Mam taką wadę genetyczną, że organicznie nie znoszę atmosfery cyrku, wesołego miasteczka a szczególnie gabinetu krzywych luster czy pokazu dziwadeł w stylu kobieta z brodą.
„Moskwa kwa kwa” dała mi w nadmiarze to wszystko a na dodatek socrealizm i komunistyczną propagandę wczesnych lat 50tych, widzianych z perspektywy najwyższych aparatczyków z kręgu Stalina i uprzywilejowanych warstw społecznych Moskwy. Do tego wierszyki: propagandowe i rewolucyjne – ani ładne ani mądre ani śmieszne; groteskę i przerysowanie, przemieszane z wiernopoddańczymi tyradami, których jest aż nadmiar. Mieszankę postaci fikcyjnych i historycznych. Wyczuwamy absurdy epoki i grozę tamtych czasów, terror na ulicach i prześladowania, ale historia toczy się głównie z szampanem i kawiorem, sztandarami i patriotycznymi okrzykami, przy gigantycznych rzeźbach robotniczych herosów. Jeśli ktoś wspomni o ludziach ginących bez śladu w podziemiach Łubianki – to raczej w tle i w domyśle niż dosłownie czy interesująco. Jakieś przerysowane postaci, jakiś mechaniczny seks. Do tego nuda, dłużyzny i abstrakcja.
Mieszanka prawie nie do wytrzymania.
Niewątpliwie jednak temat i ujęcie ciekawe, nieszablonowe – dla koneserów sztuk Becketta bardziej niż dla przeciętnego czytelnika.

Mam taką wadę genetyczną, że organicznie nie znoszę atmosfery cyrku, wesołego miasteczka a szczególnie gabinetu krzywych luster czy pokazu dziwadeł w stylu kobieta z brodą.
„Moskwa kwa kwa” dała mi w nadmiarze to wszystko a na dodatek socrealizm i komunistyczną propagandę wczesnych lat 50tych, widzianych z perspektywy najwyższych aparatczyków z kręgu Stalina i...

Moskwa doby stalinizmu z samym Stalinem jako jednym z bohaterów powieści. Groteskowe spojrzenie na elitę komunistycznego państwa terroru. I ,,smieszno" i ,,straszno". Dla miłośników tego rodzaju klimatów. Dla mnie plus.

Moskwa doby stalinizmu z samym Stalinem jako jednym z bohaterów powieści. Groteskowe spojrzenie na elitę komunistycznego państwa terroru. I ,,smieszno" i ,,straszno". Dla miłośników tego rodzaju klimatów. Dla mnie plus.

Absurd łączy się w tej książce z groteską - w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Ciekawy styl. Między tą groteską widzimy sytuacje czy zachowania mające miejsce za czasów Stalina, widzimy przemianę człowieka, który pod wpływem strachu doprowadza się do szaleństwa.

Absurd łączy się w tej książce z groteską - w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Ciekawy styl. Między tą groteską widzimy sytuacje czy zachowania mające miejsce za czasów Stalina, widzimy przemianę człowieka, który pod wpływem strachu doprowadza się do szaleństwa.

Genialna poprzez swój brak niejako sensu. Książka jest po prostu.. śmieszna i raczej niezbyt wymagająca, a mimo to naprawdę przyjemna. Bohaterowie są wyraziści, wręcz przerysowani, ale bliscy czytelnikowi. Może nie jest to pozycja obowiązkowa, ale przeczytać warto. :)

Genialna poprzez swój brak niejako sensu. Książka jest po prostu.. śmieszna i raczej niezbyt wymagająca, a mimo to naprawdę przyjemna. Bohaterowie są wyraziści, wręcz przerysowani, ale bliscy czytelnikowi. Może nie jest to pozycja obowiązkowa, ale przeczytać warto. :)

Groteska - humoreska ale momentami nudnawa.
Pełna absurdu epoki, prześmiewcza, ukazuje człowieka w krzywym zwierciadle epoki.
Ciekawe portrety ludzi, pełnych zakłamania, słabości, żądz i przebiegłości. Pouczająca ale dłużąca się i nudna.
Ze Berie można było przedstawić jako ziejącego chucią samca - genialne.

Groteska - humoreska ale momentami nudnawa.
Pełna absurdu epoki, prześmiewcza, ukazuje człowieka w krzywym zwierciadle epoki.
Ciekawe portrety ludzi, pełnych zakłamania, słabości, żądz i przebiegłości. Pouczająca ale dłużąca się i nudna.
Ze Berie można było przedstawić jako ziejącego chucią samca - genialne.

Świetna książka! Śmiesznie i strasznie, groteskowo i przerażająco, zwyczajnie i niezwykle. Po prostu - Moskwa, a w tle Towarzysz Stalin...
Godne uwagi!

Świetna książka! Śmiesznie i strasznie, groteskowo i przerażająco, zwyczajnie i niezwykle. Po prostu - Moskwa, a w tle Towarzysz Stalin...
Godne uwagi!

Przedziwna to książka, napisana przedziwnym stylem, pełnym wstawek opowiadających o detalach danych scen i dopowiadania w nawiasach, do tego konkretna akcja zaczyna się na pięć rozdziałów przed zakończeniem. Pokazuje za to w dobitny sposób jakim paranoikiem był Stalin. Zakończenie ciekawe, ale wg mnie słabo przedstawione - ale już finalny akapit wpisuje się w dopowiadanie detali i świetnie je komentuje.

Przedziwna to książka, napisana przedziwnym stylem, pełnym wstawek opowiadających o detalach danych scen i dopowiadania w nawiasach, do tego konkretna akcja zaczyna się na pięć rozdziałów przed zakończeniem. Pokazuje za to w dobitny sposób jakim paranoikiem był Stalin. Zakończenie ciekawe, ale wg mnie słabo przedstawione - ale już finalny akapit wpisuje się w dopowiadanie...

bardzo ciekawie opisana rzeczywistość Rosji z czasów Stalina. nie jest to książka historyczna, ale pozwala na zapoznanie się z irracjonalnością epoki komunizm. dość lekko się czyta

bardzo ciekawie opisana rzeczywistość Rosji z czasów Stalina. nie jest to książka historyczna, ale pozwala na zapoznanie się z irracjonalnością epoki komunizm. dość lekko się czyta