Do przerwy 0:1

Który z chłopców nie kopał piłki w dzieciństwie. Paragon i spółka walczą o swoje sportowe marzenia. Kawał fajnej literatury dziecięcej bo film już gorszy.

Który z chłopców nie kopał piłki w dzieciństwie. Paragon i spółka walczą o swoje sportowe marzenia. Kawał fajnej literatury dziecięcej bo film już gorszy.

Pokaż mimo to

Pewnie nie wszyscy wiedzą, że trójka warszawskich urwisów, bohaterów "Wakacji z duchami", to również bohaterowie tej książki. Reżyser Stanisław Jędryka lubił zmieniać treść książek Bahdaja w swoich serialach, jednak zawsze robił to w porozumieniu z autorem. I tak mamy w książce Paragona, Mandżaro i Perełkę, a w jednym z seriali Pikadora, Perełkę i Mandaryna.

Pewnie nie wszyscy wiedzą, że trójka warszawskich urwisów, bohaterów "Wakacji z duchami", to również bohaterowie tej książki. Reżyser Stanisław Jędryka lubił zmieniać treść książek Bahdaja w swoich serialach, jednak zawsze robił to w porozumieniu z autorem. I tak mamy w książce Paragona, Mandżaro i Perełkę, a w jednym z seriali Pikadora, Perełkę i Mandaryna.

Pokaż mimo to

Po pierwsze: Bahdaj prowadzi fabułę atrakcyjnie dla dzieci, nie ziewają, nie przysypiają, chcą wiedzieć co dalej. Po drugie: podobnie jak Ota Pavel potrafi on pokazać, jak ważny jest sport dla wielu (i dlaczego jest tak ważny); Paragon ma własciwie dwie drogi przed sobą: albo pójdzie w sport, albo zostanie kryminalistą. Po trzecie: dorosłemu czytelnikowi powinno się spodobać tło obyczajowe i koloryt warszawskiej Woli niedługo po wojnie. Po czwarte: najbardziej podoba mi się uczciwe przedstawianie rzeczywistości, niespotykane obecnie w książkach dla dzieci: ojciec alkoholik, dorywcze prace wykonywane przez dzieciaki, żeby utrzymać się przy życiu, nędza w jakiej żyje wiekszość bohaterów, honorowy zakaz donosicielstwa, przemoc, piwo wypite (z przyjemnością!) przez nastolatka: samo życie.

Po pierwsze: Bahdaj prowadzi fabułę atrakcyjnie dla dzieci, nie ziewają, nie przysypiają, chcą wiedzieć co dalej. Po drugie: podobnie jak Ota Pavel potrafi on pokazać, jak ważny jest sport dla wielu (i dlaczego jest tak ważny); Paragon ma własciwie dwie drogi przed sobą: albo pójdzie w sport, albo zostanie kryminalistą. Po trzecie: dorosłemu czytelnikowi powinno się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z tego co pamiętam kilka bohaterów później pojawiło się w Wakacjach z duchami. Ale tematyka i wrażenie nieco poważniejsze niż właśnie Wakacje z duchami....

Z tego co pamiętam kilka bohaterów później pojawiło się w Wakacjach z duchami. Ale tematyka i wrażenie nieco poważniejsze niż właśnie Wakacje z duchami....

Pokaż mimo to

Lektura obowiązkowa każdego chłopca! Świetna na prezent dla małego czytającego piłkarza 8-14l.

Lektura obowiązkowa każdego chłopca! Świetna na prezent dla małego czytającego piłkarza 8-14l.

Pokaż mimo to

więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2019/08/ksiazka-do-przerwy-01-adama-bahdaja.html

Książka Adama Bahdaja Do przerwy 0:1 to pochwała przyjaźni, prawdomówności, autorytetu dorosłych, dziecięcej radości, przedsiębiorczości, miłości do piłki nożnej własnego regionu. Nie brakuje jednak zwrotów akcji i ciekawych przygód głównego bohatera.

więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2019/08/ksiazka-do-przerwy-01-adama-bahdaja.html

Książka Adama Bahdaja Do przerwy 0:1 to pochwała przyjaźni, prawdomówności, autorytetu dorosłych, dziecięcej radości, przedsiębiorczości, miłości do piłki nożnej własnego regionu. Nie brakuje jednak zwrotów akcji i ciekawych przygód głównego bohatera.

Pokaż mimo to

Najważniejsza książka mojego dzieciństwa i jedna z najważniejszych w życiu. Przeczytałem trylion razy, za każdym przeżywając historie Paragona i reszty chłopaków z wzruszeniem i entuzjazmem małego chłopaka, zafascynowanego piłką nożną.
Bahdaj stworzył niezwykłe postacie i fabułę, osadzoną w zwykłej, smutnej i niebezpiecznej rzeczywistości powojennej Polski. W ogóle to moje wyobrażenia o Polsce w późnych latach czterdziestych i wczesnych pięćdziesiątych, są mocno inspirowane lub wręcz stworzone przez Admaa Bahdaja. I mimo wielu przeczytanych książek historycznych o tamtym okresie, gdy wyobrażam sobie odżywającą powoli Warszawę po wojnie, to widzę ją oczami Paragona.
Coś niesamowitego, na pewno wrócę jeszcze do niej nieraz, jak tylko moje dzieci podrosną, to na pewno im ją przeczytam.

Najważniejsza książka mojego dzieciństwa i jedna z najważniejszych w życiu. Przeczytałem trylion razy, za każdym przeżywając historie Paragona i reszty chłopaków z wzruszeniem i entuzjazmem małego chłopaka, zafascynowanego piłką nożną.
Bahdaj stworzył niezwykłe postacie i fabułę, osadzoną w zwykłej, smutnej i niebezpiecznej rzeczywistości powojennej Polski. W ogóle to moje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka (i serial TV) mojego dzieciństwa. Przeczytana po latach wzrusza i przywołuje wspomnienia związane z dniami spędzonymi na podwórku na wrocławskim Śródmieściu. Mimo że akcja książki dzieje się w powojennej Warszawie, fabuła jest uniwersalna i ponadczasowa, dzięki czemu z bohaterami tej opowieści mogą się utożsamiać mieszkańcy wielu miast. Uważam, że to lektura obowiązkowa dla każdego nastolatka, która pokazuje czym jest prawdziwa przyjaźń i że w życiu są ważniejsze rzeczy niż dobra materialne, telewizyjni celebryci i pogoń za nowinkami.
Dla mnie to podróż w czasie, do czasów szkolnych, kiedy szybko odrabiało się lekcje i gnało na szkolne boisko (asfaltowe !) lub podwórko, by znowu pograć w gałę lub trochę porozrabiać 😊. Zastanawiające po latach jest to: jak wiele wspólnego ja i moi koledzy mieliśmy z bohaterami Adama Bahdaja, co świadczy o sile tej książki. Mieszkaliśmy w starych XIX- wiecznych zniszczonych kamienicach, ze śladami po kulach, pamiątką po „Festung Breslau”. Uganialiśmy się po w piwnicach tych domów, szukając skarbów i grając w podchody. Mieszkańcy podwórek często rywalizowali ze sobą. Sami zorganizowaliśmy sobie podwórkową ligę piłkarską. To wszystko w czasach, kiedy nie było pięknych tartanowych boisk, trenerów osiedlowych, a Ryszarda Tarasiewicza (ze Śląska Wrocław) i Zbigniewa Bońka uważało się za największych idoli.
Kiedyś moja córka zapytała mnie: „tato, a jak ty się spotykałeś z kolegami jak nie mieliście telefonów komórkowych ?” I „opowiedz mi w co się bawiłeś jak byłeś w moim wieku…”
Kiedy próbowałem jej opowiadać jaka była rzeczywistość lat 80-tych ubiegłego wieku, co chwilę mówiła z niedowierzaniem: „naprawdę ?”, „niemożliwe !”… A ja na to: „no, naprawdę, legalnie !” 😊

Książka (i serial TV) mojego dzieciństwa. Przeczytana po latach wzrusza i przywołuje wspomnienia związane z dniami spędzonymi na podwórku na wrocławskim Śródmieściu. Mimo że akcja książki dzieje się w powojennej Warszawie, fabuła jest uniwersalna i ponadczasowa, dzięki czemu z bohaterami tej opowieści mogą się utożsamiać mieszkańcy wielu miast. Uważam, że to lektura...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Młodzieżowa literatura z młodzieńczych lat moich rodziców. Pełna dowcipów i wybryków głównego bohatera. Czytało się lekko i przyjemnie. A na dodatek o marzeniach piłkarskich. Czego chcieć więcej? - Spełnienia marzeń ;-)

Młodzieżowa literatura z młodzieńczych lat moich rodziców. Pełna dowcipów i wybryków głównego bohatera. Czytało się lekko i przyjemnie. A na dodatek o marzeniach piłkarskich. Czego chcieć więcej? - Spełnienia marzeń ;-)

Pokaż mimo to

170819 papier G8.
Ciekawa, śmieszna, wzruszająca, no i o piłce nożnej. Przede wszystkim jednak o przyjaźni oraz problemach nastolatków w powojennej Warszawie. Z 25 lat temu czytałem "Wakacje z duchami". Po przeczytaniu tej książki mam wielką ochotę sięgnąć po coś jeszcze pana Bahdaja!

170819 papier G8.
Ciekawa, śmieszna, wzruszająca, no i o piłce nożnej. Przede wszystkim jednak o przyjaźni oraz problemach nastolatków w powojennej Warszawie. Z 25 lat temu czytałem "Wakacje z duchami". Po przeczytaniu tej książki mam wielką ochotę sięgnąć po coś jeszcze pana Bahdaja!

Pokaż mimo to