Właściwie najciekawsze w tym kryminale jest miejsce akcji, Trójmiasto. I bohaterowie - nie dziennikarze, aktorzy, prywatna inicjatywa, tylko "klasa robotnicza". Sama książka nie jest zbyt porywająca, to historia poszukiwań młodej mężatki (laborantki),która pokłóciła się z mężem (spawaczem ze stoczni remontowej) na balu sylwestrowym i kiedy on przysnął na dworcowej ławce, zniknęła bez śladu. Nie wiadomo, czy ktoś (mąż?) ją zabił, czy może uciekła z jakimś mężczyzną, np. szwedzkim marynarzem, którego poznała na Sylwestrze. Rozwiązanie nie jest niespodzianką, a kryminał - słaby.

Właściwie najciekawsze w tym kryminale jest miejsce akcji, Trójmiasto. I bohaterowie - nie dziennikarze, aktorzy, prywatna inicjatywa, tylko "klasa robotnicza". Sama książka nie jest zbyt porywająca, to historia poszukiwań młodej mężatki (laborantki),która pokłóciła się z mężem (spawaczem ze stoczni remontowej) na balu sylwestrowym i kiedy on przysnął na dworcowej ławce,...

Mam wielki sentyment do kryminałów z PRL-u. Jako dziecko podkradałam je mamie i czytałam z wypiekami :) Teraz miło jest cofnąć się do śledztw bez telefonów komórkowych i komputerów :). Przypomnieć, że w słusznie minionych czasach zwracano się do ludzi przez "wy" :). "Sylwestrowa noc" to króciutki kryminał z bardzo tradycyjnym zakończeniem. Polecam.

Mam wielki sentyment do kryminałów z PRL-u. Jako dziecko podkradałam je mamie i czytałam z wypiekami :) Teraz miło jest cofnąć się do śledztw bez telefonów komórkowych i komputerów :). Przypomnieć, że w słusznie minionych czasach zwracano się do ludzi przez "wy" :). "Sylwestrowa noc" to króciutki kryminał z bardzo tradycyjnym zakończeniem. Polecam.