Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmmm... mam wrażenie, nie wiem, czy słuszne, ale widzę naprawdę sporą inspirację Władcą Pierścieni: mamy drużynę, składającą się z wielu ras zamieszkujących krainę, wątek poszukiwań, rozdzielenia, złodzieja, którego z owocem poszukiwań łączy dziwna więź, chwile grozy i zwątpienia w punkcie kulminacyjnym... może po prostu też szukałam na siłę. Czasami miałam wrażenie, że autor nie do końca potrafi wzbudzić emocje czytelnika. Wiele wątków zostało opisanych bardzo sucho, jakby bez emocji, jak jakieś sprawozdanie, a nie narrator pozwalający się wczuć w historię. Większość wydarzeń została też trochę potraktowana po łebkach, gdzie mamy schodki: o nie, jest źle - nagle ktoś wchodzi i ratuje - o nie znowu jest źle - spokojnie, ja was uratuję. Wrogowie na przemian są super sprytni i super głupi i to zawsze zależy od sytuacji i tego, jaki autor wymyślił ciąg wydarzeń. Natrafiłam też na liczne literówki w książce, i to nie porozrzucane po całej powieści, ale zdecydowana większość znalazła się po przekroczeniu połowy książki. Jakby edytorom już się nie chciało. Ale poza tym, przygoda z książką jest zaliczana jako udana. Bohaterów da się lubić, można się z nimi utożsamiać.