Tomasz Szeląg (1980) – historyk prawa specjalizujący się w prawie rzymskim, doktor nauk prawnych, uzyskał również licencjat kościelny z zakresu prawa kanonicznego, radca prawny. Wykładowca w Instytucie Prawa, Ekonomii i Administracji Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Członek Stowarzyszenia Kanonistów Polskich. Autor monografii Bitwa pod Adrianopolem. 9 sierpnia 378 r. (2006),Kampanie galijskie Juliana Apostaty. Argentoratum 357 r. (2007),Cesarz Julian Apostata i jego ustawa szkolna (2017),Wpływ Kościoła na ustawodawstwo cywilne w okresie panowania dynastii konstantyńskiej (305-363 r.) w świetle prawa kanonicznego i przepisów księgi XVI Kodeksu Teodozjusza (2020) wydanych nakładem wydawnictwa Inforteditions oraz Amida 359 (2012),która ukazała się w serii Historyczne Bitwy wydawnictwa Bellona, a także kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych. Współautor podręczników z prawa rzymskiego Prawo rzymskie. Repetytorium (2002, wyd. II 2004),Prawo rzymskie. Zestaw ćwiczeń dla studentów prawa (2004). Oprócz publikacji związanych z prawem rzymskim i historią starożytną jest autorem komentarza Ustawa o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 wydanego przez C.H. Beck (2022).
[...] starali się dokonywać częstych wypadów poza obwarowania, które jednak Ammianus kwituje przysłowiem: "przynosili tyle korzyści, ile - j...
[...] starali się dokonywać częstych wypadów poza obwarowania, które jednak Ammianus kwituje przysłowiem: "przynosili tyle korzyści, ile - jak mówią - przynosi woda dostarczana w dłoni jednego człowieka dla ugaszenia wielkiego pożaru". W efekcie zabroniono im wycieczek poza mury.
Ustawa szkolna cesarza Juliana była jednym z najsilniejszych „ciosów” zadanych chrześcijanom podczas jego krótkiego panowania. Zakazywała ona bowiem nauczycielom wyznania chrześcijańskiego nauczania dzieci. Julian wiedział, że taki będzie kraj, jak wychowana zostanie młodzież. O samej ustawie i jej skutkach jest jednak, wbrew tytułowi, niespełna 30 stron; pozostała część pracy to dzieje życia Juliana: związki rodzinne, dojście do władzy, polityka religijna i tragiczna w skutkach wyprawa perska. Co prawda tematy te poruszane były w książkach Olszańca czy Krawczuka, a także wstępach do przekładów dzieł Juliana dr Anny Pająkowskiej, jednak bogaty materiał źródłowy, dostęp do najnowszych opracowań (książka wydana w 2017 roku) pozwala na dowiedzenie się paru nowych rzeczy i utrwalenie tego co już było wcześniej poruszane. Autor stara się zachować obiektywizm i nie staje po stronie pogańskiej czy chrześcijańskiej co też jest na plus. Książkę polecam, oczywiście głównie miłośnikom antyku i cesarza Juliana, także współczesnym (neo)poganom.
Gdy książka jest źle napisana, nieudana, fatalna, niezrozumiała, trzeba się rozpisać, żeby nie było wątpliwości, dlaczego tak negatywnie jest oceniana. Z pracami dobrymi jest gorzej, no bo po cóż się znęcać nad czytelnikiem i udowadniać mu, że powinien dzieło przeczytać? Ale jednak kilka słów musi paść.
Przede wszystkim praca Tomasza Szeląga należy do tych dobrych. Autor nie szczędził przypisów, nie tylko źródłowych, ale i wyjaśniających pewne kwestie lub podających hipotezy na pewne kwestie. Choć książka ma charakter popularnonaukowy (zresztą jest napisana właśnie tak, prostym, zrozumiałym językiem),to jednak nie można jej zarzucić uchybień merytorycznych. Tematyka przedstawiona w pracy jest dość egzotyczna, bo odnosi się nie tylko do konfliktów Rzymu z Persami, ale jeszcze w okresie schyłkowym cesarstwa, czyli stosunkowo słabo znanym czytelnikowi. I dobrze się stało, że autor przybliżył ten okres i te wydarzenia, nie sprowadzając swoich wywodów tylko do jednaj bitwy. I to jedyny zarzut - tytuł jest nieco mylący, bowiem odnosi się do jednego tylko starcia, a praca obejmuje znacznie szerszy kontekst zmagań militarnych, zresztą przekazanych na tle politycznym, z uwzględnieniem sytuacji wewnętrznej obu państw, z pokazaniem stanu militarnego i innych aspektów ważnych dla zmagań militarnych. Wyszła z tego solidna, ciekawa praca. Dodać jeszcze trzeba imponującą bibliografię (nieczęsto w tej serii można taką znaleźć) i krytyczną analizę źródeł (bardzo ważny element książki w kontekście wykorzystania prac autorów starożytnych i ich wiarygodności). To, że walki opisane są skrótowo, wynika ze stanu źródeł. Natomiast trochę zawiodłem się na bardzo schematycznych, po prostu słabych mapach i nieciekawych ilustracjach. Ale reszta - znakomita.