

Całkiem przyjemna, lekka książka, która przy okazji wspomina o wielu ważnych problemach, jak niedowartościowanie i naklejanie ludziom etykietek bez zastanowienia. W pozornie prostej historii kryje się przestroga przed ocenianiem po pozorach.

Całkiem przyjemna, lekka książka, która przy okazji wspomina o wielu ważnych problemach, jak niedowartościowanie i naklejanie ludziom etykietek bez zastanowienia. W pozornie prostej historii kryje się przestroga przed ocenianiem po pozorach.

Książka bardzo stereotypowa. Mamy tu standardowe amerykańskie liceum, podział na tych popularniejszych i mniej znanych, różne grupki społeczne. Mamy też główną bohaterkę, która jest szarą myszką i nagle zaczyna interesować się nią najprzystojniejszy w szkole chłopak. To wszystko jest żywcem wyjęte z pierwszego lepszego opowiadania na wattpadzie.

Bohaterowie są po prostu płytcy. Interesuje ich tylko wygląd, seks, popularność, pieniądze. Początkowo myślałam, że przynajmniej Bianka będzie mądrą dziewczyną, bo nie obchodziła jej opinia innych, miała swoje zdanie, którego się trzymała, ale szybko zmieniłam podejście. Główna bohaterka nie radząc sobie ze stresem i tym, co działo się dookoła, rozwiązywała swoje problemy seksem. Dodatkowo Bianka najpierw obrażała inne dziewczyny, które marzyły by znaleźć się w domu Wesa, a za chwilę sama do niego biegła.

W książce są też niedomówienia. Wiemy, że Wes spotyka się z niezliczoną ilością dziewczyn, ale z żadną nie pragnie być w związku. Tak naprawdę nie dowiadujemy się, dlaczego tak robi, a powód przecież musiał jakiś być.

Zero emocji, zero głębszego sensu, zero logiki. Nudne i infantylne czytadło.

Książka bardzo stereotypowa. Mamy tu standardowe amerykańskie liceum, podział na tych popularniejszych i mniej znanych, różne grupki społeczne. Mamy też główną bohaterkę, która jest szarą myszką i nagle zaczyna interesować się nią najprzystojniejszy w szkole chłopak. To wszystko jest żywcem wyjęte z pierwszego lepszego opowiadania na wattpadzie.

Bohaterowie są po prostu...