Do przerwy 0:1

„Piłkę kopać chcesz, na trawę spiesz. Zagraj razem z nami, zagraj z kolegami. Rankiem, kiedy świt puka do drzwi, ciągną młodych w pole harce i swawole.”. Pewnie większość osób z pokolenia trzydzieści plus doskonale kojarzy piosenkę z serialu wyreżyserowanego przez Stanisława Jędrykę „Do przerwy 0:1”. Niezapomnianą kreację Paragona stworzył w nim Marian Tchórznicki, a w drugoplanowych rolach towarzyszyli mu m.in. nieodżałowani Roman Wilhelmi, Aleksander Fogiel oraz Józef Nalberczak. Bardzo lubię ten serial, a ponieważ powstał on na podstawie książki Adama Bahdaja, postanowiłem po nią sięgnąć.

Adam Bahdaj urodził się 2 stycznia 1918 w Zakopanem. Był zapalonym taternikiem i narciarzem, aktywnie działał w Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 1939 roku został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej. Gdy Polska znalazła się pod okupacją, wyjechał na Węgry, gdzie współorganizował ruch oporu i działał wśród Polonii. Bliski kontakt z językiem i kulturą Węgier pozwoliły mu podjąć po wojnie pracę tłumacza języka węgierskiego. Po powrocie do kraju zajmował się dziennikarstwem, ale po 1949 roku poświęcił się całkowicie literaturze. Znany głównie z powieści dla dzieci i młodzieży, ale pisał także powieści sensacyjne pod pseudonimem Dominik Damian. W 1974 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości dla dzieci i młodzieży. Zmarł w 1985 roku w Warszawie.

Grupka chłopców pragnie wygrać turniej drużyn podwórkowych w piłkę nożną. Okazuje się, że nie jest to takie proste, a młodzi zapaleńcy muszą przezwyciężać poważne przeszkody, czasem stwarzane przez niezbyt uczciwych dorosłych.

Bardzo lubię sytuacje, gdy książka i film na podstawie której został on nakręcony, są równie dobre. I tak właśnie jest w tym przypadku. W powieści Adama Bahdaja znalazłem wszystko to, za co pokochałem serial. Po pierwsze doskonale nakreślone relacje pomiędzy bohaterami. Autor pięknie pokazał jak może wyglądać przyjaźń pomiędzy nastoletnimi chłopcami, ale także zgrzyty między nimi i chwile zwątpienia.

Więcej na moim blogu: http://oczytany.eu/do-przerwy-01-adam-bahdaj/

„Piłkę kopać chcesz, na trawę spiesz. Zagraj razem z nami, zagraj z kolegami. Rankiem, kiedy świt puka do drzwi, ciągną młodych w pole harce i swawole.”. Pewnie większość osób z pokolenia trzydzieści plus doskonale kojarzy piosenkę z serialu wyreżyserowanego przez Stanisława Jędrykę „Do przerwy 0:1”. Niezapomnianą kreację Paragona stworzył w nim Marian Tchórznicki, a w...

Po prostu wryta w pamięć na maksa cudowna historia o niecudownych okolicznościach niecudownych czasów.

A jakże prawdziwa w przekazie...

Po prostu wryta w pamięć na maksa cudowna historia o niecudownych okolicznościach niecudownych czasów.

A jakże prawdziwa w przekazie...

Jako wierna fanka Bahdaja od razu napiszę, że książka mnie nie zawiodła - przeciwnie, nawet zaskoczyła. Autor zawsze pisze ciekawe tytuły, które moim zdaniem nadają się dla dzieci, młodzieży, a nawet dorosłych. Zawsze udaje mu się zawrzeć ważne prawdy, potrafi wzruszyć.
Ta opowieść jest o przyjaźni, o dążeniu do celu, o ambicji i naturze człowieka, o marzeniach. Główny bohater jest bardzo sympatyczny i z przyjemnością czyta się o jego przygodach i czasem szalonych pomysłach. Pojawiają się piękne chwile, ale też chwile zwątpienia, książka jest życiowa i oddaje klimat czasów, w których została napisana. Mimo, że teraz już nie wszystko jest aktualne, nie miałam problemu z jej czytaniem, niektóre rzeczy są uniwersalne i można je przełożyć nawet na dzisiejsze czasy. Czy to problem ubóstwa, czy problem alkoholizmu w rodzinie czy z przyjemniejszych tematów 'magia przyjaźni'.
Powieść była naprawdę piękna, szybko się ją czytało i na pewno będzie przyjemnie do niej wrócić za jakiś czas.

Jako wierna fanka Bahdaja od razu napiszę, że książka mnie nie zawiodła - przeciwnie, nawet zaskoczyła. Autor zawsze pisze ciekawe tytuły, które moim zdaniem nadają się dla dzieci, młodzieży, a nawet dorosłych. Zawsze udaje mu się zawrzeć ważne prawdy, potrafi wzruszyć.
Ta opowieść jest o przyjaźni, o dążeniu do celu, o ambicji i naturze człowieka, o marzeniach. Główny...

Bestseller lat dziecięcych. Wtedy wszyscy "mówiliśmy" Bahdajem....

Bestseller lat dziecięcych. Wtedy wszyscy "mówiliśmy" Bahdajem....

Jak dobrze jest wrócić do takich lektur z czasów dzieciństwa. Przygody młodych chłopaków z warszawskiej Woli, w rzeczywistości powojennej, którą widać chociażby po zniszczonych budynkach w wielu częściach miasta. Opowieść ma niepowtarzalny klimat, jak byłem mały to czytając ją marzyłem o takim piłkarskim zespole podwórkowym, jaki stworzyła ,,Syrenka" i inne tamtejsze drużyny. Książka ta uczy również młodych ludzi takich wartości, jak lojalność, przyjaźń, uczciwość, czy odwaga. Serdecznie polecam!

Jak dobrze jest wrócić do takich lektur z czasów dzieciństwa. Przygody młodych chłopaków z warszawskiej Woli, w rzeczywistości powojennej, którą widać chociażby po zniszczonych budynkach w wielu częściach miasta. Opowieść ma niepowtarzalny klimat, jak byłem mały to czytając ją marzyłem o takim piłkarskim zespole podwórkowym, jaki stworzyła ,,Syrenka" i inne tamtejsze...

Który z chłopców nie kopał piłki w dzieciństwie. Paragon i spółka walczą o swoje sportowe marzenia. Kawał fajnej literatury dziecięcej bo film już gorszy.

Który z chłopców nie kopał piłki w dzieciństwie. Paragon i spółka walczą o swoje sportowe marzenia. Kawał fajnej literatury dziecięcej bo film już gorszy.

Pewnie nie wszyscy wiedzą, że trójka warszawskich urwisów, bohaterów "Wakacji z duchami", to również bohaterowie tej książki. Reżyser Stanisław Jędryka lubił zmieniać treść książek Bahdaja w swoich serialach, jednak zawsze robił to w porozumieniu z autorem. I tak mamy w książce Paragona, Mandżaro i Perełkę, a w jednym z seriali Pikadora, Perełkę i Mandaryna.

Pewnie nie wszyscy wiedzą, że trójka warszawskich urwisów, bohaterów "Wakacji z duchami", to również bohaterowie tej książki. Reżyser Stanisław Jędryka lubił zmieniać treść książek Bahdaja w swoich serialach, jednak zawsze robił to w porozumieniu z autorem. I tak mamy w książce Paragona, Mandżaro i Perełkę, a w jednym z seriali Pikadora, Perełkę i Mandaryna.

Po pierwsze: Bahdaj prowadzi fabułę atrakcyjnie dla dzieci, nie ziewają, nie przysypiają, chcą wiedzieć co dalej. Po drugie: podobnie jak Ota Pavel potrafi on pokazać, jak ważny jest sport dla wielu (i dlaczego jest tak ważny); Paragon ma własciwie dwie drogi przed sobą: albo pójdzie w sport, albo zostanie kryminalistą. Po trzecie: dorosłemu czytelnikowi powinno się spodobać tło obyczajowe i koloryt warszawskiej Woli niedługo po wojnie. Po czwarte: najbardziej podoba mi się uczciwe przedstawianie rzeczywistości, niespotykane obecnie w książkach dla dzieci: ojciec alkoholik, dorywcze prace wykonywane przez dzieciaki, żeby utrzymać się przy życiu, nędza w jakiej żyje wiekszość bohaterów, honorowy zakaz donosicielstwa, przemoc, piwo wypite (z przyjemnością!) przez nastolatka: samo życie.

Po pierwsze: Bahdaj prowadzi fabułę atrakcyjnie dla dzieci, nie ziewają, nie przysypiają, chcą wiedzieć co dalej. Po drugie: podobnie jak Ota Pavel potrafi on pokazać, jak ważny jest sport dla wielu (i dlaczego jest tak ważny); Paragon ma własciwie dwie drogi przed sobą: albo pójdzie w sport, albo zostanie kryminalistą. Po trzecie: dorosłemu czytelnikowi powinno się...

Z tego co pamiętam kilka bohaterów później pojawiło się w Wakacjach z duchami. Ale tematyka i wrażenie nieco poważniejsze niż właśnie Wakacje z duchami....

Z tego co pamiętam kilka bohaterów później pojawiło się w Wakacjach z duchami. Ale tematyka i wrażenie nieco poważniejsze niż właśnie Wakacje z duchami....

Lektura obowiązkowa każdego chłopca! Świetna na prezent dla małego czytającego piłkarza 8-14l.

Lektura obowiązkowa każdego chłopca! Świetna na prezent dla małego czytającego piłkarza 8-14l.