Książka opisująca stan wiedzy posiadany przez ludzkość na dzień dzisiejszy. Tłumaczy ona czym są ciemna energia i ciemna materia, czym jest teoria strun i jakie są jej odmiany. Tłumaczy skąd pochodzi wiedza jaką posiadamy na temat rozszerzającego się wszechświata, a ponad to wychodzi niejednokrotnie w sposób humorystyczny w tematy, na odpowiedzi których możliwe, że nigdy nie otrzymamy odpowiedzi - mianowicie mówi ona o kosmicznym krajobrazie który może stanowić wytłumaczenie istnienia takiego Wszechświata w jakim żyjemy i to bez odwoływania się do jakiegokolwiek z bogów

Książka opisująca stan wiedzy posiadany przez ludzkość na dzień dzisiejszy. Tłumaczy ona czym są ciemna energia i ciemna materia, czym jest teoria strun i jakie są jej odmiany. Tłumaczy skąd pochodzi wiedza jaką posiadamy na temat rozszerzającego się wszechświata, a ponad to wychodzi niejednokrotnie w sposób humorystyczny w tematy, na odpowiedzi których możliwe, że nigdy...

Leonard Susskind należy do najwybitniejszych postaci ówczesnej nauki. Na jego konto wpłynęły zasługi przede wszystkim za pracę nad teorią strun, wszechświata symetrii i supersymetrii, nad modelem standardowym cząstek oraz przede wszystkim za ten tytułowy :,,Kosmiczny Krajobraz". Czym jest kosmiczny krajobraz? No właśnie czym? Dla wielu osób ciężko będzie ogarnąć, wtym wg. mnie także wielu fizykom to co to jest ten kosmiczny krajobraz. Z fizyki wybitny bardzo nie jestem, ale sporą wiedzę z różnych poddziedzin fizyki w tym także współpracującej astronomii mam. Bardziej się tym interesuję i traktuję to jako hobby, pasję niż jako ewentaualną pracę. Zbyt dobry z matmy nie byłem, a zawsze chciałem się nauczyć całek, różniczek i tym podobnych co jest podstawą w fizyce, aco tu dopiero mówić o np. M- teorii , teorii strun. Matma to podstawowy aparat do poruszania się w fizyce i całej nauce, bo przecież wszystko jest podobno zapisane w postaci równań - cały nasz wszechświat może być jednym wielkim programem, symulacją, lub hologramem wylatującym z czarnej dziury jak to rozpracował nam Susskind w jednym ze swych rozdziałów. Bardziej mam smykałkę do teorii, astronomii itp, bo zawsze byłem dociekliwy i ciekawiły mnie różne tajemnice i zagadki - za dużo oglądania kanałów typu discovery channel :). Ale całe życie ma się przed sobą zawsze matmy można się nauczyć i choć trochę tą fizyką amatorsko się zajmować.Kosmiczny krajobraz jest ujęciem pola pracy fizyków jest językiem za pomocą, którego posługują się fizycy, jest tak uniwersalny jak uniwersalny jest kod zero jedynkowy - bit podstawowy przekaźnik informacji. W Krajobrazie poruszają się naukowcy, to on służy im do opisywania świata skomplikowanymi równaniami. Nie wiem czy dobrze myślę, ale sądzę że Krajobraz nie jest rzeczywistą przestrzenią - jest teoretyczną przestrzenią, za pomocą , której można kreować nasz świat. Trochę się w tym pogubiłem, a może to Susskind trochę mi namieszał w głowie. Jako autora książek, zetknąłem się z nimm po raz pierwszy, i tak w 100% nie jestem do niego przekonany. Nie pisze ,,po ludzku" tak jak np. Michio Kaku, ale stara się to przełożyć w inny sposób. Może za dużo było w tej książce matematyki, za dużo tych teorii, ale pozycja ta i tak wg. mnie jest wybitna, bo bardzo szczegółowo objaśnia głównie teorię strun, kosmiczny krajobraz, oraz dążenie ludzi do poznania teorii wszystkiego. Ostatecznie i definitywnie jako autor popularnonaukowy Susskind nie przypadł mi do gustu na 100%, ale jako naukowca cenię go ogromnie, to genialna osobowość i super człowiek, a opowiastka o fiszykach w tej książce była świetna.

Leonard Susskind należy do najwybitniejszych postaci ówczesnej nauki. Na jego konto wpłynęły zasługi przede wszystkim za pracę nad teorią strun, wszechświata symetrii i supersymetrii, nad modelem standardowym cząstek oraz przede wszystkim za ten tytułowy :,,Kosmiczny Krajobraz". Czym jest kosmiczny krajobraz? No właśnie czym? Dla wielu osób ciężko będzie ogarnąć, wtym wg....

Pomieszanie fizyki i filozofii. Książka wprowadza czytelnika w ciemne zakamarki teorii strun, pokazując z czego zbudowana jest przestrzeń. Ciekawa lektura lecz miejscami monotonna.

Pomieszanie fizyki i filozofii. Książka wprowadza czytelnika w ciemne zakamarki teorii strun, pokazując z czego zbudowana jest przestrzeń. Ciekawa lektura lecz miejscami monotonna.

Susskind potrafi wyłożyć trudne zagadnienia w przystpny sposób. jednak momentami moja wyobraźnia nie dawała rady.
mając na uwadze, że teorie Susskinda są obecnie nieweryfikowalne [i może nigdy nie będą] rodzi się pytanie, czy empiryczno-doświadczalny paradygmat fizyki nie uległ zmianie i tym samym nauka ta nie stała się na powrót filozofią?

Susskind potrafi wyłożyć trudne zagadnienia w przystpny sposób. jednak momentami moja wyobraźnia nie dawała rady.
mając na uwadze, że teorie Susskinda są obecnie nieweryfikowalne [i może nigdy nie będą] rodzi się pytanie, czy empiryczno-doświadczalny paradygmat fizyki nie uległ zmianie i tym samym nauka ta nie stała się na powrót filozofią?

Gdybym miał wymienić książkę, która miałaby być wzorem literatury popularnonaukowej, wybrałbym tę książkę. Susskind ma niespotykany dar opowiadania o abstrakcyjnych zjawiskach w tak obrazowy sposób, że nie raz człowiek łapie się za głowę krzycząc "To nie mogło być tak proste". Autor wychodząc od Einsteina i Bohra przechodzi przez mechanikę kwantową, teorię strun, M-teorię i teorię Krajobrazu możliwości kończąc na możliwych rozwinięciach aktualnych teorii w taki sposób, że poświęcając kilka chwil średnio inteligentna istota załapie o co chodzi. Największym plusem książki jest logiczna i spójna struktura, gdzie Susskind na zasadzie implikacji przechodzi od tematu do tematu wiążąc je ze sobą i wyjaśniając czemu dowody poczynione w jednym badaniu zasugerowały przyjęcie takich, a nie innych założeń w kolejnym. Następnym plusem jest obrazowy styl i masa analogii, zarówno do fizyki klasycznej (wskazując różnice),jak i do dobrze znanych doświadczeń. Książka ta ma jeszcze jedną zaletę związaną z powyższymi plusami - z założenia zmierza do nakreślenia teorii kosmologicznych, jednak nie da się tego tematu oderwać od mechaniki kwantowej i jej niuansów, w związku z czym przez pierwsze rozdziały opisuje te niuanse. Nie przeczytałem jeszcze książki która w łatwiejszy sposób przedstawia czym i w jaki sposób zajmuje się Chromodynamika Kwantowa, Elektrodynamika Kwantowa, jak czytać diagramy Feynmana itp. Zdecydowanie jest to pozycja obowiązkowa dla każdego człowieka interesującego się fizyką, czy ogólniej nauką.

Gdybym miał wymienić książkę, która miałaby być wzorem literatury popularnonaukowej, wybrałbym tę książkę. Susskind ma niespotykany dar opowiadania o abstrakcyjnych zjawiskach w tak obrazowy sposób, że nie raz człowiek łapie się za głowę krzycząc "To nie mogło być tak proste". Autor wychodząc od Einsteina i Bohra przechodzi przez mechanikę kwantową, teorię strun, M-teorię i...