Chłopak z Warszawy. Powstanie warszawskie oczami szesnastoletniego żołnierza

Ta książka jest dla osoby młodej jak i dorosłej. Czyta się ją lekko, a napisana jest w takiej formie, że świat z książki jak i rzeczywisty potrafi się zamazać.
Jest podzielona na jakby trzy części, ale jakie to sami musicie ,, zobaczyć''.

Ta książka jest dla osoby młodej jak i dorosłej. Czyta się ją lekko, a napisana jest w takiej formie, że świat z książki jak i rzeczywisty potrafi się zamazać.
Jest podzielona na jakby trzy części, ale jakie to sami musicie ,, zobaczyć''.

Najbardziej w tej książce poruszył mnie..styl. W lekkości i tonie wypowiedzi rzeczywiście słychać 16latka, można z łatwością wyobrazić sobie że opowiada coś znajomemu. Wstrząsające jest to, CO opowiada. Oczywiście wiedza historyczna podpowiadała mi co za chwilę się wydarzy, ale w tej książce niezwykłe jest właśnie to, że czuje się iż tę historię opowiada młody człowiek, który był jej świadkiem..

Najbardziej w tej książce poruszył mnie..styl. W lekkości i tonie wypowiedzi rzeczywiście słychać 16latka, można z łatwością wyobrazić sobie że opowiada coś znajomemu. Wstrząsające jest to, CO opowiada. Oczywiście wiedza historyczna podpowiadała mi co za chwilę się wydarzy, ale w tej książce niezwykłe jest właśnie to, że czuje się iż tę historię opowiada młody człowiek,...

Dla osób zainteresowanych tematyką drugiej wojny światowej może być to książka wartościowa i ciekawa. Autor opisuje w niej swoje przedwojenne i wojenne losy. Opis powstania warszawskiego pojawia się dopiero w połowie książki a Andrzej Borowiec nie pochodzi - jak wskazuje tytuł - z Warszawy. Mimo to nie nudziłam się podczas lektury i mogę śmiało polecić tę pozycję.

Dla osób zainteresowanych tematyką drugiej wojny światowej może być to książka wartościowa i ciekawa. Autor opisuje w niej swoje przedwojenne i wojenne losy. Opis powstania warszawskiego pojawia się dopiero w połowie książki a Andrzej Borowiec nie pochodzi - jak wskazuje tytuł - z Warszawy. Mimo to nie nudziłam się podczas lektury i mogę śmiało polecić tę pozycję.

Jest rzeczą dalece interesującą móc spojrzeć na najbardziej dramatyczne wydarzenia XX wieku z perspektywy ich świadka. Borowiec dobrze pisze, potrafi sprawić, że czytelnik czuje tęsknotę za Lwowem, widzi Maków Podhalański, tak jakby dopiero co z niego wrócił i czuje tragedię upadającej Warszawy.

Samego Powstania jednak jest w tej książce niewiele i chyba tylko o to miałbym do autora zarzut. Nastawiłem się na zdecydowanie obszerniejszą relację z przebiegu samych wydarzeń w stolicy, choćby po to, żeby skonfrontować ją z "Obłędem '44" i "Powstaniem '44". Niestety, biorąc pod uwagę ilość informacji na temat samych walk - okazało się to rzeczą nieco karkołomną.

Co jednak warto docenić w książce Borowca? To w jaki sposób pokazuje lata wojny - w jaki przedstawia świat. Każdy z nas ma chyba jakieś wyobrażenie na temat tych czasów, podsycane wieloma filmami, opowieściami i lekcjami historii. Świadectwo napisane przez Borowca dodaje temu obrazowi kilku cennych, nadliczbowych "pociągnięć pędzla".

Warto!

Jest rzeczą dalece interesującą móc spojrzeć na najbardziej dramatyczne wydarzenia XX wieku z perspektywy ich świadka. Borowiec dobrze pisze, potrafi sprawić, że czytelnik czuje tęsknotę za Lwowem, widzi Maków Podhalański, tak jakby dopiero co z niego wrócił i czuje tragedię upadającej Warszawy.

Samego Powstania jednak jest w tej książce niewiele i chyba tylko o to miałbym...

Gorąco polecam.

Gorąco polecam.

Jest to jedna z moich ulubionych książek pochodzących z mojej kolekcji. Pozwala obejrzeć świat wojny w całkowicie inny sposób, nie z politycznego punktu widzenia tylko z punktu widzenia normalnego dziecka na którego trafiło dorastanie w czasie wojny.Ukazuje jego zmagania, problemy i jego strach.
To jest właśnie najpiękniejsze w książkach, że widzimy to co sami chcemy zobaczyć, nikt nam niczego nie zarzuca. Przeżywamy strach i życie autora identyfikując się z nim i łącząc. Pozwala on nam na odebranie przekazu w dowolny sposób. Przeżywamy z nim daną chwile. Książka nie ma na celu pokazanie tylko honorowego umierania za kraj, tylko ma również pokazać krwawą walkę za tak oczywiste rzeczy w dzisiejszych czasach. Chociażby wolność. Na pewno powrócę do tej książki nie raz, mam do niej wielki sentyment

Jest to jedna z moich ulubionych książek pochodzących z mojej kolekcji. Pozwala obejrzeć świat wojny w całkowicie inny sposób, nie z politycznego punktu widzenia tylko z punktu widzenia normalnego dziecka na którego trafiło dorastanie w czasie wojny.Ukazuje jego zmagania, problemy i jego strach.
To jest właśnie najpiękniejsze w książkach, że widzimy to co sami chcemy...

Genialna książka godna polecenia dla wszystkich interesujących się historią dwudziestolecia międzywojennego, okupacji oraz tematyki powstania

Genialna książka godna polecenia dla wszystkich interesujących się historią dwudziestolecia międzywojennego, okupacji oraz tematyki powstania

Dla miłośników tematyki, lektura obowiązkowa

Dla miłośników tematyki, lektura obowiązkowa

Trochę inne spojrzenie na Powstanie Warszawskie niż w dotychczasowych publikacjach.

Trochę inne spojrzenie na Powstanie Warszawskie niż w dotychczasowych publikacjach.

Dobrze napisany kawał wspomnień z czasów przedwojennych, wojennych i późniejszych. Autor, polak z pochodzenia, mieszkaniec świata wspomina lata jakie spędził w dzieciństwie i wczesnej młodości na ziemiach ówczesnej Polski. Język autora jest wiarygodny, czujemy się świadkami opisanych wydarzeń a całość brutalnych, wstrząsających i krwawych epizodów aż kipi od barw, zapachów i emocji. Ten kto zarzuca Borowcowi ich brak niech sobie przeczyta wyzutego z ludzkich odruchów "Pianistę".
Książka skierowana jest do zachodniego czytelnika, więc zawiera opis wojennych epizodów (m.in. zamachu na Gibraltarze, Cudu nad Wisłą, zbrodni Katyńskiej), stanowiących dla Polaków wiedzę elementarną, dla mieszkańców innych krajów - niekoniecznie.
Samo Powstanie stanowi około 1/3 całej książki, więc tytuł może zmylić. Wspomnienia Borowca to jego wczesne dzieciństwo, początek wojny, przyjazd do stolicy, zmagania powstańcze i powojenne losy. Niemniej jednak, opis warszawskiej rzezi, wynaturzeń dirlenwagerowców, masakr i wszechobecnej śmierci jest skrupulatny, wiarygodny, może nawet wstrząsnąć co wrażliwszym czytelnikiem.
Borowiec nie rozważa sensu powstania, nie pluje jadem. Podaje za to fakty i snuje doskonałą w odbiorze opowieść o mieście którego już nie ma i swoistym końcu świata spowodowanym wojną, która nikogo nie rozpieszczała.
Reasumując: pozycja idealna zarówno dla miłośników historii, którzy odświeżą kilka faktów jak i laików, którzy odkryją w "Chłopaku z Warszawy" kopalnie wiedzy na temat Wojny. Zdecydowanie godna polecenia!

Dobrze napisany kawał wspomnień z czasów przedwojennych, wojennych i późniejszych. Autor, polak z pochodzenia, mieszkaniec świata wspomina lata jakie spędził w dzieciństwie i wczesnej młodości na ziemiach ówczesnej Polski. Język autora jest wiarygodny, czujemy się świadkami opisanych wydarzeń a całość brutalnych, wstrząsających i krwawych epizodów aż kipi od barw, zapachów...