Nakarmić wilki
- Kategoria:
- literatura piękna
- Cykl:
- Nakarmić wilki (tom 1)
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Data wydania:
- 2019-07-09
- Data 1. wyd. pol.:
- 2010-09-09
- Liczba stron:
- 268
- Czas czytania
- 4 godz. 28 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381691086
- Tagi:
- literatura polska Bieszczady wilki
Kasia, absolwentka warszawskiej SGGW, przyjeżdża w Bieszczady, by zebrać materiał do pracy doktorskiej o wilkach. W stacji naukowej przebywają już Olgierd i Marcin. Mężczyźni nie wierzą, że ich nowa towarzyszka wytrzyma trudy życia w lesie. Kasia jednak okazuje się osobą nie tylko odporną na niewygody, ale też wyjątkowo odważną. Pierwsza nocna obserwacja wilków staje się początkiem wielkiej fascynacji Katarzyny, a kolejne, coraz bliższe spotkania z watahą sprawiają, że między dziewczyną a wilkami wytwarza się niemal mistyczną więź. W jej obliczu wszystkie miejskie rozczarowania tracą znaczenie. Kasia angażuje się obronę okrytych złą sławą zwierząt, sprowadza do pobliskiej wsi owczarki podhalańskie, mające odstraszać drapieżniki i trzymać je z dala od ludzkich zagród. W końcu wchodzi w drogę miejscowemu kłusownikowi, narażając własne życie. W tym samym czasie między nią a Olgierdem rodzi się uczucie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Poczekaj, szukamy dla Ciebie najlepszych ofert
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Tańcząca z wilkami w Bieszczadach
Ciągnie wilka do lasu. Bardzo lubię to przysłowie, bo oddaje odwieczną, człowieczą tęsknotę za pierwotną naturą – byciem prawdziwym, bez żadnej maski, może nawet zbuntowanym przeciwko konwenansom. Nie ma chyba innych zwierząt równych wilkom, których cechy są tak bogatym źródłem legend i podań o wolności i dzikości natury. Sama piękna okładka nowego wydania bestsellerowej powieści Marii Nurowskiej „Nakarmić wilki” zachęca do lektury. Ale czy warto zapoznać się też z treścią? Zapraszam do przeczytania recenzji!
Kasia, świeżo upieczona absolwentka nauk leśnych, mająca już pewne doświadczenia w obserwacji dzikiej przyrody na Podlasiu, decyduje się na wyjazd w Bieszczady, aby tam zebrać materiały do pracy doktorskiej o wilkach. Warunki w stacji badawczej są dalekie od XXI-wiecznych standardów, nawet biorąc pod uwagę to, że książka przedstawia realia lat 2006–2008, jednak odważna dziewczyna ma za nic brak wygód cywilizacji. Od samego początku daje się poznać jako silna kobieta, reagująca na seksistowskie zaczepki, a jednocześnie umiejąca dostosować się do każdych okoliczności. Jest to bohaterka, którą z pewnością da się lubić. A najbardziej ciekawi czytelnika, jakie nosi w sobie demony i tajemnice, związane np. z tatuażem na obojczyku czy relacją z ojcem.
Zaledwie po pierwszej, nocnej obserwacji stada wilków i nauce wycia, fascynacja Kasi na punkcie wilków umacnia się i pogłębia. Zaprzyjaźnia się z Klunejem, który staje się dla niej niczym starszy brat i najbliższy przyjaciel, oraz ulega urokowi Olgierda – tajemniczego przystojniaka, najbardziej doświadczonego z całej trójki obserwatorów bieszczadzkich wilków. Marzy o sprowadzeniu w rejony Bieszczad owczarków podhalańskich, które odstraszałyby wilki od łakomych kąsków, jakimi są okoliczne stada owiec, i nie zmuszały leśniczych do odstrzału, tzw. selekcji. Po jakimś czasie Katarzynie udaje się namówić samotną gospodynię, panią Bździnek, na przyjęcie owczarków do gospodarstwa w celu ochrony jej owiec. Czy ten eksperyment się powiedzie?
Brzmi banalnie, prawda? Już wiadomo, że będzie romans Kasi i Olgierda, ale jakie są przeszkody? W teorii żadna dobra książka nie obędzie się bez twistów. Jest nim np. wyjazd Olgierda do Norwegii czy przyjazd Joasi, narzeczonej Kluneja z Londynu – czy oba uczucia przetrwają? Zapewniam, to nie jest książka o miłości. Tutaj, pomimo spokojnego i nieśpiesznego prowadzenia akcji, czytelnik łatwo może zauroczyć się mistycyzmem relacji człowiek–zwierzę czy przedstawionym z nostalgią pięknem ucieczki od codziennej rutyny wielkich miast w głębokie lasy i niezbadane do końca, przygraniczne polskie góry.
Autorka powieści wykonała bardzo dobry research na temat wilków i sposobów prowadzenia obserwacji w terenie. Dziennik obserwacji Kasi czyta się bardzo szybko i kibicuje się śledzonym wilkom, ulubieńcowi młodej pani magister – Sokratesowi – czy małemu Juniorowi. Losy okolicznych mieszkańców, począwszy od leśniczego i jego nieznośnego pomocnika Kapuzy, na właścicielach sklepików skończywszy, są ściśle związane z populacją wilków, a relacje społeczne panujące w Łupkowie czy Komańczy są przedstawione wiarygodnie.
Najmniej podobał mi się późniejszy opis pracy Katarzyny na uczelni, obrona jej doktoratu i warszawskie życie – tę część powieści uważam nie tyle za zbędną, co zaburzającą nieco melancholijny, romantyczny styl i klimat powieści. Językowo książka jest bardzo prosta i przez to łatwa w odbiorze, dająca się szybko przeczytać. Akurat ostatnio miałam ochotę na niezobowiązującą i lekką obyczajówkę, a Maria Nurowska zręcznie mnie wciągnęła w swój wykreowany świat bieszczadzkich wilków.
Kończąc, przytoczę cytat z powieści, który najlepiej oddaje dylematy i rozterki bohaterów: „Każdy z nas nosi w sercu wiele wilków: miłość, gniew, odwagę, strach… Przeżyją tylko te, które nakarmisz”. Dzięki lekturze „Nakarmić wilki” czytelnik może doświadczyć bogatego wachlarza emocji, o które czasami trudno w literaturze obyczajowej. Tutaj bez wątpienia nakarmimy swoje uczucia.
Alicja Klebba
Popieram [ 3 ] Link do recenzji
OPINIE i DYSKUSJE
Po tę pozycję sięgnęłam wyłącznie z uwagi na to, że inspiracją dla bohaterki była osoba, którą znam.
Niestety ani jej w tym czytadle nie odnalazłam, ani nie znalazłam tam nic innego godnego uwagi.
Po tę pozycję sięgnęłam wyłącznie z uwagi na to, że inspiracją dla bohaterki była osoba, którą znam.
Pokaż mimo toNiestety ani jej w tym czytadle nie odnalazłam, ani nie znalazłam tam nic innego godnego uwagi.
dzikie Bieszczady, wataha wilków, młoda obca kobieta, miejscowy kłusownik ... nie sądziłam, że można tak zakończyć książkę .
dzikie Bieszczady, wataha wilków, młoda obca kobieta, miejscowy kłusownik ... nie sądziłam, że można tak zakończyć książkę .
Pokaż mimo toKasia- młoda absolwentka warszawskiej SGGW – przyjeżdża w Bieszczady, by móc tropić i obserwować wilki w ich naturalnym środowisku.
Dziewczyna zamieszkuje w pozbawionej prądu i bieżącej wody chatce w środku lasu w towarzystwie dwóch innych badaczy: Marcina i Olgierda. Mężczyźni nie wierzą, że Katarzynie uda się przetrwać wśród tylu niedogodności i zdecyduje się zostać w chatce na dłużej.
Stopniowo jednak kpiny i żarty z obecności kobiety w bieszczadzkiej głuszy, ustępują miejsca podziwowi dla jej pasji i determinacji. Katarzyna dla ,,swoich” wilków zniesie wiele niedogodności, co zaowocuje niezwykłą, pogłębiającą się z czasem, więzią z miejscową watahą.
Wśród dzikiej, rządzącej się swoimi prawami, natury, przyjdzie jej się zmierzyć nie tylko ze skrajnymi temperaturami i brakiem wygód, ale także z uprzedzeniami miejscowej ludności i czyhającymi na życie wilków kłusownikami, którym Katarzyna wypowie osobistą wojnę.
Czy majestatyczne drapieżniki przyjmą Katarzynę jako ,,swoją” i pozwolą jej zająć miejsce w swoim stadzie? Jakich odkryć dokona młoda badaczka?
Które ,,wilki" zdecyduje się karmić Katarzyna? Jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić...?
Piękna i wzruszająca książka o niełatwej miłości do wilków, pasji i poświęceniu.
Zaskakujące zakończenie, które nie od razu zrozumiałam...
Kasia- młoda absolwentka warszawskiej SGGW – przyjeżdża w Bieszczady, by móc tropić i obserwować wilki w ich naturalnym środowisku.
więcej Pokaż mimo toDziewczyna zamieszkuje w pozbawionej prądu i bieżącej wody chatce w środku lasu w towarzystwie dwóch innych badaczy: Marcina i Olgierda. Mężczyźni nie wierzą, że Katarzynie uda się przetrwać wśród tylu niedogodności i zdecyduje się zostać w...
Na plus opisy z „dziennika obserwacji Katarzyny”. I zakończenie.
Tak, to tyle z plusów. Minusów cała gama - od naiwnej i upartej bohaterki, przez kulawą akcje, aż do wprowadzenia wyjazdu do Włoch tylko po to żeby główna bohaterka pomodlila się do Św. Franciszka.
Na plus opisy z „dziennika obserwacji Katarzyny”. I zakończenie.
Pokaż mimo toTak, to tyle z plusów. Minusów cała gama - od naiwnej i upartej bohaterki, przez kulawą akcje, aż do wprowadzenia wyjazdu do Włoch tylko po to żeby główna bohaterka pomodlila się do Św. Franciszka.
„Nakarmić wilki” to książka z późniejszego nurtu twórczości Marii Nurowskiej, opierającego się na jej fascynacji przyrodą, górami oraz wilkami. Była to ciekawa odmiana po książkach mocno osadzonych w realiach historycznych, których bohaterowie nieśli ze sobą wyjątkowo tragiczny bagaż emocjonalny. Chociaż wiadomo, że Nurowska zawsze gra na całej gamie emocji, więc i tym razem będzie napięcie, złość, irytacja i wzruszenie.
Główną bohaterką książki jest Katarzyna, która wyjeżdża w Bieszczady, by zebrać materiały do swojej pracy doktorskiej na temat wilków. W stacji naukowej poznaje kolegów po fachu – Olgierda i Marcina, którzy podzielają jej fascynację przyrodą, a jeden z nich nawet pasję jaką są wilki. W spartańskich warunkach i malowniczych okolicznościach przyrody dziewczyna uczy się coraz więcej od starszych kolegów i odkrywa piękno bieszczadzkich gór. Jej fascynacja majestatycznymi zwierzętami powoli przeradza się w misję, której na celu jest ratowanie tego zagrożonego gatunku. Okoliczności sprawiają, że Kaśka nawiązuje z wilkami nietypową, silną i wręcz mistyczną więź. Czy jej postępowanie nie będzie błędem?
C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/
„Nakarmić wilki” to książka z późniejszego nurtu twórczości Marii Nurowskiej, opierającego się na jej fascynacji przyrodą, górami oraz wilkami. Była to ciekawa odmiana po książkach mocno osadzonych w realiach historycznych, których bohaterowie nieśli ze sobą wyjątkowo tragiczny bagaż emocjonalny. Chociaż wiadomo, że Nurowska zawsze gra na całej gamie emocji, więc i tym...
więcej Pokaż mimo toKsiążka bardzo ciekawa,lekkim piórem napisana,
zbieram się za druga część.
''Przyszłam do ciebie o czarnej północy.......
Pozdrawiam czytelników SOWA
Książka bardzo ciekawa,lekkim piórem napisana,
Pokaż mimo tozbieram się za druga część.
''Przyszłam do ciebie o czarnej północy.......
Pozdrawiam czytelników SOWA
Och, jakie to jest słabe.
Merytorycznie o wilkach to fatalnie, autorka ma bardzo ogólne pojęcie o biologi wilków - przy czym jak czegoś nie wie to sama sobie wymyśli. Tak samo z Bieszczadami jako tłem akcji, czy występującej tylko we wspomnieniach Puszczy Białowieskiej. Fabuła to taka sama tragedia - po prostu nuda, nuda, nuda. Za to bohaterowie to katastrofa na całej linii - papierowi i schematyczni.
Ja wiem, że to nie jest książka dla faceta, ale jeżeli tak ma wyglądać literatura kobieca... To współczuję Wam dziewczyny ;-)
Och, jakie to jest słabe.
więcej Pokaż mimo toMerytorycznie o wilkach to fatalnie, autorka ma bardzo ogólne pojęcie o biologi wilków - przy czym jak czegoś nie wie to sama sobie wymyśli. Tak samo z Bieszczadami jako tłem akcji, czy występującej tylko we wspomnieniach Puszczy Białowieskiej. Fabuła to taka sama tragedia - po prostu nuda, nuda, nuda. Za to bohaterowie to katastrofa na całej...
Nie dość, że książkę czyta się jednym tchem bo tak jest płynnie napisana do tego dowiadujemy się o tropieniu w lesie, zwyczajach oraz hierarchii wilków. Do tego mamy spokojną i jednocześnie pełną natchnienia historię, pry której możemy się zrelaksować.
Nie dość, że książkę czyta się jednym tchem bo tak jest płynnie napisana do tego dowiadujemy się o tropieniu w lesie, zwyczajach oraz hierarchii wilków. Do tego mamy spokojną i jednocześnie pełną natchnienia historię, pry której możemy się zrelaksować.
Pokaż mimo tomiejscami bardzo infantylna
miejscami bardzo infantylna
Pokaż mimo toTakie mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony niby banalna historia, jakich wiele opisana prostym językiem. Z drugiej strony Bieszczady i wilki. Z trzeciej to zakończenie... Warto było przeczytać
Takie mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony niby banalna historia, jakich wiele opisana prostym językiem. Z drugiej strony Bieszczady i wilki. Z trzeciej to zakończenie... Warto było przeczytać
Pokaż mimo to