Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak jak po biografii Wielickiego trochę go znielubiłam, tak po biografii Kukuczki - bardziej go polubiłam.
Kukuczki nie pamiętam, bo byłam dzieckiem, jak zginął, zresztą przekaz medialny w latach 80. i 90. był zgoła inny niż dziś. W książce o Wielickim więcej było o nim samym, jego rodzinie, relacjach z ludźmi "prywatnie", w biografii Kukuczki jest tego zdecydowanie mniej - tyle, ile musi, żebyśmy zbudowali sobie obraz Jerzego w głowie. Cała reszta to jego "działalność górska". Fascynująca to podróż, ciekawa bardzo. Niezmiennie, podziwiam zdolność Polaków do kombinowania i radzenia sobie w czasach słusznie minionych.

Tak jak po biografii Wielickiego trochę go znielubiłam, tak po biografii Kukuczki - bardziej go polubiłam.
Kukuczki nie pamiętam, bo byłam dzieckiem, jak zginął, zresztą przekaz medialny w latach 80. i 90. był zgoła inny niż dziś. W książce o Wielickim więcej było o nim samym, jego rodzinie, relacjach z ludźmi "prywatnie", w biografii Kukuczki jest tego zdecydowanie mniej -...

Bardzo mnie poruszył ten reportaż - myślałam, że sporo już wiem o zagładzie, ale ta książka to zupełnie inne spojrzenie na obozy koncentracyjne. Początkowo aż niedowierzałam - no bo jak możesz zaprzątać sobie głowę ubraniem, fryzurą czy kolorem szminki, kiedy nie jest pewne, czy dożyjesz jutra. Zhańbione, odarte z godności, w ten sposób właśnie próbowały nie zapomnieć o swoim człowieczeństwie. Bardzo polecam.

Bardzo mnie poruszył ten reportaż - myślałam, że sporo już wiem o zagładzie, ale ta książka to zupełnie inne spojrzenie na obozy koncentracyjne. Początkowo aż niedowierzałam - no bo jak możesz zaprzątać sobie głowę ubraniem, fryzurą czy kolorem szminki, kiedy nie jest pewne, czy dożyjesz jutra. Zhańbione, odarte z godności, w ten sposób właśnie próbowały nie zapomnieć o...

Jak już się przebrnie przez niełatwy początek, to jest bardzo ciekawie. A ten niełatwy początek to historia chasydzkich rodów przedstawiona w dość suchy sposób - ot, fakty.
Dalej jest już ciekawiej - autorka rozmawia z chasydzkimi kobietami, które w swym życiu zdają się nie widzieć niczego niezwykłego lub odbiegającego od normy (co pewnie zależy od tego, jak zdefiniujemy normę).
Dla większości Europejek ich życie będzie jednak odbierane jako takie, którego same nie chciałby doświadczyć. Bycie chasydzką kobietą oznacza bycie córką, matką, żoną - inaczej właściwie one nie istnieją. Bez mężczyzny będącego odpowiednio jej ojcem, synem, mężem - jestestwo tych kobiet ograniczone jest do minimum.
Dla mnie niesamowicie to ciekawe, choć z wielkim trudem przychodzi mi zrozumienie zgody na takie życie.

Jak już się przebrnie przez niełatwy początek, to jest bardzo ciekawie. A ten niełatwy początek to historia chasydzkich rodów przedstawiona w dość suchy sposób - ot, fakty.
Dalej jest już ciekawiej - autorka rozmawia z chasydzkimi kobietami, które w swym życiu zdają się nie widzieć niczego niezwykłego lub odbiegającego od normy (co pewnie zależy od tego, jak zdefiniujemy...