Książkę przeczytałam bardzo dawno temu, w wieku wczesno-młodzieżowym. Poleciła mi ją moja przyjaciółka, która zapytała mnie: Czy zdarzyło Ci się, że dotknełaś coś jedną ręką i musiałaś to zrobić drugą, tak dla równowagi?
Tak. Zdarzyło się. I musiałam przeczytać. Miałam wtedy około 11lat i nie lubiłam czytać, książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, do dzisiaj pamiętam wyliczankę: stań na szczelinie, twoja mama zginie.

Książkę przeczytałam bardzo dawno temu, w wieku wczesno-młodzieżowym. Poleciła mi ją moja przyjaciółka, która zapytała mnie: Czy zdarzyło Ci się, że dotknełaś coś jedną ręką i musiałaś to zrobić drugą, tak dla równowagi?
Tak. Zdarzyło się. I musiałam przeczytać. Miałam wtedy około 11lat i nie lubiłam czytać, książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, do dzisiaj pamiętam...

Czytałam 13 lat temu, więc nie oceniam książki, ale mimo upływu lat pamiętam, że zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Do tej pory kojarzę wyliczankę, to omijanie szczelin, mycie rąk, czy te "rytuały" do tytułowej klamki. Poruszająca i mocna pozycja dla dziecka, jakim wtedy byłam.

Czytałam 13 lat temu, więc nie oceniam książki, ale mimo upływu lat pamiętam, że zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Do tej pory kojarzę wyliczankę, to omijanie szczelin, mycie rąk, czy te "rytuały" do tytułowej klamki. Poruszająca i mocna pozycja dla dziecka, jakim wtedy byłam.

Jesna z ważniejszych książek w moim życiu-także borykałam się z nerwicą natręctw. Obowiązkowa lektura dla każdego, kogo dotknęła ta choroba, jak i dla osób, które mają chorych w swoim otoczeniu. W przystępny sposób pomaga zrozumieć problem.

Jesna z ważniejszych książek w moim życiu-także borykałam się z nerwicą natręctw. Obowiązkowa lektura dla każdego, kogo dotknęła ta choroba, jak i dla osób, które mają chorych w swoim otoczeniu. W przystępny sposób pomaga zrozumieć problem.

Pierwszy raz czytalam "Calujac klamki", gdy bylam jeszcze w podstawowce. Bylam za mloda, by zrozumiec tresc ksiazki. Tak naprawde dalej jej nie rozumiem. Ciezko jest zrozumiec cos, czego samemu sie nie doswiadczylo.
Ksiazka opisuje historie dziewczynki, Tary Sullivan. Dziecko jest strachliwe. Ma wiele swoich obaw, lecz jest dosc normalna. Do czasu, gdy w wieku jedenastu lat slyszy rymowanke. Od tego momentu zachowuje sie jak opetana. Zaczyna liczyc szpary w chodniku, a gdy cos jej przeszkodzi wraca do domu i zaczyna od nowa. Ukladala jedzenie na talerzu, modli sie bez konca. To jest silniejsze od niej. Pomaga jej sie uspokoic, choc cierpi przez to tak, jak i jej bliscy.
Ksiazka pokazuje z bliska, co doswiadcza osoba z zaburzeniem psychicznym i jej bliscy. Ciezko jest, gdy ma sie swiadomosc, co powoduje nasze zachowanie, ale co, jezeli jest sie zupelnie neswiadomym? Jezeli nie wiemy, co kaze nam robic cos w brew naszej woli?
Zdecydowanie lektura warta uwagi.

Pierwszy raz czytalam "Calujac klamki", gdy bylam jeszcze w podstawowce. Bylam za mloda, by zrozumiec tresc ksiazki. Tak naprawde dalej jej nie rozumiem. Ciezko jest zrozumiec cos, czego samemu sie nie doswiadczylo.
Ksiazka opisuje historie dziewczynki, Tary Sullivan. Dziecko jest strachliwe. Ma wiele swoich obaw, lecz jest dosc normalna. Do czasu, gdy w wieku jedenastu...

hmm książka zapada w pamięć . Współczucie. Głównie właśnie ono towarzyszyło mi podczas tej krótkiej lektury . Współczucie dla ludzi których dręczą takie właśnie natręctwa .
Z reguły lubię opowiadać znajomym o czym była książka którą właśnie przeczytałam . Gdy mówiłam że tutaj dziewczyna czuła ogromną potrzebę żeby m.in całować klamki wybuchali śmiechem . W sumie rozumiem ich reakcję bo to może wydać się zabawne. Ale po przeczytaniu tej lektury przestaje takie być

hmm książka zapada w pamięć . Współczucie. Głównie właśnie ono towarzyszyło mi podczas tej krótkiej lektury . Współczucie dla ludzi których dręczą takie właśnie natręctwa .
Z reguły lubię opowiadać znajomym o czym była książka którą właśnie przeczytałam . Gdy mówiłam że tutaj dziewczyna czuła ogromną potrzebę żeby m.in całować klamki wybuchali śmiechem . W sumie rozumiem...

Książka przeczytana w dzieciństwie, jedna z niewielu, której tytuł po kilkunastu latach wciąż wzbudza silne emocje. Mam ogromną ochotę do niej wrócić i spojrzeć starszymi oczami na opisany w niej problem nerwicy natręctw. Problem, nad którym w ogóle się nie zastanawiamy dopóki nie spotkamy się z nim czy to w postaci książki, filmu czy też osobiście. Lekcja zrozumienia bliźniego. Bo każdy z nas ma swoje wewnętrzne potwory. Polecam.

Książka przeczytana w dzieciństwie, jedna z niewielu, której tytuł po kilkunastu latach wciąż wzbudza silne emocje. Mam ogromną ochotę do niej wrócić i spojrzeć starszymi oczami na opisany w niej problem nerwicy natręctw. Problem, nad którym w ogóle się nie zastanawiamy dopóki nie spotkamy się z nim czy to w postaci książki, filmu czy też osobiście. Lekcja zrozumienia...

Nie polecam dla osób ze swoimi natręctwami myślowo-czynnościowymi. ...

Nie polecam dla osób ze swoimi natręctwami myślowo-czynnościowymi. ...

Po tej książce stwierdziłam, że moje malutkie "natręctwionka" to bułka z masełkiem. Da się żyć:)

Po tej książce stwierdziłam, że moje malutkie "natręctwionka" to bułka z masełkiem. Da się żyć:)

Niesamowita! bardzo precyzyjnie opisane nerwice natręctw, które jednocześnie nas przerażają i wzbudzają współczucie dla autorki.

Niesamowita! bardzo precyzyjnie opisane nerwice natręctw, które jednocześnie nas przerażają i wzbudzają współczucie dla autorki.

Ważna książka - warta przeczytania. Rewelacyjnie opisany problem nerwicy natręctw - nasilony u głównej bohaterki w bardzo dużym stopniu.

Ważna książka - warta przeczytania. Rewelacyjnie opisany problem nerwicy natręctw - nasilony u głównej bohaterki w bardzo dużym stopniu.