Księga końca świata. John Falimpsest

Tomik ma dość nietypową budowę: składa się z opowiadania i jednoaktówki.Są one połączone osobą Johna Falimpsesta (zakochałam się w tym nazwisku i dlatego skusiłam się na ebooka). Te dwie formy dopełniają się wzajemnie i tworzą kunsztowną całość: spojrzenie z dwóch stron na świat, który właściwie przeżył apokalipsę.
Z jednej strony ciche, francuskie miasteczko, gdzie życie toczy się powolutku: starsi ludzie chodzą do kościoła, miejscowi arystokraci zabawiają się dyskusjami przy wykwintnej kolacji. Dziś ma odbyć się wielkie pojednanie Ziemian z kosmitami: niestety, nic nie wygląda tak, jak miało być...
Potem zaś Falimpsest, wielki wyzwoliciel ludzkości, staje się bohaterem pochwalnej sztuki. Jednak ten panegiryk zdradza coś więcej.
Nie chcąc zdradzać zakończenia, napiszę może o czymś dużo ważniejszym: o stylu Sadlika. Jego sposób pisania jest nieco archaiczny (długie zdania, wiele wyrafinowanych przymiotników) i w interesujący sposób zderza się z tematem tekstu - czyli po prostu katastrofą i światem trochę jak z Orwella.
Sadlik wymaga dość sporo uwagi - narracja jest bardzo skondensowana i wymaga skupienia. Tu znaczy najmniejszy szczegół.
W sam raz na melancholijne popołudnie.

Tomik ma dość nietypową budowę: składa się z opowiadania i jednoaktówki.Są one połączone osobą Johna Falimpsesta (zakochałam się w tym nazwisku i dlatego skusiłam się na ebooka). Te dwie formy dopełniają się wzajemnie i tworzą kunsztowną całość: spojrzenie z dwóch stron na świat, który właściwie przeżył apokalipsę.
Z jednej strony ciche, francuskie miasteczko, gdzie życie...