Tytuł doskonale oddaje klimat książki. Akcja wlecze się nieśpiesznie, sprawca jest oczywisty od pierwszego z nim spotkania, mimo wielu opisów z życia policjantów prowadzących śledztwo właściwie niewiele się działo. Ot takie zastygłe życie opisane w nudny sposób.

Tytuł doskonale oddaje klimat książki. Akcja wlecze się nieśpiesznie, sprawca jest oczywisty od pierwszego z nim spotkania, mimo wielu opisów z życia policjantów prowadzących śledztwo właściwie niewiele się działo. Ot takie zastygłe życie opisane w nudny sposób.

audio - kocham głos Mariusza Bonaszewskiego
Bardzo dobra książka obyczajowa z wątkiem kryminalnym, trzymająca w ciekawości jak komisarz tym razem dojdzie do prawdy.
A niektóre przemyślenia dot. "starych" ludzi to tylko w Skandynawii można usłyszeć i w nie uwierzyć. Niektóre tak zabawne, że śmiałam się na głos.

audio - kocham głos Mariusza Bonaszewskiego
Bardzo dobra książka obyczajowa z wątkiem kryminalnym, trzymająca w ciekawości jak komisarz tym razem dojdzie do prawdy.
A niektóre przemyślenia dot. "starych" ludzi to tylko w Skandynawii można usłyszeć i w nie uwierzyć. Niektóre tak zabawne, że śmiałam się na głos.

Zmęczyłam się czytając. To bardzo trudne, gdy oczekujemy śledztwa pełnego emocji, a otrzymujemy nudną policyjną robotę bez polotu. Morderstwo to straszny czyn, a odkrycie sprawcy wcale nie jest tak emocjonujące jak może się nam wydawać. Życie codzienne bohaterów ma tu więcej uwagi poświęconej niż odkrycie mordercy. Ta książka powinna być opisana jako obyczaj z morderstwem w tle. Bez większego polotu, bohaterowie też bez większej ikry, a treści sporo. Ciężko to polecić, ale do najgorszych jej nie zaliczę.

Zmęczyłam się czytając. To bardzo trudne, gdy oczekujemy śledztwa pełnego emocji, a otrzymujemy nudną policyjną robotę bez polotu. Morderstwo to straszny czyn, a odkrycie sprawcy wcale nie jest tak emocjonujące jak może się nam wydawać. Życie codzienne bohaterów ma tu więcej uwagi poświęconej niż odkrycie mordercy. Ta książka powinna być opisana jako obyczaj z morderstwem w...

"Młode pokolenie, to już zupełnie inny gatunek ludzi"

Kolejna, trzecia już część opowieści o Claesie Claessonie i jego pracy i rodzinie, za mną. Książki Pani Wahlberg, nie osiągają wysokich not i wychwalających opinii, jednak ja coraz bardziej lubię Claesa, jest dla mnie bardziej prawdziwy i "ludzki", niż większość super glin, serwowanych przez innych pisarzy. Tych, co to zabili go i uciekł.
Claes, tym razem dodatkowo zaatakowany przez lumbago, niedosypiający i wiecznie zmęczony, przez swoją małą córeczkę, nie poddaje się. Zwłaszcza kiedy ma za zadanie rozwiązać kolejne morderstwo.

Tym razem zamordowano młodą studentkę szkoły pielęgniarskiej. Kto i dlaczego to zrobił? To dobre pytanie, jednak tutaj ważniejsze się wydaje, jak to jest, że nikt do czasu znalezienia zwłok, nie szukał tej ślicznej i bardzo nieśmiałej dziewczyny, dlaczego ?

To prawda, że autorka przytacza wiele oczywistych oczywistości, mądrości znanych od wieków, co w końcu może się stać uciążliwym gderaniem. To prawda, że nie za wiele napięcia w tej książce, że czasami się wydaje, że jest to pozycja obyczajowa z wątkiem kryminalnym, a nie rasowy kryminał, ale w tym wypadku i w wykonaniu tej autorki, jakoś mi to nie przeszkadza. Bo w końcu i tak, mimo że powoli i flegmatycznie nawet, śledztwo zostaje zakończone, winny znaleziony i ukarany i tak dalej.

Ja będę dalej czytać książki tej pani doktor ginekolog, bo bardzo jestem ciekawa kolejnych zabójstw, no i tego czy nie młody już wiekiem, za to bardzo młody stażem ojcowskim, Claes, pójdzie w końcu na "urlop tacierzyński" czy nie 😉

"Młode pokolenie, to już zupełnie inny gatunek ludzi"

Kolejna, trzecia już część opowieści o Claesie Claessonie i jego pracy i rodzinie, za mną. Książki Pani Wahlberg, nie osiągają wysokich not i wychwalających opinii, jednak ja coraz bardziej lubię Claesa, jest dla mnie bardziej prawdziwy i "ludzki", niż większość super glin, serwowanych przez innych pisarzy. Tych, co to...

Złośliwi mówią, że jest to książka o bólu pleców komisarza... nie byłabym aż tak krytyczna w ocenie. Z mojej perspektywy to opowieść o morderstwie młodej dziewczyny, która to historia była jakby dodatkiem do opowiedzenia o tym, że każdy człowiek... oprócz tego, że pełni jakąś rolę w społeczeństwie, ma również swoją rolę do odegrania w życiu prywatnym.

Złośliwi mówią, że jest to książka o bólu pleców komisarza... nie byłabym aż tak krytyczna w ocenie. Z mojej perspektywy to opowieść o morderstwie młodej dziewczyny, która to historia była jakby dodatkiem do opowiedzenia o tym, że każdy człowiek... oprócz tego, że pełni jakąś rolę w społeczeństwie, ma również swoją rolę do odegrania w życiu prywatnym.

Po książkę Karin Wahlberg sięgnęłam w ramach zmniejszania stosu zalegającego na regałach. Niestety najciekawszy z książki okazał się tylko sam opis.
Fabuła była drętwa, i tak się wszystko ciągnęło, ślimaczyło, że ja nudziłam się podczas czytania. Brak było w tym wszystkim energii.
Autorka tak bardzo skupiła się na wątku obyczajowym, że dla historii związanej z samym zabójstwem po prostu zabrakło miejsca. Miałam wrażenie, że śledztwo w tej książce jest sprawą marginalną, za to był opisywany szeroko ból pleców komisarza, uczucie dyskomfortu z tym związane i metody leczenia bólu. Niemalże w każdym rozdziale była o tym mowa. Kojarzyło mi się to z monotematyczną sąsiadką, która za każdym razem ze szczegółami opowiada o swoich dolegliwościach 😉. Ja rozumiem, że autorka jest też z wykształcenia lekarzem i pewnie w tej dziedzinie ma dużo do powiedzenia, ale to nie ten rodzaj literatury.
Póki co myślę, że, chyba nie jest to autorka, z którą będę zawierać dalszą znajomość i po której książki będę sięgać z przyjemnością.

Po książkę Karin Wahlberg sięgnęłam w ramach zmniejszania stosu zalegającego na regałach. Niestety najciekawszy z książki okazał się tylko sam opis.
Fabuła była drętwa, i tak się wszystko ciągnęło, ślimaczyło, że ja nudziłam się podczas czytania. Brak było w tym wszystkim energii.
Autorka tak bardzo skupiła się na wątku obyczajowym, że dla historii związanej z samym...

Książka taka sobie, dosyć fajnie trzyma klimat, ale intryga tak zbudowana, że gdzieś od połowy lektury domyślasz się, kto zabił Malin, no i tym samym motyw też już znasz. Gwiazdka więcej za świetną interpretację Mariusza Bonaszewskiego. Audiobooka zatem polecam :)

Książka taka sobie, dosyć fajnie trzyma klimat, ale intryga tak zbudowana, że gdzieś od połowy lektury domyślasz się, kto zabił Malin, no i tym samym motyw też już znasz. Gwiazdka więcej za świetną interpretację Mariusza Bonaszewskiego. Audiobooka zatem polecam :)

Wbrew opinio innym szybko przeczytana.Lubię szwedzkich autorów.Tutaj to taka życiowa ,barwna powieść z zbrodnią w tle.Toczy się śledztwo ale większość książki zajmuje życie ludzi wokół,zaciekawiło mnie,do końca nie była w stanie wskazać winnego...

Wbrew opinio innym szybko przeczytana.Lubię szwedzkich autorów.Tutaj to taka życiowa ,barwna powieść z zbrodnią w tle.Toczy się śledztwo ale większość książki zajmuje życie ludzi wokół,zaciekawiło mnie,do końca nie była w stanie wskazać winnego...

Zgadzam się z komentującymi, akcja zwolniona do granic cierpliwości, spokojna, wolna lektura, bardziej obyczajowa.

Zgadzam się z komentującymi, akcja zwolniona do granic cierpliwości, spokojna, wolna lektura, bardziej obyczajowa.

Klimat, atmosfera, przemyślenia - bardzo OK

Klimat, atmosfera, przemyślenia - bardzo OK