Historia "kobiety szalonej", jak głosi podtytuł powieści przenosi nas w czasy przedwojennej Warszawy, gdzie mieszka bohaterka powieści, tytułowa Adelajda. Kobieta od najmłodszych lat mierzy wysoko, chciałaby, mimo braku "pochodzenia", koneksji, zdolności, ani choćby wielkiej urody, wieść życie wśród wyższych sfer, a przy tym być wpływową, majętną i darzoną estymą. Szansę na taki los upatruje w odpowiednim zamążpójściu, jej starszy od niej, dość zasobny i poczciwy mąż widzi w swej młodej małżonce wcielenie bogini i chętnie uchyliłby jej nieba. Adelajda nie kocha go wcale i oszukuje, marząc o dalekim kuzynie, który jest jej młodzieńczą miłością. Nie przyjmuje przy tym do wiadomości, że ów kuzyn jest zakochany w swojej żonie, a nie chce utrzymywać znajomości z Adelajdą, wręcz unika jej i ucieka przed nią. Adelajda przekonana o swoim powabie i atrakcyjności, "odklejona" od rzeczywistości, interpretuje to na swój sposób i wciąż przez długie lata marzy o kuzynie. Czas leci, na świat przychodzą jej dzieci, Adelajda wciąż marzy, nadinterpretowuje rzeczywistość i nieustannie sprawdza los układając różne wróżby i pasjanse.
Powieść bardzo mnie wciągnęła i bardzo też lubię książki Marii Kruger, ta jest moją ulubioną.

Historia "kobiety szalonej", jak głosi podtytuł powieści przenosi nas w czasy przedwojennej Warszawy, gdzie mieszka bohaterka powieści, tytułowa Adelajda. Kobieta od najmłodszych lat mierzy wysoko, chciałaby, mimo braku "pochodzenia", koneksji, zdolności, ani choćby wielkiej urody, wieść życie wśród wyższych sfer, a przy tym być wpływową, majętną i darzoną estymą. Szansę na...