Ostatni tom cyklu poświęcony jest reakcji jaka zapanowała w Rosji pod rządami cara Aleksandra III. Zniszczenie sił rewolucyjnych, rozbitych tak przez działanie odpowiednich służb caratu, nieudolność samych organizatorów czy brak szerszego poparcia wśród ludu, pozwoliło na złapanie caratowi kolejnego oddechu.
Aleksander III mając możliwość kontynuowania reform ojca wybiera drogę którą poszedł jego dziad Mikołaj I. Bardzo ciekawie autor przedstawia analogie między panowaniami ,,światłych'' monarchów, a okresami reakcji jakie wprowadzali ich następcy. Uwzględnia też różnice jakie zaszły na świecie między dobą panowania Mikołaja I i Aleksandra III oraz jaki to miało wpływ na rządy tego ostatniego.
Dużo miejsca poświęcone zostaje zaszczepieniu poglądów marksistowskich i ich fatalnych konsekwencji jakie odczuła przez to Rosja po 1917 r. Zarazem autor rozprawia się pokrótce z samym komunizmem wskazując na jego wewnętrzne sprzeczności i mylne przewidywania.
Jako, że jest to ostatni tom cyklu Kucharzewskiego należy jeszcze parę słów powiedzieć o całości. Zarzucano pracy, że często jest stronnicza, dobór materiałów taki by podpierał twierdzenie autora, często pisana pod z góry ustalone tezy oraz to, że się zestarzała. Czy to prawda? Częściowo tak. Autor pisząc swój esej o Rosji prezentuje nam taki, a nie inny zestaw wartości i swojego światopoglądu na temat wschodniego sąsiada. Mimo to książka do dziś nie straciła swojej wartości. Świetnie obnaża przed czytelnikiem rosyjską ,,duszę'' i pozwala lepiej ją zrozumieć. Pokazuje jak w istocie niewiele się w Rosji zmieniło pomimo upływu tylu wieków.
Każdemu zainteresowanemu Rosją należy cykl polecać.

Ostatni tom cyklu poświęcony jest reakcji jaka zapanowała w Rosji pod rządami cara Aleksandra III. Zniszczenie sił rewolucyjnych, rozbitych tak przez działanie odpowiednich służb caratu, nieudolność samych organizatorów czy brak szerszego poparcia wśród ludu, pozwoliło na złapanie caratowi kolejnego oddechu.
Aleksander III mając możliwość kontynuowania reform ojca wybiera...