I poprzednią książkę Jagody Ratajczak  Języczni. Co język robi naszej głowie[bookLink]4916870|Języczni. Co język robi naszej głowie[/bookLink]

I poprzednią książkę Jagody Ratajczak  Języczni. Co język robi naszej głowie[bookLink]4916870|Języczni. Co język robi naszej głowie[/bookLink]

 [bookCover]4916870|Języczni. Co język robi naszej głowie[/bookCover]

Języczni nie trafili do mnie w ogóle, ale "Babel" i "Gadka" boskie :-) 

Języczni nie trafili do mnie w ogóle, ale "Babel" i "Gadka" boskie :-) 

A dla mnie Języczni byli OK, ale nie była to książka odkrywcza. (Może dlatego, że sama pracuję jako lektor i tłumacz j. ang.)

A dla mnie Języczni byli OK, ale nie była to książka odkrywcza. (Może dlatego, że sama pracuję jako lektor i tłumacz j. ang.)

Jeśli przyjrzeć się współczesnej lewicy dokładniej to wniosek jest jeden - nie chodzi o żaden postęp, tylko o anormatywność. Skoro feminatywy są tak wielkim wyrazem postępu, to dlaczego feministki w Czechach wywalczyły - uwaga - rzecz dokładnie odwrotną, czyli możliwość używania męskiej formy nazwiska? Ano dlatego, że właśnie żeńskie formy z przyrostkiem -ova były tam normą kulturową. 

I to się tyczy wszystkiego, czego współczesna kawiorowa lewica dotyka, zbyt dużo dochodu jest z przelewów od różnych fundacji finansujących walkę o kolejne "mniejszości", definiowane na podstawie kolejnych kryteriów, które żyją w opresji wywołanej przez normatywną większość.

PS. Co do bezmyślnego kalkowania Zachodu to chyba najbardziej mnie rozbawiło, kiedy zobaczyłem w polszczyźnie słowa kończone na "x". Na zachodzie wymyślono sobie dodawanie "x" żeby nie określać rodzaju w językach, gdzie występuje, zupełnie nie rozumiejąc, że język polski jest bardzo inkluzywny i posiada zarówno bezokolicznik, jak i zaimek neutralny "ono"

Jeśli przyjrzeć się współczesnej lewicy dokładniej to wniosek jest jeden - nie chodzi o żaden postęp, tylko o anormatywność. Skoro feminatywy są tak wielkim wyrazem postępu, to dlaczego feministki w Czechach wywalczyły - uwaga - rzecz dokładnie odwrotną, czyli możliwość używania męskiej formy nazwiska? Ano dlatego, że właśnie żeńskie formy z przyrostkiem -ova były tam normą...

@StaryKon 
Bardzo ciekawe. O tych końcówkach czeskich nie widziałem. 

@StaryKon 
Bardzo ciekawe. O tych końcówkach czeskich nie widziałem. 

Nie mam pewności, jak to jest obecnie, ale kiedyś nazwiska też przerabiali na swoją modłę, na przykład Marylina Monroukowa.

Nie mam pewności, jak to jest obecnie, ale kiedyś nazwiska też przerabiali na swoją modłę, na przykład Marylina Monroukowa.

@Meszuge 
😊

@Meszuge 
😊

@Meszuge A to na Litwie było równie grubo, przypuszczam, że nadal jest - widziałem w wileńskim muzeum sztuki obraz, nazwiska malarza nie pamiętam, ale przyjmijmy, że na obrazie autor podpisał się pędzlem "Jan Kowalski", natomiast plakietka obok obrazu mówiła "Januas Kovalcikas" :)

@Meszuge A to na Litwie było równie grubo, przypuszczam, że nadal jest - widziałem w wileńskim muzeum sztuki obraz, nazwiska malarza nie pamiętam, ale przyjmijmy, że na obrazie autor podpisał się pędzlem "Jan Kowalski", natomiast plakietka obok obrazu mówiła "Januas Kovalcikas" :)

@StaryKon 
Na Litwie jest ustawa o nazwiskach. O kurczę! Ależ błąd! W Litwie! Oczywiście, w Litwie. 

@StaryKon 
Na Litwie jest ustawa o nazwiskach. O kurczę! Ależ błąd! W Litwie! Oczywiście, w Litwie. 

@saa-saa- I masz, faktycznie "na Litwie" zdradza sarmacki imperializm. O ustawie nie wiedziałem

@saa-saa- I masz, faktycznie "na Litwie" zdradza sarmacki imperializm. O ustawie nie wiedziałem

Nie wiem, jak tu można cokolwiek porównywać, skoro angielski nie ma rodzajów, więc to dość naturalne, że feminatywy nie mogą być w nim przedmiotem dyskusji (wie o tym każdy, kto próbował kiedyś bawić się w tłumaczenia między tymi językami i wie, jak trudno potrafi być oddać płeć po angielsku czy - w drugą stronę - 'zakamuflować' ową płeć po polsku, co po angielsku da się zrobić bez problemu). Za współczesne ruszenie kwestii gendera w języku odpowiadają przede wszystkim lingwistki niemieckie (L.Push), ale ciekawe procesy odbywają się też np w hiszpańskim. O tym, że formy żeńskie były w Polsce akurat dość rozpowszechnione w międzywojennych, mało chyba lewackich czasach, a ucięto je pod wpływem komunistycznych wpływów radzieckich  (w rosyjskim wcześniej było w użyciu też całkiem sporo takich form, z choćby carycą na czele). Także warto  zgłębić temat trochę bardziej przed głoszeniem jakiś wyssanych z palca teorii. Przynajmniej na portalu poświęconym książkom i czytaniu, czyli rozwijaniu wiedzy.

Nie wiem, jak tu można cokolwiek porównywać, skoro angielski nie ma rodzajów, więc to dość naturalne, że feminatywy nie mogą być w nim przedmiotem dyskusji (wie o tym każdy, kto próbował kiedyś bawić się w tłumaczenia między tymi językami i wie, jak trudno potrafi być oddać płeć po angielsku czy - w drugą stronę - 'zakamuflować' ową płeć po polsku, co po angielsku da się...

@Mariola 
No niezupełnie masz rację. W angielskim są określenia zawodów lub stanowisk/stanow, które wskazują na płeć. Actor i actress, waiter i waitress, prince i princess. Nikt jednak nie bawi się w politicianess, doctorness czy profesorness. My zaś tak. O to mniej więcej mi chodziło     🙂 Pozdrawiam 

@Mariola 
No niezupełnie masz rację. W angielskim są określenia zawodów lub stanowisk/stanow, które wskazują na płeć. Actor i actress, waiter i waitress, prince i princess. Nikt jednak nie bawi się w politicianess, doctorness czy profesorness. My zaś tak. O to mniej więcej mi chodziło     🙂 Pozdrawiam 

@Mariola - toteż właśnie dokładnie o to chodzi z komicznym przeniesieniem - dyskusja teoretycznie mająca sens w kontekście języka pozbawionego rodzajów została przeniesiona bezmyślnie do języka polskiego, który posiada zarówno rodzaje rzeczowników jak i koniugację czasowników przez osoby.

Tak że warto czytać ze zrozumieniem przed odpisywaniem bez sensu, przynajmniej na portalu poświęconym książkom i czytaniu, co nie ma nic wspólnego z rozwijaniem wiedzy. Czytać można po prostu dla przyjemności i nie ma co fetyszyzować tej czynności, ani snobować się z tego powodu na inteligenta. 

@Mariola - toteż właśnie dokładnie o to chodzi z komicznym przeniesieniem - dyskusja teoretycznie mająca sens w kontekście języka pozbawionego rodzajów została przeniesiona bezmyślnie do języka polskiego, który posiada zarówno rodzaje rzeczowników jak i koniugację czasowników przez osoby.

Tak że warto czytać ze zrozumieniem przed odpisywaniem bez sensu, przynajmniej na...

@StaryKon Rzecz w tym, że nasza dyskusja wcale nie jest przeniesieniem dyskusji anglosaskiej, to jest dyskusja kontynentalna - występująca od Rosji po Hiszpanię, w językach, w których rodzaje i odmiana jest.  Nie wszystko bierzemy z Ameryki :P
A jeszcze co do kwestii czeskich nazwisk:  "Skoro feminatywy są tak wielkim wyrazem postępu, to dlaczego feministki w Czechach wywalczyły - uwaga - rzecz dokładnie odwrotną, czyli możliwość używania męskiej formy nazwiska? Ano dlatego, że właśnie żeńskie formy z przyrostkiem -ova były tam normą kulturową"
no więc ta forma '-ova' wcale nie jest po prostu formą żeńską, tylko patriarchalną pozostałością wskazującą na pewnego rodzaju 'przynależność do konkretnego mężczyzny". Podobnie jak kiedyś w Polsce końcówki nazwisk -owa (dla żony) i -ówna (dla córki).  
"w języku czeskim i innych językach słowiańskich przyrostek -ova występuje we wszystkich kobiecych nazwiskach. (…) Oznacza on dosłownie „należeć do” mężczyzny, w tym przypadku do ojca lub męża. „ova” to liczba mnoga od „ovum”, oznaczającego żeńską komórkę jajową. https://123tlumacz.pl/czeskie-koncowki-zenskie/

Z czytelniczym pozdrowieniem ;)

@StaryKon Rzecz w tym, że nasza dyskusja wcale nie jest przeniesieniem dyskusji anglosaskiej, to jest dyskusja kontynentalna - występująca od Rosji po Hiszpanię, w językach, w których rodzaje i odmiana jest.  Nie wszystko bierzemy z Ameryki :P
A jeszcze co do kwestii czeskich nazwisk:  "Skoro feminatywy są tak wielkim wyrazem postępu, to dlaczego feministki w Czechach...

W Grecji nazwiska też bywają odmieniane. Papadopulos - on, Papadopulu - ona.

W Grecji nazwiska też bywają odmieniane. Papadopulos - on, Papadopulu - ona.

@Mariola 
Jedziesz po bandzie 😀 Podoba mi się teoria tradycji hiszpańskiego filozofa Donosa. To a propos tych końcówek -ova w czeskim. Pon Donos mówi o tradycji, że jej istotą jest gromadzenie powtórzeń kulturowych na przestrzeni setek i nawet tysięcy lat. Ten proces polega na tym, że wszelkie nowości są dopuszczalne i nawet pożądane, no bo świat się zmienia. Jednak budowanie tradycji to dopuszczanie rzeczy nowych i kulturowy darwinizm pokaże czy te nowości przetrwają czy nie. Jednak wrogiem tak pojętej tradycji jest zabranianie tego czy owego. Likwidowanie poprzez opresję tego, co się w tradycji zagnieździło jest rodzajem przestępstwa i zwykle prowadzi do interwencji. Tradycja jest czymś silnym.

I teraz wracając do wymuszania ministerek, chirurżek i powstaniek - to byłoby okej 👍 jeżeli nie miałoby charakteru wymuszenia i nakazu. Tymczasem jesteśmy na drodze do tego - patrz projekt ustawy o mowie nienawiści. Tam jest w uzasadnieniu zwrot „psucie relacji międzyludzkich”. Czyli, że jeżeli ministerka poczuje się urażona, że ktoś zwrócił się do niej pani minister to zakończy swoje naprawianie relacji międzyludzkiej 5 latami w Potulicach dla rozmazanego na szybie niepostępowego rozmówcy. 

@Mariola 
Jedziesz po bandzie 😀 Podoba mi się teoria tradycji hiszpańskiego filozofa Donosa. To a propos tych końcówek -ova w czeskim. Pon Donos mówi o tradycji, że jej istotą jest gromadzenie powtórzeń kulturowych na przestrzeni setek i nawet tysięcy lat. Ten proces polega na tym, że wszelkie nowości są dopuszczalne i nawet pożądane, no bo świat się zmienia. Jednak...

@Mariola Po pierwsze - jeżeli woke aktywiści rozpoczynają tę dyskusję we wszystkich krajach gdzie istnieje odmiana przez osoby, to jest to jeszcze śmieszniejszy absurd i potwierdza tylko moją tezę o anormatywności, dlatego dziękuję. W języku polskim norma jest taka, że wyrazy pochodzenia łacińskiego, np. "minister", "profesor", "doktor", "magister", nie są odmieniane i nie rozumiem w ogóle gdzie jest problem. Można powiedzieć zarówno "pan minister" jak i "pani minister" (kolejność nie wynika z patriarchatu). Dodam tu tylko, że słowa "gościni" i "członkini" również mnie bawią i brzmią nienaturalnie, ale brzmi to bardziej po polsku niż "ministra". Słowa "profesor" w ogóle nie da się na tą modłę odmienić - "profesa", "profesra", "profesura"?

Po drugie - w kulturach słowiańskich kobieta nie była własnością męża, a twierdzenie, że było odwrotnie to ewidentna kalka z Zachodu. Było tak rzeczywiście w krajach germańskich, skąd faktycznie za pośrednictwem Habsburgów mogło to przejść również do Czech. Końcówki -owa, -ówna, jak i również -owy, nie oznaczają WŁASNOŚCI a PRZYNALEŻNOŚĆ, do RODU, a nie do męża. Jest to spora nadinterpretacja pod tezę wynikającą z powyżej kalki (lub naiwnej interpretacji dziejów przez pryzmat walki klasowej przeniesionej na grunt płci) i nie będę przytaczał dowodów, bo dość ich w literaturze niezaangażowanej politycznie z różnych okresów. Można przecież poprawnie powiedzieć o bracie Marka przedstawiając go komuś "to jest Bogdan, markowy brat", lub o jego mamie, "to jest pani Katarzyna, markowa mama" i nie oznacza to bynajmniej, że Bogdan lub Katarzyna są własnością Marka, a jedynie, że pozostają w relacji z Markiem.

Po trzecie - jaką logiką dedykowana żeńska końcówka nazwiska jest wyrazem patriarchalnego ucisku, a odmieniona forma rzeczownika feministycznej emancypacji? Właśnie na takich absurdach współczesny feminizm traci i naprawdę trudno traktować go poważnie, bo ludzie myślący logicznie, szukający konsekwencji i przyczynowości trafiają na wykuty w skale dogmat, stanowiący nic więcej, jak tylko mądrość etapu. Pracowałem kiedyś przy projekcie, gdzie dwie różne bardzo zaangażowane feministki uznały niezależnie od siebie dokładnie tę samą rzecz za wyraz patriarchatu i kobiecej emancypacji. Gdzie sens?

Jako antidotum na woke przepisuję kanał na YT prowadzony przez dwójkę lewaków: Kroniki Odchodzenia od Rozumu. Doskonała krytyka wprost z jądra ciemności.

@Mariola Po pierwsze - jeżeli woke aktywiści rozpoczynają tę dyskusję we wszystkich krajach gdzie istnieje odmiana przez osoby, to jest to jeszcze śmieszniejszy absurd i potwierdza tylko moją tezę o anormatywności, dlatego dziękuję. W języku polskim norma jest taka, że wyrazy pochodzenia łacińskiego, np. "minister", "profesor", "doktor", "magister", nie są odmieniane i nie...

@StaryKon 
Widzę, że zaangażowałeś się w dyskusję. To dobrze. Przeczytałem kilka wpisów i opinii o książkach @Mariola. To jest mądra osoba o szerokich horyzontach. Zatem warto rozmawiać. Niestety, skażona w pewnym, a może raczej, w znacznym stopniu, woke politics. Zatem jeżeli chce widzieć wszędzie YMCA to będzie je widzieć wszędzie. Ponieważ @Mariola podaje się za osobę niemłodą i doświadczoną szansę na zmianę poglądów pod wpływem twojej argumentacji nikłe. Ale warto probować. 👍😎 

@StaryKon 
Widzę, że zaangażowałeś się w dyskusję. To dobrze. Przeczytałem kilka wpisów i opinii o książkach @Mariola. To jest mądra osoba o szerokich horyzontach. Zatem warto rozmawiać. Niestety, skażona w pewnym, a może raczej, w znacznym stopniu, woke politics. Zatem jeżeli chce widzieć wszędzie YMCA to będzie je widzieć wszędzie. Ponieważ @Mariola podaje się za osobę...

Dziękuję :)

Dziękuję :)

Nie wiem, czy ewolucją można nazwać obsesyjne powtarzanie kilku-kilkunastu błędów. Bez dokładnych opisów tylko je zasygnalizuję: nieoczywisty, warto, epicki, bynajmniej, spolegliwy... Kiedy ostatnio, to jest w poniedziałek, poinformowałem kogoś, co znaczy "epicki", to wgapiał się na mnie jak żaba na piorun przez dłuższą chwilę i wreszcie wydukał pytanie, skąd ja to wiem?

Nie wiem, czy ewolucją można nazwać obsesyjne powtarzanie kilku-kilkunastu błędów. Bez dokładnych opisów tylko je zasygnalizuję: nieoczywisty, warto, epicki, bynajmniej, spolegliwy... Kiedy ostatnio, to jest w poniedziałek, poinformowałem kogoś, co znaczy "epicki", to wgapiał się na mnie jak żaba na piorun przez dłuższą chwilę i wreszcie wydukał pytanie, skąd ja to wiem?

Ewoluuje, gubiąc po drodze wiele ze swojego uroku.
Zachwyciłam się niedawno przepiękną polszczyzną w
Wiele demonów[bookLink]171396|Wiele demonów[/bookLink] Jerzego Pilcha. Ileż tam było smaczków, przestawnych szyków, zapomnianych "do imentu" słów. Jestem w trakcie czytania Lema Szpital Przemienienia[bookLink]4591726|Szpital Przemienienia[/bookLink]. Język powieści już niby nieco archaiczny,  ale jaką jest kopalnią ciekawostek. Aż sięgnęłam do słownika. Np. dzisiejszy "wakat" to był niegdyś "wakans". Współcześnie tego słowa też używamy, ale znaczy ono tyle co "nieobsadzona pozycja węzłowa w sieci przestrzennej kryształu atomowego lub jonowego" ;).  Spodobała mi się również "impetyczność". Szkoda, że w słownikowej definicji widnieje przy nim określenie "przestarzałe".

Ewoluuje, gubiąc po drodze wiele ze swojego uroku.
Zachwyciłam się niedawno przepiękną polszczyzną w
Wiele demonów[bookLink]171396|Wiele demonów[/bookLink] Jerzego Pilcha. Ileż tam było smaczków, przestawnych szyków, zapomnianych "do imentu" słów. Jestem w trakcie czytania Lema Szpital Przemienienia[bookLink]4591726|Szpital Przemienienia[/bookLink]. Język powieści już...

 [bookCover]171396|Wiele demonów[/bookCover]  [bookCover]4591726|Szpital Przemienienia[/bookCover]

@Meszuge oo właśnie, od jakiegoś czasu ślę na marne zgłoszenia do synonim.net żeby usunęli uległe konotacje słowa spolegliwy https://synonim.net/synonim/spolegliwy . Niby jest w słowniku PWN «taki, który łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym»  podane jako potoczne znaczenie, ale dla mnie to tak, jakby potocznym znaczeniem bynajmniej było przynajmniej.

@Meszuge oo właśnie, od jakiegoś czasu ślę na marne zgłoszenia do synonim.net żeby usunęli uległe konotacje słowa spolegliwy https://synonim.net/synonim/spolegliwy . Niby jest w słowniku PWN «taki, który łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym»  podane jako potoczne znaczenie, ale dla mnie to tak, jakby potocznym znaczeniem bynajmniej było przynajmniej.

@Meszugeniestety niektórzy powtarzają pewne słowa, np. epicko, bez głębszej analizy jego faktycznego znaczenia, ale myślę, że jeśli dane słowo nabiera jakiegoś nowego sensu dla części społeczeństwa, to jest to swojego rodzaju ewolucja, choć niekoniecznie dla nas korzystna.

@Meszugeniestety niektórzy powtarzają pewne słowa, np. epicko, bez głębszej analizy jego faktycznego znaczenia, ale myślę, że jeśli dane słowo nabiera jakiegoś nowego sensu dla części społeczeństwa, to jest to swojego rodzaju ewolucja, choć niekoniecznie dla nas korzystna.

@beatyfiksacjasuper, że odnajdujesz radość w poznawaniu tego typu wyrazów. Miejmy nadzieję, że część z nich być może zostanie jeszcze wskrzeszona. Ja muszę przyznać, że gdy czytam powieść, gdzie są wypowiedzi w innym języku, czuję się trochę zagubiona, ale naprawdę to czasem świetna zabawa i satysfakcja z tego, że poznajemy niby stare a nowe dla nas słowa, dzięki czemu wzbogacamy swój zasób słownictwa i możemy czuć się mądrzejsi, to też pewnego rodzaju samorozwój, który ma swoje plusy. Lubię powieści historyczne   [authorPhoto]101446|Joanna Jax[/authorPhoto] Joanna Jax[authorLink]101446|Joanna Jax[/authorLink], w nich bowiem niekiedy tak jak w  Nowe życie[bookLink]5062171|Nowe życie[/bookLink] język współcześnie mi znany przeplata się z tym dla mnie obcym.

@beatyfiksacjasuper, że odnajdujesz radość w poznawaniu tego typu wyrazów. Miejmy nadzieję, że część z nich być może zostanie jeszcze wskrzeszona. Ja muszę przyznać, że gdy czytam powieść, gdzie są wypowiedzi w innym języku, czuję się trochę zagubiona, ale naprawdę to czasem świetna zabawa i satysfakcja z tego, że poznajemy niby stare a nowe dla nas słowa, dzięki czemu...

 [bookCover]5062171|Nowe życie[/bookCover]

@Paulina
Nie potrzeba żadnej głębszej analizy. Albo się wie, co dane słowo znaczy, albo się nie wie. O podziale na lirykę, EPIKĘ i dramat uczyli pod koniec podstawówki.

@Paulina
Nie potrzeba żadnej głębszej analizy. Albo się wie, co dane słowo znaczy, albo się nie wie. O podziale na lirykę, EPIKĘ i dramat uczyli pod koniec podstawówki.

@Meszugemoże nie dla każdego konkretne słowo ma takie samo znaczenie, tak też bywa, a wtedy, gdyby ktoś, kto używał go niepoprawnie musiałby jednak podjąć wysiłek, by naprawić swój błąd i dowiedzieć się o czym tak naprawdę mówi. Z pewnością współczesnej młodzieży słowo epicko bardziej kojarzy się z zadowoleniem niż z gatunkiem literackim. 

@Meszugemoże nie dla każdego konkretne słowo ma takie samo znaczenie, tak też bywa, a wtedy, gdyby ktoś, kto używał go niepoprawnie musiałby jednak podjąć wysiłek, by naprawić swój błąd i dowiedzieć się o czym tak naprawdę mówi. Z pewnością współczesnej młodzieży słowo epicko bardziej kojarzy się z zadowoleniem niż z gatunkiem literackim. 

https://sjp.pwn.pl/sjp/epika;2556891.html  Jeśli dla kogoś "dupa" znaczy "głowa", "bynajmniej" oznacza "przynajmniej" itp. to jego prywatny problem, a nie normalnych ludzi. 
Całkiem niedawno pewna pani próbowała mi wmówić, że "zadośćuczynienie" to to samo co "wybaczenie". Kiedy pokazałem w słowniku, że bredzi, uznała, że ona tak to rozumie, więc wszyscy mają się do niej dostosować.

https://sjp.pwn.pl/sjp/epika;2556891.html  Jeśli dla kogoś "dupa" znaczy "głowa", "bynajmniej" oznacza "przynajmniej" itp. to jego prywatny problem, a nie normalnych ludzi. 
Całkiem niedawno pewna pani próbowała mi wmówić, że "zadośćuczynienie" to to samo co "wybaczenie". Kiedy pokazałem w słowniku, że bredzi, uznała, że ona tak to rozumie, więc wszyscy mają się do niej...

Wiem pomyliłam gatunek z rodzajem literackim. Też należą mi się cięgi za tę pomyłkę. To przykład, gdzie bezmyślnie szasta się słowami. Gdybym zastanowiła się ciut dłużej, nie zrobiłabym tego błędu. Cóż, błądzić jest rzeczą ludzką...

Co do drugiej części wypowiedzi: Zmuszanie do takiego dostosowania się nie powinno mieć miejsca, ale jeśli ktoś woli myśleć dupą, a nie głową to także nie mój problem, dopóki mnie bezpośrednio to myślenie (pierdzenie) nie dotyczy. 

Wiem pomyliłam gatunek z rodzajem literackim. Też należą mi się cięgi za tę pomyłkę. To przykład, gdzie bezmyślnie szasta się słowami. Gdybym zastanowiła się ciut dłużej, nie zrobiłabym tego błędu. Cóż, błądzić jest rzeczą ludzką...

Co do drugiej części wypowiedzi: Zmuszanie do takiego dostosowania się nie powinno mieć miejsca, ale jeśli ktoś woli myśleć dupą, a nie głową...

Błędy są oczywiste u ludzi. Ich powtarzanie, upieranie się przy nich, to już choroba. :-)

Błędy są oczywiste u ludzi. Ich powtarzanie, upieranie się przy nich, to już choroba. :-)

"Głusza" jest świetna, a najbardziej zaskoczyło mnie to, że są osoby bezjęzyczne. Bo nie słyszą, a w ich otoczeniu nie było dorosłych Głuchych posługujących się PJM. Przez co te dzieci (obecnie już dorosłe) wykształciły bardzo prymitywny język migowy. 

Tak na marginesie - czy istnieje poezja lub odpowiednik śpiewania w tym języku?  

"Głusza" jest świetna, a najbardziej zaskoczyło mnie to, że są osoby bezjęzyczne. Bo nie słyszą, a w ich otoczeniu nie było dorosłych Głuchych posługujących się PJM. Przez co te dzieci (obecnie już dorosłe) wykształciły bardzo prymitywny język migowy. 

Tak na marginesie - czy istnieje poezja lub odpowiednik śpiewania w tym języku?  

Dla mnie ten program to też pozycja obowiązkowa. Miałam też okazję być na wykładzie profesora Bralczyka, było świetnie, ale to zawsze profesor Miodek ze swoim gestem zakręcanej żarówki będzie ideałem:)  😀

Dla mnie ten program to też pozycja obowiązkowa. Miałam też okazję być na wykładzie profesora Bralczyka, było świetnie, ale to zawsze profesor Miodek ze swoim gestem zakręcanej żarówki będzie ideałem:)  😀

Ja pochodzę z Lubelszczyzny, gdzie w języku codziennym jest bardzo dużo naleciałości z języków wschodniosłowiańskich - rosyjskiego, białoruskiego i ukraińskiego. Pan profesor Miodek pochodzi z Tarnowskich Gór, a kształcił się we Wrocławiu na Dolnym Śląsku, gdzie po II wojnie światowej osiedliło się wielu tzw. "Kresowian", byłych Lwowiaków lub Wilniuków, których język był całkowicie zabarwiony tamtymi wpływami. Pamiętam, jak w jednym z programów profesor Miodek opowiadał, jak będąc dzieckiem lub nastolatkiem, od razu rozpoznawał w rówieśnikach osoby o kresowym pochodzeniu, po słowach, zwrotach i po akcencie, jakich na co dzień w swojej mowie powszechnie używali. Pozdrawiam! 😀

Ja pochodzę z Lubelszczyzny, gdzie w języku codziennym jest bardzo dużo naleciałości z języków wschodniosłowiańskich - rosyjskiego, białoruskiego i ukraińskiego. Pan profesor Miodek pochodzi z Tarnowskich Gór, a kształcił się we Wrocławiu na Dolnym Śląsku, gdzie po II wojnie światowej osiedliło się wielu tzw. "Kresowian", byłych Lwowiaków lub Wilniuków, których język był...

Uczestniczyłam kiedyś w dyskusji na lokalnym forum internetowym, gdzie domorosły redaktor twierdził, że profesor Miodek się myli, gdy mówi o obowiązku odmiany nazwisk typu Wilk, Gołota, Fredro. 😏  

Uczestniczyłam kiedyś w dyskusji na lokalnym forum internetowym, gdzie domorosły redaktor twierdził, że profesor Miodek się myli, gdy mówi o obowiązku odmiany nazwisk typu Wilk, Gołota, Fredro. 😏  

Ogólnie w języku polskim obowiązuje zasada, że nazwiska trzeba odmieniać. Odstępuje się od niej tylko wtedy, gdy odmienione nazwisko brzmi niezręcznie lub komicznie i może ośmieszać właściciela.
Uważam, że nazwisko Fredro można bez "zgrzytów" odmieniać.

Ogólnie w języku polskim obowiązuje zasada, że nazwiska trzeba odmieniać. Odstępuje się od niej tylko wtedy, gdy odmienione nazwisko brzmi niezręcznie lub komicznie i może ośmieszać właściciela.
Uważam, że nazwisko Fredro można bez "zgrzytów" odmieniać.