Wszystkie wspomnienia z okresu wojny niosą jakiś ładunek emocji, ale w przypadku Parandowskiego jest z tym kiepsko. Opowieści są zbyt egzaltowane, do tego sprawiają wrażenie wymuszonych. Raczej nie pozostaną z czytelnikiem na dłużej.

Wszystkie wspomnienia z okresu wojny niosą jakiś ładunek emocji, ale w przypadku Parandowskiego jest z tym kiepsko. Opowieści są zbyt egzaltowane, do tego sprawiają wrażenie wymuszonych. Raczej nie pozostaną z czytelnikiem na dłużej.

Słyszysz Wojna- widzisz bomby, śmierć i trupy.
To prawda,że Wojna też tak wygląda, ale dzięki tej książce uświadomiłam sobie, że w trakcie Wojny życie toczyło się dalej.
Dzieci dorastały, każdy miał swoje małe tradycje, małe przyjemności.
Cieszę się, że zdecydowałam się przeczytać tę niepozorną książkę znalezioną na półce moich rodziców.

Słyszysz Wojna- widzisz bomby, śmierć i trupy.
To prawda,że Wojna też tak wygląda, ale dzięki tej książce uświadomiłam sobie, że w trakcie Wojny życie toczyło się dalej.
Dzieci dorastały, każdy miał swoje małe tradycje, małe przyjemności.
Cieszę się, że zdecydowałam się przeczytać tę niepozorną książkę znalezioną na półce moich rodziców.

Uwielbiam Parandowskiego, to był naprawdę niezwykły, mądry i utalentowany człowiek. Momentami lekko irytuje jego czarno-białe widzenie świata, ale jemu akurat to wybaczam.

Uwielbiam Parandowskiego, to był naprawdę niezwykły, mądry i utalentowany człowiek. Momentami lekko irytuje jego czarno-białe widzenie świata, ale jemu akurat to wybaczam.

To nie jest zła książka. To moja wina, że oceniam ją tak słabo. Nie powinnam jej czytać w czasie wakacji. To był zły pomysł.

To nie jest zła książka. To moja wina, że oceniam ją tak słabo. Nie powinnam jej czytać w czasie wakacji. To był zły pomysł.