Jak to jest gdy granicą między żywym a umarłym zaciera się? A obecne życie jest następstwem poprzedniego? Przeszłość w tej powieści odgrywa największą rolę. Judzin, pozornie prowadzi zwyczajne życie, jednak przeszłość rodziny ma wpływ na istotne decyzje. Każda postać w tej książce ma pewien bagaż doświadczeń i konsekwencje swoich poczynań każdy musi odebrać. Ciekawie przemijająca jak pory roku powieść. Tylko trzeba w nią się wczuć, dlatego początek u mnie był dość oporny. Potem jednak, zanurzyłam się w historii. Interesujące doświadczenie.

Jak to jest gdy granicą między żywym a umarłym zaciera się? A obecne życie jest następstwem poprzedniego? Przeszłość w tej powieści odgrywa największą rolę. Judzin, pozornie prowadzi zwyczajne życie, jednak przeszłość rodziny ma wpływ na istotne decyzje. Każda postać w tej książce ma pewien bagaż doświadczeń i konsekwencje swoich poczynań każdy musi odebrać. Ciekawie...

Han Malsuk sama wyznała, że „Na krawędzi” to utwór, który w swoim dorobku literackim ceni najbardziej. Mając tę świadomość i znając inne teksty tej uznanej południowokoreańskiej pisarki, nie można przejść obok powieści „Na krawędzi” obojętnie. Powieść ta nie należy do tak zwanych książek lekkich, łatwych i przyjemnych, których lektura wypełnia chwilę wolnego czasu. Do przeczytania tej książki należy podejść niezwykle poważnie i odpowiedzialnie, bowiem podejmuje ona bardzo trudny i nieoczywisty, a zarazem ponadczasowy temat. Już sam tytuł „Na krawędzi” może sugerować, iż fabuła rozgrywa się gdzieś na przełomie końca i początku, a sama lektura dookreśla ten podział bardzo wyraźnie na krawędź rozdzielającą dwa odrębne światy – świat dnia i nocy, jawy i snu oraz życia i śmierci. Istotny jest również podział książki na cztery części zatytułowane nazwami poszczególnych pór roku, dodatkowo uwypuklający kwestię początku i końca, przemijania, odradzania się i niekończącej cykliczności. Han Malsuk poświęciła tę powieść ważnym zagadnieniom dotyczącym każdego istnienia. Podejmuje temat wiary, ale w kontekście otwartości na różne systemy bez oczywistej i jednoznacznej dominacji któregoś z nich. Przywołuje wiarę chrześcijańską, wiarę w Jezusa Chrystusa i udział w nabożeństwach jako element wyznaczający sens ludzkiego życia i dający nadzieję na przyszłość, także tę pośmiertną w postaci możliwości odpuszczenia win, odpokutowania i zbawienia. Przywołuje jednak także buddyzm i teorię reinkarnacji mówiącą o tym, iż każde istnienie, czy to ludzkie, czy zwierzęce, musi odpokutować w kolejnym wcieleniu złe uczynki dokonane w poprzednim życiu. Jednoznacznie przy tym kreuje przyszły los, dając choćby szansę dobrym zwierzętom na odrodzenie się w przyszłości w postaci ludzkiej, a złym ludziom, jak Hitler czy Stalin, na odrodzenie się w postaci nic nieznaczących robaków. Temat reinkarnacji bezpośrednio związany jest z zagadnieniem konieczności ponoszenia odpowiedzialności za swoje czyny i ściśle koresponduje z cyklicznością ukrytą we wspomnianych już wcześniej tytułach poszczególnych części powieści. Po za tym pozwala on autorce na snucie różnych rozważań dotyczących swego rodzaju niesprawiedliwości życiowej objawiającej się chociażby w tym, iż zły człowiek może dożywać sędziwej starości w zdrowiu i bogactwie, a dobry człowiek może wiele cierpieć i młodo pożegnać się ze światem. Han Malsuk wspomina także o ważnej dla wielu ludzi medytacji jako sposobie na oderwanie się od rzeczywistości, odnalezienie w sobie spokoju, a nawet pokonanie chorób, czego literackim potwierdzeniem jest działalność Duchowego Towarzystwa Czystego Serca. Wiara leży u podnóża przekonania o życiu pośmiertnym i istnieniu duchów osób zmarłych. Temat ten jest bardzo dokładnie eksplorowany przez pisarkę na żywym organizmie powołanych przez siebie do literackiego życia postaci. Główną bohaterką, a zarazem spoiwem łączącym większość pozostałych bohaterów jest Kim Judzin, ponad czterdziestoletnia intelektualistka, żona i matka dwójki dzieci. Powieściowy rok rozgrywający się od zimy do jesieni obfituje w wiele dramatycznych wydarzeń, bowiem na kartach powieści Han Malsuk przedstawiła śmierć kilku różnych bohaterów – jest to morderstwo dokonane z chęci zemsty, zazdrości i zawiści, samobójstwo z rozpaczy, śmierć naturalna spowodowana złym stanem zdrowia, śmierć niezawiniona i niemal niewinna, a także śmierć będąca karą za wyrządzoną krzywdę i formą sprawiedliwości. Różnorodność śmierci poszczególnych bohaterów oraz ich liczba w pewnym momencie podczas lektury przestaje zaskakiwać. Czytelnik jest bowiem świadomy, że są to jedynie przykłady pozwalające pisarce na zobrazowanie losu człowieka za życia i po jego śmierci. Kluczowym elementem w tych rozważaniach są różnego rodzaju przepowiednie i ostrzeżenia metaforycznie materializujące się w formie snów oraz duchów zmarłych postaci. Niezwykle ważny jest tu sen Sudzin przepowiadający bankructwo Sangdzuna, sen Dzongsopa przepowiadający mu karę śmierci za zabójstwo, czy też sen Judzin przepowiadający śmierć jej przyjaciela Nam Kiczhola. Niebagatelną rolę odgrywają tu również pojawiające się duchy zmarłych: Son Dzongnim, zwanej kobietą z Tegu, doktora Dzanga Kiho oraz Kiczhola wołającego pośmiertnie Judzin, swoją dawną sympatię. Choć wspomniane elementy świata nadprzyrodzonego mogą sugerować sensacyjny, budzący grozę i niemal gotycki charakter powieści, to należy mieć świadomość, że została ona skonstruowana w taki sposób, by czytelnika jednak nie przerazić, lecz uwrażliwić na nieuchronny los czekający każdego człowieka, konieczność refleksji i pochylenia się nad własnym życiem oraz dokonywanymi czynami, wyciągnięcie wniosków z życiowych postaw bohaterów literackich i zadbanie o swe życie wieczne w niebie bądź w kolejnych wcieleniach. Han Malsuk, pisząc „Na krawędzi”, stała się poniekąd przewodnikiem dusz, tłumaczem zjawisk niewyjaśnionych i orędowniczką zatroskaną o los każdego istnienia. I w takim to kontekście z umysłem gotowym na przemyślenia dotyczące nie tylko powieści, ale przede wszystkim własnego życia do lektury tej książki zachęcam.

https://www.facebook.com/literackakorea/posts/220627830255191

Han Malsuk sama wyznała, że „Na krawędzi” to utwór, który w swoim dorobku literackim ceni najbardziej. Mając tę świadomość i znając inne teksty tej uznanej południowokoreańskiej pisarki, nie można przejść obok powieści „Na krawędzi” obojętnie. Powieść ta nie należy do tak zwanych książek lekkich, łatwych i przyjemnych, których lektura wypełnia chwilę wolnego czasu. Do...