Słabsza od poprzednich części...

Słabsza od poprzednich części...

Jak tytuł wskazuje w tej części poznajemy historię córki Zośki - Jolki. Losy jej i Marka - 40 letniego mężczyzny, z którym się związała. Po drodze już kolejny raz z więzienia wychodzi Kostek, który narusza spokojne życie jej matki. Narobi trochę kłopotów i znów będzie w centrum uwagi. Dostrzegamy jego metamorfozę z mężczyzny niegdyś odważnego i łebskiego staje się tchórzliwy, bojaźliwy i donosicielski. Trzeba będzie na niego uważać.

Czy Jola ułoży sobie życie czy będzie musiała się zmierzyć z przeszłością jaką hańbiła się jej matka?

Książka jest napisana inaczej niż dwie pozostałe - widać tu podział na 3 części i osobne podrozdziały. Ponadto dostrzegamy więcej zwrotów akcji i dreszczyków emocji.

Niemniej jednak cała seria jest bardzo dobrze napisana, uwielbiam tę trylogię i polecam każdemu Gdańszczaninowi (i nie tylko) po nią sięgnąć. Zupełnie inaczej można spojrzeć na ówczesny Nowy Port, który teraz można dostrzec przez pryzmat mewek i cinkciarskiego świata. Goszczurny realistycznie oddał klimat czasów oraz dzielnicy portowej. Jak napisał Bartosz Zimniak fikcja literacka pięknie zmieszała się z zasłyszanymi opowieściami mieszkańców, tworząc uroczy mezalians literacki.

Warto zauważyć, że mewki to nie tylko prostytutki, były to kobiety które uciekały do Trójmiasta w nadziei znalezienia lepszego życia, były silne i niezależne, nie zgadzały się na patriarchalny, krzywdzący system, w którym przyszło im żyć. Niezależność dawały im pieniądze, które musiały zdobyć by się usamodzielnić wykonując niestety najstarszą profesję świata.

Jak tytuł wskazuje w tej części poznajemy historię córki Zośki - Jolki. Losy jej i Marka - 40 letniego mężczyzny, z którym się związała. Po drodze już kolejny raz z więzienia wychodzi Kostek, który narusza spokojne życie jej matki. Narobi trochę kłopotów i znów będzie w centrum uwagi. Dostrzegamy jego metamorfozę z mężczyzny niegdyś odważnego i łebskiego staje się...

Ta część domyka cykl opowieści o Zosi i Kostku. Pozwala zajrzeć do życia ich córki. Troszkę mnie znudziła i mam wrażenie, że przydałby się jeszcze jeden rozdział porządkujący... ale dopuszczam, że może tak też jest dobrze.

Ta część domyka cykl opowieści o Zosi i Kostku. Pozwala zajrzeć do życia ich córki. Troszkę mnie znudziła i mam wrażenie, że przydałby się jeszcze jeden rozdział porządkujący... ale dopuszczam, że może tak też jest dobrze.

W natłoku wydawniczych nowości i debiutów, w świecie bestsellerów i promocji zapominam, że na pożółkłych stronach książek wydanych po raz pierwszy w czasie mojego dzieciństwa mogę znaleźć coś fascynującego. Tak było z trylogią “Mew” o której istnieniu dowiedziałam się od męża. Dwie pierwsze części dostałam w prezencie wyszukane w antykwariacie. “Jolkę” niespodziewanie znalazłam w nowym wydaniu i pochłonęłam w jeden wieczór.

Goszczurny zamykając swój cykl przedstawił rzeczywistość Trójmiasta w latach 90. co sprawiło, że rys tych czasów w sposób znaczący odcisnął się na fabule. W dalszym ciągu poznajemy losy Zośki, Kostka i Grubego, ale na pierwszy plan wysuwa się Jolka, córka głównej bohaterki “Mew” i jej partner Marek. Zośka jest obecnie szefową pielęgniarek i ma romans z jednym z lekarzy. Kostek nie uwolnił się od złych nawyków i przez wiele lat przebywał za kratkami za popełnione czyny. Kiedy wychodzi z więzienia postanawia szukać schronienia u byłej konkubiny co wywołuje falę niefortunnych zdarzeń. Ma się wrażenie, że Kostek nadal przyciąga tylko same kłopoty. Niestety Jolka również zostaje wciągnięta za sprawą ojca w wir tragicznych wydarzeń. Czy uda jej się jakoś wyplątać z opresji i w jakim stopniu pomoże jej w tym jej partner? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć na kartach powieści “Jolka, córka Mewy”.

Dla mnie proza Goszczurnego jest nasycona klimatem miasta portowego. Czytając całą trylogię dosłownie czułam jak przenoszę się do dawnego Trójmiasta i jak chłonę powietrze nasycone jodem i pożądaniem. Autor “Mew” ma u mnie też specjalne wyróżnienie za plastyczność i smak z jakim opisuje sceny erotyczne. Przypomina o tym, że seks ma niejedno oblicze, bywa wymuszony, brutalny lub za pieniądze. Jednak może być też sposobem komunikacji między parą kochanków i pozwala im się lepiej zrozumieć. Z całym przekonaniem polecam twórczość Stanisława Goszczurnego.

W natłoku wydawniczych nowości i debiutów, w świecie bestsellerów i promocji zapominam, że na pożółkłych stronach książek wydanych po raz pierwszy w czasie mojego dzieciństwa mogę znaleźć coś fascynującego. Tak było z trylogią “Mew” o której istnieniu dowiedziałam się od męża. Dwie pierwsze części dostałam w prezencie wyszukane w antykwariacie. “Jolkę” niespodziewanie...

Świetna! Akcja toczy się wartko, ciekawie opisane realia tamtych lat. Dzieje Kostka trochę mnie zawiodł, ale nie zdziwiły

Świetna! Akcja toczy się wartko, ciekawie opisane realia tamtych lat. Dzieje Kostka trochę mnie zawiodł, ale nie zdziwiły

Ciekawa historia kryminalna, której akcja dzieje się w czasach mojej wczesnej młodości. Fajnie się słuchało. Nie wiedziałam, że to trzeci tom. Chętnie przeczytałabym poprzednie.

Ciekawa historia kryminalna, której akcja dzieje się w czasach mojej wczesnej młodości. Fajnie się słuchało. Nie wiedziałam, że to trzeci tom. Chętnie przeczytałabym poprzednie.

Ogromnie się cieszę, że trafiłam na trylogię Mewek… Kończąc drugą cześć miałam ogromną nadzieję, że Kostek się zmienił, wrócił do dobre tory i żyje szczęśliwie z Zośką. Niestety, bardzo się myliłam… Mężczyzna większość swojego życia spędza w kryminale, w trakcie powieści wychodzi na wolność po 12-letniej odsiadce…
Ten człowiek nie umie żyć już zgodnie z prawem, jest wynaturzony, nie potrafi poradzić sobie ze swoimi pragnieniami i niczym zwierz próbuje zgwałcić rodzoną córkę… Dobrze, że Jolka poszła w geny matki nie da sobie w kaszę dmuchać i z rozjuszony ojcem daje sobie świetnie radę…. tylko teraz on do końca swojego marnego życia będzie odczuwał skutki swego haniebnego czynu…
Po przeczytaniu 3 części jestem wręcz dumna z Zośki, mimo nie łatwego życia, trudnej przeszłości spełniła swoje marzenia, została pielęgniarką, i samotną matką tytułowej Jolki, bo przecież na Kostka nie mogła nigdy liczyć….
Jolka, młoda kobieta charakterna, niekiedy zadziorna i na maksa zakochana w swoim Marku…. Choć to mężczyzna starszy, z głową na karku, ochroną, własną willą, ale też z podejrzanymi machlojkami na boku, próbuje nieba uchylić Jolce, choć ta każdego dnia drży o swoje i Marka bezpieczeństwo….
Książka ba cała seria świetnie napisana, wciągająca od pierwszej do ostatniej strony…. Emocji co nie miara…. Serdecznie polecam

Ogromnie się cieszę, że trafiłam na trylogię Mewek… Kończąc drugą cześć miałam ogromną nadzieję, że Kostek się zmienił, wrócił do dobre tory i żyje szczęśliwie z Zośką. Niestety, bardzo się myliłam… Mężczyzna większość swojego życia spędza w kryminale, w trakcie powieści wychodzi na wolność po 12-letniej odsiadce…
Ten człowiek nie umie żyć już zgodnie z prawem, jest...

Słaba , psująca dwie poprzedniczki. Uważam że zupełnie niepotrzebna kontynuacja.

Słaba , psująca dwie poprzedniczki. Uważam że zupełnie niepotrzebna kontynuacja.

Szkoda, bo nie dorasta pozostałym 2 częściom do pięt 😪niby się coś dzieje, ale jakoś słabo.. Prawie w ogóle nie wiemy co się działo z bohaterami przez ostatnie 20 lat ..a Kostek jako niedoszły oprawca własnej córki?! Nie, nie, nie!!!

Szkoda, bo nie dorasta pozostałym 2 częściom do pięt 😪niby się coś dzieje, ale jakoś słabo.. Prawie w ogóle nie wiemy co się działo z bohaterami przez ostatnie 20 lat ..a Kostek jako niedoszły oprawca własnej córki?! Nie, nie, nie!!!