Bitwa Warszawska 1920. Rok niezwykły. Rok zwyczajny

Zaskakujący pomysł na książkę. Nic tak lepiej nie opowiada o historii jak sama ona stąd pewnie autor uzna, że jej odda głos. Stworzył więc kalendarium w którym prezentuje wojnę polsko-bolszewicką ale ograniczoną w zasadzie do kontekstu bitwy warszawskiej. Wycinki z gazet, dzienniki, obwieszczenia, zdjęcia – to wszystko miało pokazać tło wojny i bitwy. Niezwykłe jak samemu można było pobawić się w historyka i spróbować znaleźć własną opowieść dla tych zdarzeń. To było chyba najciekawsze. Wojna z bolszewikami nie ograniczał sią do nich samych i teatru wschodniego więc autor pokazał dodatkowe tło – jak spór o Śląsk Cieszyński, plebiscyt na Warmii, nastawienie aliantów. Wszystko to uczyniło dla mnie historią barwną i bliską.

Zaskakujący pomysł na książkę. Nic tak lepiej nie opowiada o historii jak sama ona stąd pewnie autor uzna, że jej odda głos. Stworzył więc kalendarium w którym prezentuje wojnę polsko-bolszewicką ale ograniczoną w zasadzie do kontekstu bitwy warszawskiej. Wycinki z gazet, dzienniki, obwieszczenia, zdjęcia – to wszystko miało pokazać tło wojny i bitwy. Niezwykłe jak samemu...

Książka jest faktycznie niekonwencjonalną formą przedstawienia historii Bitwy Warszawskiej, ale trochę brakuje jej koncepcji w przedstawianiu faktów. Ciężko łączyć jest reportaż z suchym kalendarium.
Bardzo dobrze, że prezentowane są tam wycinki z gazet i inne materiały źródłowe, aczkolwiek selekcja jest bardzo subiektywna.

Zainteresowanych tematyką Bitwy Warszawskiej odsyłam do monumentalnego albumu "Bitwa Warszawska 1920: dzieła sztuki, fotografie, odezwy"

Książka jest faktycznie niekonwencjonalną formą przedstawienia historii Bitwy Warszawskiej, ale trochę brakuje jej koncepcji w przedstawianiu faktów. Ciężko łączyć jest reportaż z suchym kalendarium.
Bardzo dobrze, że prezentowane są tam wycinki z gazet i inne materiały źródłowe, aczkolwiek selekcja jest bardzo subiektywna.

Zainteresowanych tematyką Bitwy Warszawskiej...

Książka w sposób oryginalny i nowatorski opisuje wydarzenia z 1920 roku (dzień po dniu). Konstrukcją przypomibna blog (salon24),z przywołaniem oryginalnych tekstów ówczesnych gazet codziennych (Robotnik, Kurier Warszawski, Lwowski) i komentarzem dr Osicy. Taka forma powinna zachęcić młodzież do czytania, ale także czytelników, którym znudziło się konwencjonalne ble, ble ble. Żywy i barwny język to siła tej pozycji. Uczy i bawi - co dziś jest nie lada wyczynem.
Porusza tematy bardzo drażliwe w dzisiejszych czasach dla niektórych kręgów reprezentujących dzisiejszą populistyczną władzę tj. sprawa Litwy Środkowej i generała Żeligowskiego, nienawiśc Czechów i prezydenta Masaryka do Polaków (sprawa Śląska Cieszyńskiego, plebiscytu oraz blokowania dostaw broni i nie przepuszczenie wojsk węgierskich idących ku polskim ziemiom),sprawa Białorusi jako federacji oraz polskiego Lwowa, Pomorza polskiego i Nie Wolnego Miasta Gdańska, a także wiele informacji z życia pisarzy, aktorów, ludzi nauki, które często rzucają ciekawe światło na takie postaci jak Broniewski (szlachcic i oficer Legionów),Dąbrowska, Nowowiejski itd).
"Rok 1920 to nie tylko wojna, początkowo toczona gdzieś na odległych Kresach, lecz równocześnie mozolne budowanie państwa i jego instytucji, budowanie w warunkach demokracji, czyli w ogniu rywalizacji partii i polemik prasowych. Możemy obserwować zmagania z trudnościami gospodarczymi, początek wizji ojczyzny zwróconej ku morzu, martwić się niekorzystnymi dla Polski wynikami plebiscytu na Warmii i Mazurach, czy wreszcie podziwiać zryw II powstania śląskiego. Z mojej strony towarzyszy tej książce przede wszystkim szacunek oddawany naszym dziadkom, ojcom i stryjom za to, czego dokonali".
A najciekwasze jest pokazanie polskiego piekiełka politycznego, które trwa do dziś: opluwanie, wyszydzanie, wszyscy - wszystkich - "By żyło się lepiej".
Dla mnie zauroczenie dodatkowe powoduje skojarzenie z arcydziełem Bobkowskiego:"Szkice piórkiem" (forma dziennika).
I bardzo ważny argument - książka ponad miarę obiektwna (o ile można w ogóle tak powiedzieć?),pokazująca z różnych stron tamte, jakże barwne czasy, które dziś mogą dodać ludziom otuchy (w myśl zasady: inni mieli jeszcze gorzej)

Książka w sposób oryginalny i nowatorski opisuje wydarzenia z 1920 roku (dzień po dniu). Konstrukcją przypomibna blog (salon24),z przywołaniem oryginalnych tekstów ówczesnych gazet codziennych (Robotnik, Kurier Warszawski, Lwowski) i komentarzem dr Osicy. Taka forma powinna zachęcić młodzież do czytania, ale także czytelników, którym znudziło się konwencjonalne ble, ble...

Recenzja Rafała Kuzaka na portalu JPilsudski.org:
http://jpilsudski.org/recenzje-ksiazek-historycznych/item/1333-bitwa-warszawska-1920-rok-niezwykly-rok-zwyczajny-janusz-osica-andrzej-sowa

Recenzja Rafała Kuzaka na portalu JPilsudski.org:
http://jpilsudski.org/recenzje-ksiazek-historycznych/item/1333-bitwa-warszawska-1920-rok-niezwykly-rok-zwyczajny-janusz-osica-andrzej-sowa

Dobry, pomysłowy reportaż oparty na gazetach i historycznym kalendarium i ciekawostkach. Smaczkiem - wycinki z gazet. Dobre, ale śmieszyć i cieszyć będzie obznajomionym z tematem.

Dobry, pomysłowy reportaż oparty na gazetach i historycznym kalendarium i ciekawostkach. Smaczkiem - wycinki z gazet. Dobre, ale śmieszyć i cieszyć będzie obznajomionym z tematem.