Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet królowa musi zrobić robotę młynarza, gdy świat się wali.

Brak wieści to dobre wieści.

Nie ma trudniejszej rzeczy jak pomagać innym!

Porażka jest częścią życia.

Mogę już powiedzieć, że nasze życie nie opiera się tylko na naszych własnych siłach, a trwa dzięki sile miłości, dzięki pomocy tego czegoś, co można by nazwać niewidzialnym duchem wszystkich dusz zmarłych i dusz żywych. Gdyby nie było tej siły, żaden człowiek nie przeżyłby ani godziny. ("Słowo od autorki').

Bo przecież człowiek jest częścią przyrody, utrzymuje się przy życiu dzięki miłości, wierze i pomocy czegoś niewidzialnego, dusz zmarłych i dusz żyjących. I gdy coś posiada, i kiedy traci, i gdy jest szczęśliwy, i kiedy dosięga go nieszczęście zawsze zdaje sobie sprawę z istnienia owej niewidzialnej siły i albo jej dziękuje, albo robi wyrzuty, albo boi się jej i prosi o wybaczenie, albo nabiera dzięki niej odwagi. ("Słowo od autorki").

Nie ma znaczenia nic z tego, co zdarza się między mężczyzną a kobietą, jeśli nie jest wynikiem i ukoronowaniem miłości doskonałej.

Dorośli są zaślepieni własną wizją świata.

Ten, kto ma pogmatwane życie, śmierć też ma dziwaczną.

Bo przecież człowiek jest częścią przyrody, utrzymuje się przy życiu dzięki miłości, wierze i pomocy czegoś niewidzialnego, dusz zmarłych i dusz żyjących. I gdy coś posiada, i kiedy traci, i gdy jest szczęśliwy, i kiedy dosięga go nieszczęście zawsze zdaje sobie sprawę z istnienia owej niewidzialnej siły i albo jej dziękuje, albo robi wyrzuty, albo boi się jej i prosi o wybaczenie, albo nabiera dzięki niej odwagi. ("Słowo od autorki").

Przywodzenie kogoś do grzechu już samo w sobie jest wielkim grzechem.

To wielki błąd sądzić, że wszystko kończy się wraz z czyjąś śmiercią.

Jeśli człowiek postępuje właściwie, to i szczęście go nie opuści.

Niezależnie od tego, czy wykonuje się pracę wielką czy małą, umysłową czy fizyczną, jeśli jednak pracuje się uczciwie, dla słusznej sprawy, to wykonujący ją człowiek ma prawo jeść ryż.

Nie wolno krzywdzić innych. Zostanie się za to ukaranym , jeśli nie w tym pokoleniu, to w następnym. To tylko kwestia czasu.

Człowiek, którego działań nie widać, który nie ma bezpośrednio wpływu na nasze życie, o którym prawie zapomnieliśmy... jest jak martwy.

Zwykłe myśli, doświadczenia, podświadomość zakodowuje to gdzieś w mózgu, a gdy uśpiona jest zdolność myślenia, zapis wypływa na powierzchnię; to właśnie jest sen.

To niemądre wierzyć we wszystko, co ludzie mówią.

Jeśli umiera człowiek, który za życia był kochany i szanowany, dusza jego staje się dobrym duchem, przynoszącym ludziom siłę i szczęście. Ci, którzy zmarli z żalem w sercu, zostają upiorami, a ci, którzy i za życia budzili nienawiść, zostają złymi duchami. Ponieważ upiory i złe duchy łączy wciąż coś z tym światem, nie mogą go opuścić, snują się tu w dzień i w nocy, szkodząc ludziom. Mówią, że trzeba uspokoić te dusze i sprawić, by odeszły do tamtego świata.

Choć ludzie sami nie są skłonni do dobrych uczynków, porusza ich czyjaś wielkoduszność.

Mówią, że wszystko, co zdarza się nam w tym życiu, jest zapłatą za to, co zrobiło się w poprzednim.

Gdy żyje się teraz w takim pośpiechu, mało brakuje, a zapomina się o sobie. Człowiek współczesny prawie nie różni się od robota. Gazety, telewizja, książki, reklamy... zalany tym jak falami nie ma czasu, by pomyśleć o sobie. A z powodu żądzy władzy, pieniędzy, popularności zatraca się i zapomina o sobie. Żyje, utraciwszy swe prawdziwe oblicze.

Łatwo jest żyć tylko takiemu, co nic nie robi.

Choć ludzie budują domy z myślą o życiu, można powiedzieć, że budują je po to, by w nich umrzeć.

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, a wszystkie choroby do śmierci...

Przyjaciel czasem jest bardziej potrzebny od kochanka, męża czy żony.

Czy miłość nie jest poszukiwaniem kogoś, kto mógłby mnie najlepiej zrozumieć? Każde uczucie na tym właśnie polega - czy to miłość, czy przyjaźń, czy jeszcze jakiś inny rodzaj uczucia. Wszyscy rozprawiają o takiej czy innej miłości, ale sprowadza się to do jednego, do miłości człowieka.

Choroba i leżenie w łóżku to niepotrzebna strata czasu.

Już samo życie przyprawia o ból głowy, a jak tu jeszcze żyć, myśląc wciąż o śmierci?

Można mieć i męża, i kochanka, ale trudno jest zdobyć przyjaciela, który cię naprawdę zrozumie.