Samolubny gen

Miażdży mózg. Intrygująca, pełna porcja wiedzy. Są przypisy jak na naukową książkę przystało. Na pewno trzeba się w nią porządnie wczytać, a najlepiej przeczytać więcej niż raz. Pozycja obowiązkowa dla studentów nauk przyrodniczych.

Miażdży mózg. Intrygująca, pełna porcja wiedzy. Są przypisy jak na naukową książkę przystało. Na pewno trzeba się w nią porządnie wczytać, a najlepiej przeczytać więcej niż raz. Pozycja obowiązkowa dla studentów nauk przyrodniczych.

Pokaż mimo to

Książka autorstwa Richarda Dawkinsa porusza sposób analizowania ewolucji według genów a nie organizmów, jak głównie robiono to do 1975 roku. Pada w niej wiele rewolucyjnych stwierdzeń, m.in. Dawkins wprowadził do kultury popularnej słowo.. mem, które oznaczało analogiczny proces ewolucji, tyle, że kulturowej.

Czy warto ją przyswoić? Z wielu względów- tak. Jeśli lubisz literaturę naukową (ew. naprawdę wymagającą popularnonaukową) to liczba przypisów cię zadowoli (stanowi 25% całości !), Dawkins naprawdę wyczuwalnie starał się, aby „Samolubny Gen” był przyswajalny dla każdego zainteresowanego. Moją barierą w pełnym „czuciu” książki i czerpania z niej 100% satysfakcji był prawdopodobnie zbyt szczegółowy (powtarzam, jak na laika) temat. Może gdyby, tak jak to widzimy w choćby Wszechświat w Twojej Dłoni, tematem była cała genetyka- byłoby i przystępniej i ciekawiej? Traciłem w jednym rozdziale zainteresowanie, by kolejny połknąć natychmiast.

Cenię sobie to, czego Dawkins mnie w nauczył i co pokazał, ale nie potrafię polecić jej każdemu. Będzie zdecydowanie najlepiej odebrana, kiedy poprzesz ją jakimś większym zainteresowaniem w zakresie genetyki, biologii czy pochodnych dziedzin nauki.

Książka autorstwa Richarda Dawkinsa porusza sposób analizowania ewolucji według genów a nie organizmów, jak głównie robiono to do 1975 roku. Pada w niej wiele rewolucyjnych stwierdzeń, m.in. Dawkins wprowadził do kultury popularnej słowo.. mem, które oznaczało analogiczny proces ewolucji, tyle, że kulturowej.

Czy warto ją przyswoić? Z wielu względów- tak. Jeśli lubisz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza książka o genetyce, po którą sięgnęłam. Napisana przystępnym dla każdego językiem. Chociaż pełna teorii, wytłumaczona na ciekawych, licznych przykładach. Nie mogę powiedzieć, by wszystkie analizy Autora mnie przekonały, ale z wielką chęcią sięgnę po inne książki, by dowiedzieć się więcej.

Pierwsza książka o genetyce, po którą sięgnęłam. Napisana przystępnym dla każdego językiem. Chociaż pełna teorii, wytłumaczona na ciekawych, licznych przykładach. Nie mogę powiedzieć, by wszystkie analizy Autora mnie przekonały, ale z wielką chęcią sięgnę po inne książki, by dowiedzieć się więcej.

Pokaż mimo to

Muszę ostrzec ewentualnych czytelników, to jest mocno "nieboska" wersja powstania życia, czy słuszna czy nie to tego nie wie nikt, ale może zasiać wiele wątpliwości ta lektura. Osobiście, po lekturze tej książki... ja mam, odpowiedzi oczywiście jak nie znałem tak i nie znam, ale zadaję sobie pytanie od czasu do czasu: czy ja rzeczywiście chciałem łyknąć tę pigułkę... W Matrixie była możliwość łyknąć taką wersję, która powodowała zapomnienie, ale ja takiej nie mam.

Muszę ostrzec ewentualnych czytelników, to jest mocno "nieboska" wersja powstania życia, czy słuszna czy nie to tego nie wie nikt, ale może zasiać wiele wątpliwości ta lektura. Osobiście, po lekturze tej książki... ja mam, odpowiedzi oczywiście jak nie znałem tak i nie znam, ale zadaję sobie pytanie od czasu do czasu: czy ja rzeczywiście chciałem łyknąć tę pigułkę... W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Właśnie dzięki tej książce poznałem wiele zależności, dlaczego świat jest taki, a nie inny. Warto przeczytać.

Właśnie dzięki tej książce poznałem wiele zależności, dlaczego świat jest taki, a nie inny. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Trudno rzetelnie ocenić mi tą książkę, ponieważ brakuje mi fachowej wiedzy z zakresu biologii i genetyki, ale w moim subiektywnym odczuciu pozycja ta warta jest przeczytania. Podczas lektury nie próbowałam wnikliwiej zgłębiać zawiłości naukowych, nie jestem w stanie dyskutować również nad kolejnymi teoriami naukowymi. Dopiero rozpoczynam moją przygodę z tą dziedziną nauki, choć mam nadzieję, że wkrótce moja wiedza znacznie się pogłębi. Jednak książka Dawkinsa pozwoliła mi spojrzeć na otaczający świat i na samego człowieka z nieco innej perspektywy i za to jestem wdzięczna autorowi. Zachęcił mnie do poszerzenia własnych horyzontów, do sięgnięcia po kolejne książki z tej dziedziny i przede wszystkim do zatrzymania się i zastanowienia nad złożonością świata.

Trudno rzetelnie ocenić mi tą książkę, ponieważ brakuje mi fachowej wiedzy z zakresu biologii i genetyki, ale w moim subiektywnym odczuciu pozycja ta warta jest przeczytania. Podczas lektury nie próbowałam wnikliwiej zgłębiać zawiłości naukowych, nie jestem w stanie dyskutować również nad kolejnymi teoriami naukowymi. Dopiero rozpoczynam moją przygodę z tą dziedziną nauki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chyba ta książka nie jest dla mnie. Nie udało mi sie jej doczytać ( 2 ostatnie rozdziały). Mam wrażenie, że tak książka jest dla mnie za mądra. Męczyłam sie strasznie

Chyba ta książka nie jest dla mnie. Nie udało mi sie jej doczytać ( 2 ostatnie rozdziały). Mam wrażenie, że tak książka jest dla mnie za mądra. Męczyłam sie strasznie

Pokaż mimo to

Książka należy na pewno do bardziej wymagających, nie jest to lekka lektura, wymaga dużo skupienia i nie jest tak łatwo się połapać, jednak Samolubny Gen ma naprawdę ważny przekaz i dużo można się z niej dowiedzieć. Myślę że żeby więcej z niej wynieść przyda się na pewno wiedza biologiczna która ułatwia czytanie.

Książka należy na pewno do bardziej wymagających, nie jest to lekka lektura, wymaga dużo skupienia i nie jest tak łatwo się połapać, jednak Samolubny Gen ma naprawdę ważny przekaz i dużo można się z niej dowiedzieć. Myślę że żeby więcej z niej wynieść przyda się na pewno wiedza biologiczna która ułatwia czytanie.

Pokaż mimo to

Przyznam uczciwie, że na początku było ciężko. Mimo, że nie jest to książka stricte naukowa, słownictwo i stopień szczegółowości poruszanych przez Dawkinsa tematów jest miejscami trudny do zrozumienia dla laika. I właściwie jest to jedyny minus tej książki.

Mimo, że książka została napisana 44 lat temu, jej teorie wciąż pozostają aktualne.
Ogromne wrażenie zrobiły na mnie różnego rodzaju przykłady, których z oczywistych powodów nie będę przytaczał, żeby nie zepsuć komuś lektury. Lektura książek naukowych - zwłaszcza o tematyce biologii lub poruszających kwestie kosmosu - zawsze wywiera na mnie piorunujące wrażenie. Skala wszechświata oraz złożoność i wręcz niewyobrażalna ilość gatunków roślin i zwierząt niezmiennie mnie zadziwia. Jakby tego było mało, każdy organizm - czy to zwierzę czy roślina - składa się z kolei z milionów komórek, a te zostały zaprogramowane przez "samolubne geny", które zwane przez Dawknisa "replikatorami", stworzyły nas jako ich "maszyny przetrwania" zwane również "nośnikami".

Zaskakująco ciekawa jest również teoria fenotypu rozszerzonego (por. książka Dawkinsa pod tym samym tytułem) oraz memu, czyli w pewnym sensie odpowiednika genu w kulturze, która podobnie jak gen podlega doborowi naturalnemu.

Książka trudna, ale niezwykle ciekawa. Od chwili gdy zacząłem ją czytać trochę inaczej patrzę na otaczający mnie świat.

Przyznam uczciwie, że na początku było ciężko. Mimo, że nie jest to książka stricte naukowa, słownictwo i stopień szczegółowości poruszanych przez Dawkinsa tematów jest miejscami trudny do zrozumienia dla laika. I właściwie jest to jedyny minus tej książki.

Mimo, że książka została napisana 44 lat temu, jej teorie wciąż pozostają aktualne.
Ogromne wrażenie zrobiły na mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Biorąc do ręki książkę Richarda Dawkinsa warto już mieć co najmniej podstawową wiedzę z genetyki, bo zdecydowanie ułatwia czytanie.
Autor w przystępny sposób tłumaczy zagadnienie rozwoju świata, skupiając się jednak na genie, nazywając go samolubnym. Nic nie jest tak do końca przypadkowe, wszystkim rządzi genetyka. Dawkins bardzo obrazowo odnosi się do zachowań genów, co ułatwia zrozumienie tego, co chce powiedzieć.

Sama książka powstała 50 lat temu, ale nowe wydanie zostało zaopatrzone w liczne przypisy, które uaktualniają wcześniejsze teorie, dlatego warto i do nich zajrzeć.
Jest to jednak książka dla cierpliwych i uważnych.
Bardzo rozśmieszyło mnie porównanie nas ludzi do maszyn transprtowych. Jesteśmy tylko pojazdem, którego zadaniem jest ułatwienie przemieszczania się samolubnemu genowi, który ekspansywnie i bez pardonu przemierza świat i realizuje swoje cele. :)
Polecam.

Biorąc do ręki książkę Richarda Dawkinsa warto już mieć co najmniej podstawową wiedzę z genetyki, bo zdecydowanie ułatwia czytanie.
Autor w przystępny sposób tłumaczy zagadnienie rozwoju świata, skupiając się jednak na genie, nazywając go samolubnym. Nic nie jest tak do końca przypadkowe, wszystkim rządzi genetyka. Dawkins bardzo obrazowo odnosi się do zachowań genów, co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to