Genialna lektura, miejscami trąci Orwellem, ale jest to zdecydowanie na plus.
Stał się cud !
Podczas wojny domowej w Rosji, półwysep krymski ocalił - poprzez bardzo szczęśliwy przebieg wojny - niezależność od bolszewickiej Rosji. W tej niezależności przetrwał przez stalinizm, interwencję w Czechosłowacji i dotrwał gdzieś w okolice „środkowego Breżniewa”, oczywiście w roli genseka. To prężny kapitalistyczny kraj, gdzie panuje pełen pluralizm polityczny i gospodarczy dobrobyt.
Główny bohater Andriej Łucznikow to redaktor poczytnej gazety, playboy, propagator i twórca Idei Wspólnego Losu, która jest ZA przyłączeniem Krymu do Rosji i podzielenie przez mieszkańców półwyspu losu 250 milionów obywateli Rosji budujących z trudem socjalizm !
Lenin byłby z niego na pewno dumny, wg jego nomenklatury, to nikt inny tylko „pożyteczny idiota” i to najwyższych lotów, do tego z dobrej rodziny, z możliwością oddziaływania poprzez swoją gazetę na opinię publiczną, mający szerokie wpływy polityczne i kulturalne, wielokrotnie bywały w całym świecie i w „ojczyźnie”. I co? Był, rozmawiał, nic mu się nie stało, ma swobodne kontakty zarówno z komunistycznym establishmentem jak i artystycznym udergroundem (nie trzeba chyba dodawać, że zinfiltrowanym przez „służby”). Dla Rosji do pewnego momentu to wygodny człowiek, tworzy dobry grunt na przyszłość, nieoceniony wprost tymczasowy sojusznik.
W książce nie ma słowa o tym, że jest to agent służb rosyjskich - wręcz przeciwnie lansuje się na idealistę - więc sam do końca nie wiem, co powoduje człowiekiem, że pcha ku zagładzie swoich współobywateli. Jest to albo pycha i przekonanie o własnej nieomylności, albo naiwność, albo jedno i drugie. Jako osoba „bywała” widział różnice między życiem codziennym w „Sojuzie” i na Krymie, tym bardziej uważam go za wyjątkowego szkodnika, niedojrzałego podstarzałego faceta, który „wie lepiej” jaką przyszłość zgotować obywatelom wolnego państwa i (nie)świadomie pcha ich ku zagładzie.
Nawiasem mówiąc podobną naiwnością wykazało się większość ludzi z establishmentu wolnego Krymu („koledzy z klasy” Andriuszy – ludzie wpływowi sprawujący ważne urzędy i piastujący odpowiedzialne stanowiska). Prawdopodobnie wynika to albo z braku wiedzy albo zwykłej łatwowierności, a może po prostu głupoty. Biorąc pod uwagę konwencję książki opinia publiczna, a rządzący już na pewno, nie mogli nie wiedzieć o tym jak przebiegał stalinizm w Rosji, ile milionów ofiar pochłonął. Nie ma o tym mowy, ale zakładam, że i informacje o czystkach, wielkim głodzie, pakcie Ribentropp – Mołotow, agresji na Polskę, a potem Finlandię, aneksji państw bałtyckich i Besarabii od Rumunii dotarły do Krymu wszak utrzymuje doskonałe relacje z całym światem.
Zastanawia mnie czy z upływem czasu, nie trzeba by dodać do lektury wstępu dla coraz to młodszych rocznikowo czytelników czym było imperium sowieckie, ilu własnych obywateli wymordowało, jaki był los podbitych przez nie narodów, jak wyglądały interwencje w innych krajach w ramach "pomocy międzynarodowej". Świta mi, że ktoś mógłby pomyśleć czytając tą lekturę, że to co stanie się na koniec to fikcja literacka. W aspekcie podziału terytorialnego i niezależności Krymu książka jest oczywiście fikcją, natomiast jeżeli chodzi o przebieg zdarzeń to może poza tym, że końcówka jest nieco - jak na to, że sąsiadem Krymu jest jednak Kraj Rad, a pisał to syn Jewgieni Ginzburg - zbyt łagodna, to po przeczytaniu początku książki końcowy przebieg scenariusza pojawił się w moich myślach jako niemal pewny, chyba tylko z tą różnicą, że podejrzewałem, że przebiegnie bardziej brutalnie typowo po radziecku.
Gorąco polecam.

Genialna lektura, miejscami trąci Orwellem, ale jest to zdecydowanie na plus.
Stał się cud !
Podczas wojny domowej w Rosji, półwysep krymski ocalił - poprzez bardzo szczęśliwy przebieg wojny - niezależność od bolszewickiej Rosji. W tej niezależności przetrwał przez stalinizm, interwencję w Czechosłowacji i dotrwał gdzieś w okolice „środkowego Breżniewa”, oczywiście w roli...

Wspaniała książka. Wybitna. Z najwyższej półki. Dotychczas nie czytałam Aksionowa, teraz na pewno przeczytam wszystko co można. Jest w niej tyle bogactwa językowego, oryginalny styl, ciekawa treść, dobrze skrojeni bohaterowie. I prawda o tym jak żyje się w państwie strachu. I prawda o tym, że ci którzy nie wiedzą, jak żyje się w państwie strachu popełniają błędy i wyobrażają sobie, że będą żyli w państwie strachu bez strachu. W imię wyższych celów.
Jest w tej książce różnorodność i mieszanina gatunków, jest komizm, jest powaga i dramat, jest rozmach i przestrzeń, jest wszystko. Jest coś typowo rosyjskiego - ironia, łzy, uśmiech. Warto czytać.

Wspaniała książka. Wybitna. Z najwyższej półki. Dotychczas nie czytałam Aksionowa, teraz na pewno przeczytam wszystko co można. Jest w niej tyle bogactwa językowego, oryginalny styl, ciekawa treść, dobrze skrojeni bohaterowie. I prawda o tym jak żyje się w państwie strachu. I prawda o tym, że ci którzy nie wiedzą, jak żyje się w państwie strachu popełniają błędy i...

Bardzo ciekawa książka, jeszcze nigdy nie czytałem tak oryginalnej powieści. Trudno przypisać do tej książki jakikolwiek konkretny rodzaj, bo jest tu wszystko - powieść polityczna, obyczajowa, szpiegowska, historical fiction, w dodatku olbrzymia ilość nawiązań do historii, literatury i popkultury, istny raj dla wielbicieli tzw. "easter eggs". Czyta się naprawdę przyjemnie, pomimo dużej ilości polityki. Ciężko mi powiedzieć kto powinien być odbiorcą tej książki, komu można ją polecić. Niemniej warto ją przeczytać.

Bardzo ciekawa książka, jeszcze nigdy nie czytałem tak oryginalnej powieści. Trudno przypisać do tej książki jakikolwiek konkretny rodzaj, bo jest tu wszystko - powieść polityczna, obyczajowa, szpiegowska, historical fiction, w dodatku olbrzymia ilość nawiązań do historii, literatury i popkultury, istny raj dla wielbicieli tzw. "easter eggs". Czyta się naprawdę przyjemnie,...

Rozlazła i nielogiczna fabuła.

Rozlazła i nielogiczna fabuła.

Bardzo zręcznie i malowniczo uchwycona radziecka mentalność wraz z jej licznymi paradoksami na przykładzie wyimaginowanych lecz z krwi i kości bohaterów.

Bardzo zręcznie i malowniczo uchwycona radziecka mentalność wraz z jej licznymi paradoksami na przykładzie wyimaginowanych lecz z krwi i kości bohaterów.

Świetna książka. Literacko bez zarzutu, ciekawa tematyka.

Świetna książka. Literacko bez zarzutu, ciekawa tematyka.