Z opisu , mogłoby wynikać , że bohater Rumunii , to skrzyżowanie Kmicica z Kościuszką .Troszkę mi brakuje danych rodzinnych , ale bohater opisany jest dość dokładnie .Żył niezbyt długo , ale przyszło mu żyć w ciągłym zagrożeniu ze strony tureckiej .To jego pierwsza biografia , którą czytam i jednak chyba czegoś tu brakuje .Ciekawe , ale można odczuć niedosyt .---(---ocena 6 /10---)

Z opisu , mogłoby wynikać , że bohater Rumunii , to skrzyżowanie Kmicica z Kościuszką .Troszkę mi brakuje danych rodzinnych , ale bohater opisany jest dość dokładnie .Żył niezbyt długo , ale przyszło mu żyć w ciągłym zagrożeniu ze strony tureckiej .To jego pierwsza biografia , którą czytam i jednak chyba czegoś tu brakuje .Ciekawe , ale można odczuć niedosyt...

Nieco na wyrost te 7 gwiazdek.
Pozycja nie jest niestety biografią. Mało tu samego Michała. Zbyt mało można by powiedzieć. Brak też zupełnie czegoś poza wielką polityką. Prawdopodobnie brak źródeł.

Gloryfikacja bohatera nietrafiona ale zrozumiała. To taki nasz Kościuszko skrzyżowany z Mieszkiem.

Mocno ściśnięta wiedza jest nieco przytłaczająca w swym potoku zdarzeń, osób i faktów. Których opis jest li tylko schematyczny, pobieżny. Oczekiwałbym większej "waty słownej": szczegółów, mapek, ilustracji, anegdotek. Pewnie ponownie brak źródeł.

Trzeba jednak przyznać, że historia zarówno ciekawa jak i mało (w Polsce) znana. Podręczniki historii zaledwie ślizgają się o praktycznie całym regionie przez bez mała 1000 lat.

Warto więc przeczytać by wypełnić lukę między Cesarstwem, Rzeczpospolitą i Turkami.

Nieco na wyrost te 7 gwiazdek.
Pozycja nie jest niestety biografią. Mało tu samego Michała. Zbyt mało można by powiedzieć. Brak też zupełnie czegoś poza wielką polityką. Prawdopodobnie brak źródeł.

Gloryfikacja bohatera nietrafiona ale zrozumiała. To taki nasz Kościuszko skrzyżowany z Mieszkiem.

Mocno ściśnięta wiedza jest nieco przytłaczająca w swym potoku zdarzeń, osób...

Bez wątpienia godna uwagi pozycja, przedstawiająca nieznaną bliżej Polakom postać, rządzącą na Wołoszczyźnie na przełomie XVI i XVII wieku, a więc w okresie, gdy ziemie te stanowiły lenno tureckie, jednocześnie odgrywające rolę buforu dla południowych granic Rzeczpospolitej. Z tego powodu obydwaj potężni sąsiedzi byli zainteresowani utrzymaniem ,,status quo", a więc drenażu ekonomicznego, pod nadzorem chciwych szybkiego zysku hospodarów. Bohater tytułowy próbował wyrwać swoją ojczyznę z tego marazmu, snując ponadto plany o ekspansji na ziemie sąsiednie. Umiejętnie zawiązując sojusze i prowadząc politykę szerzenia rumuńskiej świadomości narodowej starał się dopiąć celu budowy silnego państwa rumuńskiego. Ponadto Bieńkowska ciekawie opisuje realia polityczno-ekonomiczne, panujące w Mołdawii, Wołoszczyźnie i Siedmiogrodzie w omawianym okresie.

Bez wątpienia godna uwagi pozycja, przedstawiająca nieznaną bliżej Polakom postać, rządzącą na Wołoszczyźnie na przełomie XVI i XVII wieku, a więc w okresie, gdy ziemie te stanowiły lenno tureckie, jednocześnie odgrywające rolę buforu dla południowych granic Rzeczpospolitej. Z tego powodu obydwaj potężni sąsiedzi byli zainteresowani utrzymaniem ,,status quo", a więc drenażu...

Krótkie panowanie, ale w jakim stylu! Niejednokrotnie niejednoznaczna postawa mimo wszystko stawia go w panteonie rumuńskich bohaterów narodowych. Jego rządy przypadły na trudny okres w historii tej części Europy, umiejetny i wyjątkowo zręczny gracz, potrafiący odnaleźć się w niemalże każdej sytuacji.

Krótkie panowanie, ale w jakim stylu! Niejednokrotnie niejednoznaczna postawa mimo wszystko stawia go w panteonie rumuńskich bohaterów narodowych. Jego rządy przypadły na trudny okres w historii tej części Europy, umiejetny i wyjątkowo zręczny gracz, potrafiący odnaleźć się w niemalże każdej sytuacji.

Nie jest to typowa biografia, gdyż o samym Michale Walecznym jest wiele niewiadomych. Wg autorki prawdopodobnie był bogatym kupcem, więc historię rodzinną (pochodzenie od poprzednich hospodarów) musiał sobie dopisać. Zaledwie przez 7 lat był władcą Wołoszczyzny (1593-1600),przez niecały rok władał 3 państwami: Wołoszczyzną, Siedmiogrodem i Mołdawią. Niewątpliwie był zdolnym i energicznym przywódcą.
Jednakże książka poświęcona jest przede wszystkim polityce tych 3 małych państewek (satelickich wobec Turcji),które starały się zwiększyć swą niezależność i siłę, w otoczeniu (a raczej okrążeniu) 3 potęg. Cesarz i Rzeczpospolita starały się pozyskać wpływy w tych państwach, by oddalić niebezpieczeństwo ze strony Turcji. Z drugiej strony chrześcijańskie potęgi starały się jednak robić to tak by Mołdawia, Wołoszczyzna i Siedmiogród pozostały słabe i nie wpadły w ręce rywala, a także by nie wywołać dużej wojny z Turcją. Pomysł krucjaty przeciwko Turcji, papieża z udziałem tych trzech państw satelickich, Rzeczpospolitej i Austrii spalił zatem na panewce. Cesarzowi nie spodobały się wpływy Rzeczpospolitej w Mołdawii, tej drugiej nie spodobały się wpływy pierwszego w Siedmiogrodzie. Niemal osamotniony w walce z Turkami Michał wszedł w wymuszony sojusz z Siedmiogrodem, a pośrednio cesarzem. W Siedmiogrodzie rządził jednak nieudolny i strachliwy, a do tego oszukany przez Habsburgów obietnicą dużej pomocy, bratanek króla Polski Stefan Batorego – Zygmunt Batory. Zaraz po nim tron objął kardynał Andrzej Batory. Michał Waleczny wykorzystał moment i stał się sprawcą żałosnego końca Andrzeja. Po objęciu władzy w Siedmiogrodzie, główny bohater książki popełnił chyba największy błąd. Prawdopodobnie chcąc przypodobać się Habsburgom zaczyna wspierać katolików i prawosławnych, przeciwko protestantom węgierskim. Gdy udało mu się do tego zdobyć Mołdawię, miał już przeciwko sobie wszystkich: podburzanych przez Turcję bojarów wołoskich i mołdawskich, zbuntowaną szlachtę protestancką z Siedmiogrodu, Rzeczpospolitą, która utraciła wpływ w Mołdawii i widoki na wpływy w Siedmiogrodzie za pośrednictwem Andrzeja Batorego, a do tego cesarza, który nie chciał mieć silnego sąsiada pod bokiem.
Można by w skrócie podsumować tą historię w ten sposób, że Rzeczpospolita i Cesarz, niezgodni w swych celach i nie gotowi do rozprawy z Turcją, poprzez nie dopuszczenie do gry czwartego gracza, w dłuższej perspektywie, oddali wpływy w państewkach satelickich Turcji. Dla Rzeczpospolitej oznaczało to dość długi spokój na granicy z Turcją, ale dalsze spory z Tatarami krymskimi. Dla Cesarza rozpoczął się długi okres sporów z Siedmiogrodem (cały niemal XVII wiek).
Książka, mimo niektórych obco brzmiących nazwisk, jest bardzo dobra w odbiorze. Autorka pisze zrozumiale i barwnie. Ciekawe są też wtrącane listy z tamtego okresu, w pięknej staropolszczyźnie.

Nie jest to typowa biografia, gdyż o samym Michale Walecznym jest wiele niewiadomych. Wg autorki prawdopodobnie był bogatym kupcem, więc historię rodzinną (pochodzenie od poprzednich hospodarów) musiał sobie dopisać. Zaledwie przez 7 lat był władcą Wołoszczyzny (1593-1600),przez niecały rok władał 3 państwami: Wołoszczyzną, Siedmiogrodem i Mołdawią. Niewątpliwie był...