Krytyka kultury integralnie wiąże się z wcześniej wydana książką. I szerzej rozwija ramowo określoną tam spozycję Autora. Obydwie książki będą więc łącznie funkcjonowały jako jedyny bodaj podręcznik do nauczania filozofii kultury – dziedziny, która znajduje się w programach wszystkich niemal kierunków humanistycznych na naszych uczelniach.

Konersmann dynamicznie i kreatywnie opisuje tu proces wypierania nowożytnej krytyki świata przez nowoczesną krytykę wiedzy o świecie. Daje też przenikliwą diagnozą kultury, która rozpaczliwie szuka swego początku. Przygotowuje czytelnika do dokonania moralnego oglądu i namysłu nad kulturą, który znajdziemy w ostatnim rozdziale.

Krytyka kultury Konersmanna ma szansę twórczo wpłynąć na naszą rodzimą debatę wokół polskiej współczesności. Jest ważna zarówno teoretycznie: przybliża nas do zrozumienia współczesnej krytyki kultury, jak i praktycznie: uczytelnia poznawczo współczesny świat. Krytykę kultury, w której żyjemy, traktuje Konersmann jako poznawczą czynność nabywania samowiedzy – jako odtwarzanie głównych tworzących kulturę mechanizmów aksjologicznych i poznawczych. To książka niezbędna dla pogłębienia samoświadomości różnych dziedzin współczesnej humanistyki. Wejdzie z pewnością do kanonu lektur w dydaktyce akademickiej.