Cała trylogia to absolutny klasyk, świetne książki, obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów uniwersum Star Wars, zwłaszcza tych, którzy lubują się w historiach ciemnej mocy strony. W książce dowiadujemy się o dawnych wydarzeniach i obowiązującej do dzisiaj zasadzie dwóch. Sam Yoda mówił: "Dwóch zawsze ich jest. Nie mniej, nie więcej. Mistrz i uczeń.", to zasada i reguła, którą wymyślił tytułowy Darth Bane. W książce mamy opisane jego dążenie do władzy, początki w zakonie, a później zbudowanie własnej filozofii sithowskiej wraz z regułą dwóch, dalszego jego działania i dużo więcej. Fascynująca i ciekawa w każdym momencie. Niestety, problemem jest dostępność książki na naszym rynku, trzeba szukać używanych egzemplarzy, często bardzo drogich z racji na swoją rzadkość i legendarność.

Cała trylogia to absolutny klasyk, świetne książki, obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów uniwersum Star Wars, zwłaszcza tych, którzy lubują się w historiach ciemnej mocy strony. W książce dowiadujemy się o dawnych wydarzeniach i obowiązującej do dzisiaj zasadzie dwóch. Sam Yoda mówił: "Dwóch zawsze ich jest. Nie mniej, nie więcej. Mistrz i uczeń.", to zasada i reguła,...

Dla mnie ta książka to zdecydowanie prawdziwa gratka dla fanów Sithów i całego tego kosmicznego piekła! :D

No więc, mamy tu Dartha Bane’a, typa z pomysłem - chce za wszelką cenę zapanować nad Zakonem Sithów. Stworzył zasadę, że uczeń musi zabić swojego mistrza, by przejąć kontrolę i samemu stać się Mistrzem. Ale Zannah, jego uczennica, jakoś nie spieszy się z wyzwaniem go na pojedynek. Ciekawe, co tam się święci, prawda?

Bane zrezygnowany, potrzebuje czasu na znalezienie i wytrenowanie nowego ucznia. Ale przede wszystkim, chce zdobyć sekret długowieczności, który schowany jest w jakimś starożytnym holocronie. I wtedy zaczyna się prawdziwa jazda.

Przede wszystkim, postacie w tej książce są po prostu mistrzowsko stworzone. Ich głębokość i złożoność sprawiają, że jesteś nimi zafascynowany od pierwszej do ostatniej strony. Zannah to kawał niebezpiecznej baby, a Bane – no cóż, ktoś, kto zrobi wszystko, żeby osiągnąć swoje cele.

Od samego początku, aż do ostatniego momentu, trzymałam kciuki za różnych bohaterów i nie mogłam się doczekać, jak to wszystko się skończy. Ale zakończenie... zakończenie wywaliło mnie z butów.

I ten styl pisania Karpyshyna... to jest coś! Czujesz się, jakbyś był w samym środku tego kosmicznego bałaganu, z blasterem w jednej ręce, a mieczem świetlnym w drugiej. Naprawdę, każde zdanie sprawia, że czujesz pulsujące emocje i ciemną stronę Mocy.

Polecam wszystkim fanom Gwiezdnych Wojen!

Dla mnie ta książka to zdecydowanie prawdziwa gratka dla fanów Sithów i całego tego kosmicznego piekła! :D

No więc, mamy tu Dartha Bane’a, typa z pomysłem - chce za wszelką cenę zapanować nad Zakonem Sithów. Stworzył zasadę, że uczeń musi zabić swojego mistrza, by przejąć kontrolę i samemu stać się Mistrzem. Ale Zannah, jego uczennica, jakoś nie spieszy się z wyzwaniem go...

Dobra książka. Udane zamknięcie wątków i utrzymany wysoki poziom całej trylogii. Było uczucie pustki po zakończeniu serii, tak więc podobała się i człowiek się wciągnął. Zdecydowanie jedne z najlepszych książek z uniwersum.

Dobra książka. Udane zamknięcie wątków i utrzymany wysoki poziom całej trylogii. Było uczucie pustki po zakończeniu serii, tak więc podobała się i człowiek się wciągnął. Zdecydowanie jedne z najlepszych książek z uniwersum.

Godne zwieńczenie trylogii.

Po nieco słabszej drugiej odsłonie cyklu Dynastia zła zgrabnie kończy historię Darth Bane’a. I choć od początku można domyślić się jaki będzie finał, to w żadnym stopniu nie zepsuło mi to przyjemności czerpanej z lektury.

Jest tu w zasadzie wszystko to za co cenimy poprzednie części. Spiski, walki, zdrady, mroczne tajemnice ukryte na z dawna zapomnianych światach i masa rzeczy związanych z Ciemną Stroną Mocy. Jedyne moje niewielkie zastrzeżenie jest takie, że w pierwszej połowie książki tempo było momentami dość niespieszne, na szczęście później jest już z tym znacznie lepiej. Najlepsza część książki zaczyna się od sekwencji w Kamiennym Więzieniu i trzyma w napięciu do samego końca.

Na pewno na plus zaliczyłbym kreację postaci wśród których wybijają się oczywiście Darth Bane i Zannah. Autor dobrze zarysował ich silne charaktery, determinację i rywalizację o tytuł Mistrza Sithów.

Jeśli miałbym ocenić poszczególne części cyklu, to chyba nadal na pierwszym miejscu postawiłbym Drogę Zagłady, na drugim Dynastię zła, Zasadę Dwóch zaś na końcu. Cała trylogia jest zdecydowanie godna polecenia i pokazuje jak wiele ciekawych historii ma do zaoferowania stary kanon. Gdyby ktoś kiedyś zdecydował się na ekranizację tej serii to widziałbym w tym spory potencjał. Zdecydowanie polecam i wystawiam ocenę 8/10.

Godne zwieńczenie trylogii.

Po nieco słabszej drugiej odsłonie cyklu Dynastia zła zgrabnie kończy historię Darth Bane’a. I choć od początku można domyślić się jaki będzie finał, to w żadnym stopniu nie zepsuło mi to przyjemności czerpanej z lektury.

Jest tu w zasadzie wszystko to za co cenimy poprzednie części. Spiski, walki, zdrady, mroczne tajemnice ukryte na z dawna...

I zakończenie świetne plegius palpatin wasza kolej

I zakończenie świetne plegius palpatin wasza kolej

Nie jest to aż tak dobre, jak pierwszy tom trylogii, ale na pewno o wiele lepsze niż drugi. Uważam, że fabuła została świetnie skonstruowana, a postaci są bardzo wyraziste i interesujące. Śledzenie wszystkich wątków było dla mnie naprawdę ekscytujące, a tak zwariowanego zakończenia nigdy bym nie przewidziała. Również opisy walk czytało mi się bardzo dobrze, chociaż część z tych, które pojawiły się pod koniec, nieco mnie nużyła. Po przeciętnym tomie drugim, nie miałam ochoty sięgać po tę powieść, ale ostatecznie cieszę się, że to zrobiłam.

Nie jest to aż tak dobre, jak pierwszy tom trylogii, ale na pewno o wiele lepsze niż drugi. Uważam, że fabuła została świetnie skonstruowana, a postaci są bardzo wyraziste i interesujące. Śledzenie wszystkich wątków było dla mnie naprawdę ekscytujące, a tak zwariowanego zakończenia nigdy bym nie przewidziała. Również opisy walk czytało mi się bardzo dobrze, chociaż część z...

Po rozczarowującej środkowej części trylogii, poziom znów zwyżkuje niemal na poziom pierwszej części. Niestety, niesie się z tą częścią balast złych decyzji z części poprzedniej.

W porównaniu do nijakiej nieco dwójki, gdzie przez 1/3 części nie mieliśmy zarysowanej konkretnej akcji, w tej części niemal od samego początku dostajemy główne wątki - wątek księżnej, córki uzdrowiciela, oraz wątek rywalizacji o przywództwo wśród sithów, oraz związane z tą kwestią poszukiwania przez Bane'a holocronu Dartha Andeddu i sekretu wiecznego życia. Nie ukrywam, że jestem fanem motywu przekraczania granic śmierci w uniwersum Star Wars, od kiedy ten motyw posłużył za katalizator narodzin Dartha Vadera. Prezentuje on bowiem idealnie motywy sithów - z jednej strony dążenie do wiecznej potęgi, z drugiej strach przed jej utratą, na zawsze. Darth Bane, jako sith z prawdziwego zdarzenia, zdaje się jednak sprawiać wrażenie, że wierzy przede wszystkim w zakon sithów, przekłada go nad siebie samego, swoje dziedzictwo i nauki, stawia wyżej niż swoje istnienie. Czy jednak taka jest prawda? Czy nie uległ on pokusie życia na wieki i żądzenie sithami wiecznie?

Ta kwestia pozostaje bez jednoznacznej odpowiedzi, za to niezwykle trafnie i pomysłowo jest ukazana rywalizacja dwójki sithów, oraz ich zdeterminowane i nieustępliwe charaktery. Nie cofną się przed niczym, by przewyższyć rywala, oraz przedłużyć potęgę sithów (a może tak naprawdę zależy im tylko na własnej potędze, a ideologia jest jedynie wymówką?)

Wątek księżnej za to, prezentuje nam zdradzieckość ciemnej strony, uczy nas, że nie warto grać i działać na zasadach ciemności, że prowadzi to tylko i wyłącznie do zguby. Bane nie zgodziłby się z nami uważając, że ze zguby uczynił on swoje imię i swoją siłę, miażdżąc jej potęgą innych. Czy jednak spotkał go los inny niż właśnie zguba? Nie będę spojlerował, a raczej zachęcę do przeczytania.

To właśnie niedopowiedzenia na temat prawdziwych motywacji postaci oraz ich działań, jak i konsekwencji wyznawanej przez nich ideologi skrajnego egoizmu, jakim jest pełne poddanie się ciemnej stronie (niczym zabójczemu wirusowi) są wielką siłą całej trylogii Dartha Bane'a. Myślę, że odpowiedzieć możemy sobie na miarę znajomości przesłania, jakie stoi za uniwersum, oraz na bazie naszych doświadczeń życiowych. Dlatego dla mnie, choć droga Bane'a wydaje się kusząca, wydaje się dawać nam potęgę, splendor i kontrolę, jest niczym innym jak drogą niewolnika, podążającego ślepo ku zagładzie,

Po rozczarowującej środkowej części trylogii, poziom znów zwyżkuje niemal na poziom pierwszej części. Niestety, niesie się z tą częścią balast złych decyzji z części poprzedniej.

W porównaniu do nijakiej nieco dwójki, gdzie przez 1/3 części nie mieliśmy zarysowanej konkretnej akcji, w tej części niemal od samego początku dostajemy główne wątki - wątek księżnej, córki...

Bardzo dobry finał cyklu - aż szkoda, że nigdy nie doczekał się on adaptacji. Charakterystyczne, że przy niewielkiej ilości postaci, autor umiał je bardzo wyraziście nakreślić, unikając sztampy.

Bardzo dobry finał cyklu - aż szkoda, że nigdy nie doczekał się on adaptacji. Charakterystyczne, że przy niewielkiej ilości postaci, autor umiał je bardzo wyraziście nakreślić, unikając sztampy.

Po zbudowaniu w dwóch poprzednich tomach solidnej bazy w postaci Bane'a i Zannah tu splata wszystkie wątki, by stworzyć cudowny finał.
Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Nie ma przydługich opisów, nużących dyskusji czy retrospekcji. Akcja brutalnie prze do przodu, mordując, kradnąc i zdradzając.
Praktycznie całkowicie zostajemy odcięci od świata Jedi, skupiając się na antagonizmie głównych bohaterów i ich rywalizacji. To, co mnie najbardziej ujęło, to niepewność, z jaką postępuje Zannah. Przez całą powieść zachowuje się tak, jakby nie była do końca przekonana, że to, co robi, jest właściwe, że już nadeszła jej chwila. Całe jej postępowanie zostaje poddane próbie. I mimo że jest bez wątpienia czarnym charakterem, to ma w sobie znacznie więcej ludzkiego serca niż Bane i nowa postać: Łowczyni.
Kobieta z obcej rasy jest zarysowana równie ciekawie, jak pozostali bohaterowie. Jest brutalna, pozbawiona skrupułów i gwałtowna, dużo gwałtowniejsza niż Bane. I świetnie dopełnia ją Set, który jest postacią całkowicie egoistyczną i pomysłową, wolącą unikać walki i korzystać z innych zdolności niż wymachiwanie mieczem.
Na wielkie uznanie zasługuje również postać Serry. Kobieta jest przedstawiona bardzo realistycznie, jej żałoba sprawia wrażenie całkowicie prawdziwej. Droga, którą musi pokonać w trakcie powieści zdaje się być prosta, ale w rzeczywistości wymaga od niej niesamowitych poświęceń.
Podsumowując, książka stoi dzięki wspaniałym bohaterom, a ciekawa fabuła jest tylko wisienką na torcie. Wspaniałe zakończenie cyklu. Polecam gorąco.

Po zbudowaniu w dwóch poprzednich tomach solidnej bazy w postaci Bane'a i Zannah tu splata wszystkie wątki, by stworzyć cudowny finał.
Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Nie ma przydługich opisów, nużących dyskusji czy retrospekcji. Akcja brutalnie prze do przodu, mordując, kradnąc i zdradzając.
Praktycznie całkowicie zostajemy odcięci od świata Jedi, skupiając...

Dynastia Zła jest ostatnią częścią trylogii Bane'a. Trylogia jako całość dobrze się broni i jest godna polecenia. Trzeci tom prezentuje się lepiej niż poprzedni, ale dalej słabiej niż pierwszy. W stosunku do poprzedniego narzekałem, że był on pisany na szybko, jako "zapełniacz". W przypadku Dynastii Zła nie odczuwa się tego, aczkolwiek jest parę fragmentów, które niewiele wnoszą i mają na celu wydłużenie książki. W mojej opinii na korzyść opowieści wyszłoby lepiej, gdyby autor z trylogii zrobił dylogię i połączył (i pozbawił niepotrzebnych elementów) dwie ostatnie książki.
Druga słabością tej książki są postacie poboczne, co stoi w kontraście do głównego wątku i relacji Bane'a i Zannah,który jest dobry i angażujący. Autor sięga po będące dalekim tłem postacie z pierwszej książki (co, wraz z szybkością wydania drugiego tomu, jest dla mnie po części dowodem, że początkowo planowano tylko dwie książki),a także wprowadza parę nowych. Niestety wszystkie one są nudne i nijakie, co sprawia, że nie przejmujemy się ich losem, a nawet odczuwamy radość, kiedy znikają, a my powracamy do głównego wątku. W przypadku nowych postaci dodatkowo odczuwa się fakt, że głównym celem ich wprowadzenia były potencjalne spin-offy.
Poza tymi wadami książkę czyta się dobrze, dobrze zamyka historię (choć zakończenie mogło być lepiej przemyślane),a główne postacie i fabuła są angażujące i intersujące. W związku z tym Dynastię Zła można polecić tak samo jak całą trylogię Bane'a.

Dynastia Zła jest ostatnią częścią trylogii Bane'a. Trylogia jako całość dobrze się broni i jest godna polecenia. Trzeci tom prezentuje się lepiej niż poprzedni, ale dalej słabiej niż pierwszy. W stosunku do poprzedniego narzekałem, że był on pisany na szybko, jako "zapełniacz". W przypadku Dynastii Zła nie odczuwa się tego, aczkolwiek jest parę fragmentów, które niewiele...