Krótkie kresowe historie, które właśnie w tej prostocie pokazują prawdę o zwykłych ludziach, którzy doświadczyli niesprawiedliwości, bólu i lęku o własne życie. 📖🏜️

Krótkie kresowe historie, które właśnie w tej prostocie pokazują prawdę o zwykłych ludziach, którzy doświadczyli niesprawiedliwości, bólu i lęku o własne życie. 📖🏜️

Historie zwykłych ludzi Polaków z Kresów, których wojna zmieniła całe życie. Najbardziej boli, że przez wiele lat komunizmu nie wolno było o tym mówić, jaki los zagotował ludziom Stalin i jego aparat represji. Uczniom w szkole średniej powinno się nakazać czytać takie wspomnienia i świadectwa ludzi, by poznali prawdziwą historię, a nie polityczne gierki lewaków

Historie zwykłych ludzi Polaków z Kresów, których wojna zmieniła całe życie. Najbardziej boli, że przez wiele lat komunizmu nie wolno było o tym mówić, jaki los zagotował ludziom Stalin i jego aparat represji. Uczniom w szkole średniej powinno się nakazać czytać takie wspomnienia i świadectwa ludzi, by poznali prawdziwą historię, a nie polityczne gierki lewaków

Książka opisuje losy ludzi, którzy zostali wywiezieni wgłąb Związku Radzieckiego. Syberia obnażała godność ludzką. Pukanie do drzwi w nocy, zabrać to co najważniejsze i długa podróż bydlęcych wagonach. Piekło tak można określić traktowanie Polaków na Syberii. Część pozostała tam na zawsze, tym co udało się wrócić też nie było lepiej. Ustrój w Polsce potrafił zniszczyć człowieka.
Smutne losy, lecz prawdziwe, każdy myślał o przetrwaniu. Książka daje dużo do myślenia o ludziach, którzy przeżyli piekło.

Książka opisuje losy ludzi, którzy zostali wywiezieni wgłąb Związku Radzieckiego. Syberia obnażała godność ludzką. Pukanie do drzwi w nocy, zabrać to co najważniejsze i długa podróż bydlęcych wagonach. Piekło tak można określić traktowanie Polaków na Syberii. Część pozostała tam na zawsze, tym co udało się wrócić też nie było lepiej. Ustrój w Polsce potrafił zniszczyć...

"Na skraju piekła" to zbiór reportaży o tematyce kresowej. Wszystkie teksty związane są z II wojną światową, sowiecką okupacją, deportacjami i ludobójstwem, jakiego dopuszczali się na Polakach sowieci i Ukraińcy.


Jednocześnie autorka podkreśla, że nie wszyscy ukraińscy sąsiedzi byli nacjonalistami, niektórzy ostrzegali bohaterów książki o planowanych pogromach i przygotowywanych listach wywózek na Syberię, do najbardziej odległych łagrów i do Kazachstanu.
Byli i tacy, którzy bezpośrednio, z narażeniem własnego życia pomagali polskim sąsiadom, z którymi przez wiele lat żyli w zgodzie.

Losy każdego z bohaterów tej książki mogłyby posłużyć za materiał na film, a nawet serial.
Mamy tu historie rodzin, matek z małymi dziećmi, pojedynczych postaci... Wszystkie te opowieści są poruszające, czasem aż trudno kontynuować lekturę i trzeba zrobić sobie przerwę. Trudno bowiem bez emocji czytać o tragedii ludzi wyrywanych ze snu w środku nocy albo aresztowanych bez powodu na ulicach, a następnie upychanych w bydlęcych wagonach i wywożonych w nieznane. Trudno też nie być wzburzonym podczas opisów bestialskich tortur i masowanych mordów, podczas których ginęły całe rodziny i polskie wsie.

Moim jedynym zastrzeżeniem jest forma - teksty mają bardzo zróżnicowany charakter. Obok klasycznych reportaży są tu relacje i opowiadania zainspirowane autentycznymi wydarzeniami. Niektóre utwory mogą wydawać się powierzchownie, jednak trzeba zrozumieć, że część bohaterów po latach nie chciała powracać do bolesnej przeszłości i autorka musiała rekonstruować ich losy z fragmentarycznych wypowiedzi.

Nie czepiam się jednak zbytnio formalnej strony książki, gdyż jej najważniejszą cechą jest dokumentalny charakter i ocalanie pamięci przeszłości i ludziach, którzy przeżyli piekło na ziemi.
Z czystym sumieniem oceniam całość jako bardzo dobrą. I polecam, bo obok opisanych historii nie można przejść obojętnie.

"Na skraju piekła" to zbiór reportaży o tematyce kresowej. Wszystkie teksty związane są z II wojną światową, sowiecką okupacją, deportacjami i ludobójstwem, jakiego dopuszczali się na Polakach sowieci i Ukraińcy.


Jednocześnie autorka podkreśla, że nie wszyscy ukraińscy sąsiedzi byli nacjonalistami, niektórzy ostrzegali bohaterów książki o planowanych pogromach i...

Mimo wszystko trauma drugiej wojny światowej nadal istnieje. Polacy musza pamiętać o losie rodaków na terenie ZSRR i o ogólnej polityce władz wobec polskich obywateli w czasach paktu Ribbentrop- Mołotow. Kilkanaście historii składających się na ten tom opisuje okrucieństwo tamtych czasów, i stanowi świadectwo o dużym ładunku emocjonalnym. Często narratorami są nieledwie dzieci, rzadko kiedy dorośli, którzy zostali wypędzeni lub uwięzieni przez bolszewików. Tułaczka, glód, praca w kołchozie, niepewne jutro, pogarda i niechęć mieszkańców. Syn hrabiego zesłany za samo arystokratyczne pochodzenie na Syberię, hrabia Napoleon Zabiełło, kobiety i dzieci wywiezione niewiadomo gdzie, a polscy wojskowi trafiali do Starobielska, Katynia i ślad po nich zaginął. W nieludzkich warunkach bohaterami tych opowieści kierował tylko prymitywny instynkt przetrwania,. Bydlęce wagony, poniewierka, tortury, wyroki skazujące na aągier, epidemie tyfusu, i masowe groby. Zbigniew Nuckowski po "amnestii" przedostał się do Anglii i walczył. Maria Kowalska na zesłaniu z synkiem Bogusiem i matką, dotarła do Bejrutu, zetknęła się z umierającą Ordonówną pracując w tym samym polskim sierocińcu.
Nie poraża tutaj nędza fizyczna, tj opłakany stan baraków, obozów, do których trafiali Polacy, tylko wysiłki i perfidia władz radzieckich by upodlić i złamać ducha kresowiaków. Gwałty, przemoc, pogromy żydów, i odwet Ukrainćów czy Białorusinów na polskich osadach.
Pozycja zawiera zdjęcia niezwykłych pamiątek, samych bohaterów, miejsc, w których przebywali. Hrabia Zabiełło kilkakrotnie uciekał z pociągów na Syberię, bardzo był operatywny. Marsze wielokilometrowe, podróż w łodce. Pianista Czesław pracował w kopalni węgla. Troje małoletniego rodzeństwa. Edward Poważyński. Kazachska tułaczka po ziemiankach Stefanii Hackemer. Ich jedyną zbrodnią była polska narodowość. Do refleksji i zapamiętania. Jedna z historii ma gorzki wydźwięk- w ukochanej ojczyznie też spotkały kresowiaków represje. Jeżeli Polak dla Polaka był wrogiem, donosił na niego, to jak można w takim kraju żyć?

Mimo wszystko trauma drugiej wojny światowej nadal istnieje. Polacy musza pamiętać o losie rodaków na terenie ZSRR i o ogólnej polityce władz wobec polskich obywateli w czasach paktu Ribbentrop- Mołotow. Kilkanaście historii składających się na ten tom opisuje okrucieństwo tamtych czasów, i stanowi świadectwo o dużym ładunku emocjonalnym. Często narratorami są nieledwie...

To kolejna pozycja, poruszająca problematykę, do której przez lata nie wolno było wracać, zawierająca zbiór wspomnień, reportaży czy pamiętników osób, które przeżyły piekło bolszewickich wysiedleń z dawnych zachodnich ziem polskich - z Wileńszczyzny, Podola, Wołynia, ziem kresowych, stanowiących ich domy i małe ojczyzny. Wszystkim bohaterom tych dawnych, trudnych dni, wysiedlenia kojarzyły się z długimi składami bydlęcych wagonów, którymi wieziono ich w syberyjską tajgę lub stepy Kazachstanu, bez jedzenia, wody, w brudzie, smrodzie i przenikliwym zimnie.
Ci, którym udało się przetrwać i wrócić do Polski z wnikliwością i bólem opowiadają zapisane w pamięci zdarzenia; poniewierkę, głód, poniżenie, dramatyczną walkę o przetrwanie, stratę bliskich, prześladowania i represje sowieckiej władzy. Do dziś jest to dla wielu niewygodny temat, ale pamięć tamtych lat musi trwać, nawet gdy ich bohaterowie odejdą.

To kolejna pozycja, poruszająca problematykę, do której przez lata nie wolno było wracać, zawierająca zbiór wspomnień, reportaży czy pamiętników osób, które przeżyły piekło bolszewickich wysiedleń z dawnych zachodnich ziem polskich - z Wileńszczyzny, Podola, Wołynia, ziem kresowych, stanowiących ich domy i małe ojczyzny. Wszystkim bohaterom tych dawnych, trudnych dni,...

Tytuł: Na skraju piekła. Opowiadania i reportaże z Kresów
Autor: Agnieszka Lewandowska-Kąkol
Wydawnictwo: Fronda
Liczba stron: 252
Data wydania: 1 sierpnia 2013

Agnieszka Lewandowska-Kąkol jest muzykologiem oraz dziennikarką. Przez piętnaście lat pracowała w redakcji muzycznej Polskiego Radia. Potem wybrała drogę "wolnego strzelca" i współpracowała m.in. z pismami: "Tygodnik Kulturalny", "Poradnik Muzyczny", "Twoja Muza", "Przegląd Powszechny". Pisze teksty o muzyce artystycznej, jej twórcach i wykonawcach oraz reportaże i opowiadania o tematyce współczesnej, a także historycznej. W swoim dorobku ma książkę "Dźwięki, szepty, zgrzyty".

Język utworu jest lekki. Możemy poznać umiejętności autorki dotyczące prowadzenia wywiadów. Tu nie ma owijania w bawełnę. Osoby, które biorą udział w wywiadach mówią o tym, co się działo. Większość Rosjan chce o tym zapomnieć, jednakże My, Polacy powinniśmy o tym pisać.

Najgorsze jest to, że człowiek potrzebuje miłości.

Genezą całego utworu jest przybliżenie czytelnikowi czasów z II wojny światowej oraz tego, co działo się po niej. Dowiadujemy się, jakie prace musieli wykonywać więźniowie, jak byli pomiatani, wyzywani, traktowani przez Rosjan. Żyli w bardzo trudnej sytuacji. Sami musieli sobie ze wszystkim radzić, m.in. z zimnem i głodem. Siłą wcielano ich do wojska. Ci, którzy nie chcieli musieli albo przeżywać tortury albo zginąć.

"Cicho zrzec się, ofiarować,
Cicho ból swój w sercu chować,
Cicho jęki w niebo wznosić,
Cicho skrycie łzą się rosić."

Na okładce dominują barwy: czerwone, pomarańczowe i żółte. Na górze możemy zauważyć zdjęcie dzieci Stefani Hackemer. Na dole jest prawdopodobnie jakiś list oraz pociąg, który bierze duży udział w książce.

Bohaterami się osoby, które przeżyły II wojnę światową i nie boją się mówić o niej otwarcie. Poznajemy różne historie, rodziny oraz sposoby na przetrwanie.

Jesteś Polką. Pamiętaj, że żaden wróg nie powinien zobaczyć twoich łez.

Utwór jest na pewno bardzo emocjonujący. Muszę się przyznać, że w paru momentach nudziłem się, jednakże według mnie każdy Polak powinien to przeczytać, aby uświadomić sobie, że coś takiego działo się tak niedawno.

Wolność należy się tym, którzy potrafią o nią walczyć.

Tytuł: Na skraju piekła. Opowiadania i reportaże z Kresów
Autor: Agnieszka Lewandowska-Kąkol
Wydawnictwo: Fronda
Liczba stron: 252
Data wydania: 1 sierpnia 2013

Agnieszka Lewandowska-Kąkol jest muzykologiem oraz dziennikarką. Przez piętnaście lat pracowała w redakcji muzycznej Polskiego Radia. Potem wybrała drogę "wolnego strzelca" i współpracowała m.in. z pismami:...

Tyle niesamowitych, trudnych historii, każda mogłaby posłużyć jako filmowy scenariusz.
Ale ile takich historii nigdy nie zostanie opowiedzianych, bo ich bohaterowie zginęli w obcym, nieprzyjaznym kraju, spoczęli w nieoznaczonych grobach, a pamięć o nich znikła w raz z nimi pod zmrożoną lodem ziemią.
Ogrom dramatu jakich doświadczyli ludzie w czasie wojny, jest dla nas dziś niewyobrażalny. A przecież i opisywane w książce zdarzenia nie miały miejsca aż tak dawno. Wielu tych ludzi jeszcze żyje, choć jest ich z roku na rok mniej.
Dlatego tak ważne są takie książki jak ta. Które zachowają dla nas te wspomnienia, nie pozwolą zapomnieć o naszej, okupionej krwią, ciężkiej historii.

Tyle niesamowitych, trudnych historii, każda mogłaby posłużyć jako filmowy scenariusz.
Ale ile takich historii nigdy nie zostanie opowiedzianych, bo ich bohaterowie zginęli w obcym, nieprzyjaznym kraju, spoczęli w nieoznaczonych grobach, a pamięć o nich znikła w raz z nimi pod zmrożoną lodem ziemią.
Ogrom dramatu jakich doświadczyli ludzie w czasie wojny, jest dla nas...

Okładka przykuwająca uwagę. Tytuł wymowny. A wnętrze? Zbiór 14 reportaży i opowiadań z Kresów. Wywózki do ZSRR. "Podróż" w bydlecym wagonie. Warunki urągające jakimkolwiek standardom. Kobiety z dziećmi i starcami, bo mężczyzn - ojców rodzin z reguły wysyłanno w inne miejsce. U celu - w kołchozach: głód na granicy śmierci, praca ponad siły, choroby, wszy i pluskwy, nędza niewyobrażalna. I jedyna, najważniejsza myśl: jak zdobyć jedzenie?


I dwa cytaty:

"(...) Wieczorem zawsze sobie obiecywałem, że zjem tylko srodek kromki, a skórkę zostawię na rano. nie wytrzymmywałem jednak i zjadałem całość, rano zaś wypijałem tylko gorącą wodę i szedłem do pracy. (...)"

"(...)Zjadałysmy siebie nawzajem (...)Kto tego nie przeżył nie jest w stanie zrozumieć. Gdy któraś umierała zjadałyśmy ją (...)Czekałysmy do nocy. Obcinałysmy pośladki, piersi i piekłysmy je w ognisku(...)"

Człowiek może przeżyć wszystko. Warunek jeden: ma nadzieję. Taka konkluzja zostaje po lekturze "Na skraju piekła".

Okładka przykuwająca uwagę. Tytuł wymowny. A wnętrze? Zbiór 14 reportaży i opowiadań z Kresów. Wywózki do ZSRR. "Podróż" w bydlecym wagonie. Warunki urągające jakimkolwiek standardom. Kobiety z dziećmi i starcami, bo mężczyzn - ojców rodzin z reguły wysyłanno w inne miejsce. U celu - w kołchozach: głód na granicy śmierci, praca ponad siły, choroby, wszy i pluskwy, nędza...

Tytuł: Na skraju piekła. Opowiadania i reportaże z Kresów Autor: Agnieszka Lewandowska-Kąkol Wydawnictwo: FrondaOcena: 7/10,,Na skraju piekła” jest zbiorem 14 reportaży i opowiadań. Bohaterami książki są osoby, a niekiedy cale rodziny zesłane w głąb Rosji, na Sybir. To prawdziwe historie Sybiraków, którym udało się przetrwać piekło na ziemi.Niektóre teksty są tak przerażające, że aż nierealne. Współczesny człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie koszmaru przez jaki przechodzili bohaterowie „Na skraju piekła”. Kiedy dla wielu największym problemem jest to, czy dostanie się nowy telefon na Gwiazdkę, to jeszcze nie tak dawno na wschodzie walczono o przetrwanie.„Na skraju piekła” po części zafascynowało mnie, ale w większej mierze przeraziło. Wydarzenia oraz zachowanie ludzi, szczególnie oprawców, zszokowały mnie, gdyż nie wyobrażam sobie, aby jakikolwiek człowiek miał sumienie głodzić, torturować czy wykorzystywać setki niewinnych ludzi. Książkę inaczej by się czytało, gdyby była to fikcyjna powieść. Jednak świadomość, że to wszystko wydarzyło się naprawdę, sprawia, że czytelnik patrzy na to z zupełnie innej perspektywy. Jestem pewna, że te przeżycia wywarły ogromny wpływ na  psychikę bohaterów „Na skraju piekła”.Przy okazji można dowiedzieć się dużo więcej o historii II wojny światowej i o jej jeszcze mroczniejszej stronie. Nie uświadczymy w książce suchych dat. Od tego są podręczniki. Nie szukałam przecież w „Na skraju piekła” krótkich faktów, a tekstów, które by mnie zainteresowały.Nie jest to przyjemna powieść, ale nikt nie powiedział, że taka ma być. Życie nie jest usłane różami, a szczególnie ludzi, którzy przeżyli zsyłkę na Syberię. Książka autorstwa Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol skłania do głębokich przemyśleń i przypomnienia sobie, że historia Polaków na kresach wschodnich nie była sielanką i wieczną idyllą.Za możliwość przeczytania ,, Na Skraju Piekła " dziękuję wydawnictwu Fronda.

Tytuł: Na skraju piekła. Opowiadania i reportaże z Kresów Autor: Agnieszka Lewandowska-Kąkol Wydawnictwo: FrondaOcena: 7/10,,Na skraju piekła” jest zbiorem 14 reportaży i opowiadań. Bohaterami książki są osoby, a niekiedy cale rodziny zesłane w głąb Rosji, na Sybir. To prawdziwe historie Sybiraków, którym udało się przetrwać piekło na ziemi.Niektóre teksty są tak...