Książka opisująca codzienne perypetie rodziny Austinów. Ciepła opowieść na jesienne wieczory pokazująca nam, jak ważne są poczucie bezpieczeństwa i miłość jaką daje nam rodzina. Zmusza nas przez różne historie do refleksji nad rzeczami, które są dla nas normalne, a których może nam zabraknąć. Co by się stało gdyby nasze kaloryfery były całkowicie zimne w mroźny wieczór, a co gdyby odłączono nam prąd i wszystkie urządzenia w domu przestały działać? Niby prozaiczne rzeczy, ale tylko z pozoru.

Książka opisująca codzienne perypetie rodziny Austinów. Ciepła opowieść na jesienne wieczory pokazująca nam, jak ważne są poczucie bezpieczeństwa i miłość jaką daje nam rodzina. Zmusza nas przez różne historie do refleksji nad rzeczami, które są dla nas normalne, a których może nam zabraknąć. Co by się stało gdyby nasze kaloryfery były całkowicie zimne w mroźny wieczór, a...

Coraz częściej wpadają mi w ręce tytuły, o których pojęcia nie mam, czym mogą być, czego się spodziewać po nich. No dobra, nie to, że same wpadają mi w ręce, ale celowo je często wybieram.
Tak też było i tym razem. Właściwie, to tytuł okazał się w większości tym, czego się spodziewałam, tyle tylko, że w wersji młodzieżowej.

Spodobał mi się lekki styl powieści, język, jakim autorka się posługuje. Odkryłam właśnie, że są również kolejne części opowiadające o losie rodziny Austinów, więc kiedyś na pewno po nie sięgnę.
Powieść ciepła, momentami zabawna. Choć bywały wątki smutne, to aura całej historii wydała mi się radosna.

Nie stanie się to moją ulubioną powieścią młodzieżową, ale nie mam jej absolutnie nic do zarzucenia – wszystko się tam zgadzało i jestem pewna, że gdybym trafiła na to w wieku szkolnym – pochłonęłoby mnie to bez reszty i moja ocena byłaby jeszcze wyższa.

Coraz częściej wpadają mi w ręce tytuły, o których pojęcia nie mam, czym mogą być, czego się spodziewać po nich. No dobra, nie to, że same wpadają mi w ręce, ale celowo je często wybieram.
Tak też było i tym razem. Właściwie, to tytuł okazał się w większości tym, czego się spodziewałam, tyle tylko, że w wersji młodzieżowej.

Spodobał mi się lekki styl powieści, język,...

Nie umiem odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie, co sprawia, że tak bardzo kocham tę książkę, nie da się ukryć jednak, że to jedna z najważniejszych powieści mojego dzieciństwa, wielokrotnie wypożyczana chyba z każdej biblioteki, z jaką się zetknęłam. Dopiero teraz, po latach, odkryłam, że jest to cały cykl, a "Rodzina..." ma kolejne części. Muszę je jak najszybciej nadrobić i spróbować na powrót odnaleźć magię, dzięki której tak bardzo uwielbiam Madeleine d'Engle.

Nie umiem odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie, co sprawia, że tak bardzo kocham tę książkę, nie da się ukryć jednak, że to jedna z najważniejszych powieści mojego dzieciństwa, wielokrotnie wypożyczana chyba z każdej biblioteki, z jaką się zetknęłam. Dopiero teraz, po latach, odkryłam, że jest to cały cykl, a "Rodzina..." ma kolejne części. Muszę je jak najszybciej...

Seria o Austinach to pogodna , dowcipna historia kochającej się rodziny , opowiedziana w sposób prawdziwy i spostrzegawczy . W perypetiach Vicky i jej rodzeństwa każdy z pewnością odnajdzie znajome elementy przesyconego ciepłem życia rodzinnego . Wartka akcja i humor sprawiają , że trudno oderwać się od książki , nim przeczyta się ją od deski do deski . Doskonała lektura polecana młodym czytelnikom.

Seria o Austinach to pogodna , dowcipna historia kochającej się rodziny , opowiedziana w sposób prawdziwy i spostrzegawczy . W perypetiach Vicky i jej rodzeństwa każdy z pewnością odnajdzie znajome elementy przesyconego ciepłem życia rodzinnego . Wartka akcja i humor sprawiają , że trudno oderwać się od książki , nim przeczyta się ją od deski do deski . Doskonała lektura...

Książkę tę poleciła mi przyjaciółka, mówiąc, że jest miła, lekka i przyjemna. Po takim opisie spodziewałam się, że to kolejna powieść dla młodzieży o niczym. Jednak ze względu na brak tytułów, które chciałam przeczytać sięgnęłam po nią. I byłam miło zaskoczona

Nie chcę zbyt streszczać tego dzieła, ale opiszę krótko początek:
Vicky mieszka wraz z dwoma braćmi - Johnem i Robem, siostrą Suzy, rodzicami oraz dwoma psami - pudelką Collette i dogiem niemieckim - panem Rochesterem.
Victoria (matka wyżej wymienionego rodzeństwa) odbiera telefon z informacją o tragicznej śmierci wujka Vicky, który był pilotem. Miał on córeczkę - 10-letnią Maggie. Jej matka zmarła miesiąc wcześniej. Dziewczynka jest rozpieszczona - ma pełno zabawek, jednak jej dyscyplina jest równa zeru... miała również słaby kontakt ze swoimi rodzicami. Teraz rodzina Austinów musi zająć się dziewczynką.

Powieść przepełniona jest ciepłem i miłością domu rodzinnego. Mi osobiście spodobał się styl pisania pani L'Engle. Powieść prowadzona jest w narracji pierwszoosobowej przez co można było odczytać jakie uczucia towarzyszyły głównej bohaterce. Nie były one ubarwiane co zdarza się w wielu książkach tego typu.
Jedyne, co mnie denerwowało to Maggie :)


recenzja również na: www.kasine-recenzje.blogspot.com

Książkę tę poleciła mi przyjaciółka, mówiąc, że jest miła, lekka i przyjemna. Po takim opisie spodziewałam się, że to kolejna powieść dla młodzieży o niczym. Jednak ze względu na brak tytułów, które chciałam przeczytać sięgnęłam po nią. I byłam miło zaskoczona

Nie chcę zbyt streszczać tego dzieła, ale opiszę krótko początek:
Vicky mieszka wraz z dwoma braćmi - Johnem i...

Ciepła i zachwalajaca wartości rodzinne oraz religijne. Mimo to ,przeszkadzał mi moralizatorski ton tej książki.

Ciepła i zachwalajaca wartości rodzinne oraz religijne. Mimo to ,przeszkadzał mi moralizatorski ton tej książki.

Bardzo ciepła, taka... rodzinna :)

Bardzo ciepła, taka... rodzinna :)