Słownik [email protected] z Miodkiem II

Książka równie dobra co poprzednia ale to tamta zrobiła lepsze i ciekawsze wrażenie. Nadal mamy tu do czynienia z problemami natury językowej, ale parę powtarza się z pierwszej części. Urozmaicenie w postaci podsumowania po każdym rozdziale jest ciekawym dodatkiem. Polecam, bo można podszkolić język.

Książka równie dobra co poprzednia ale to tamta zrobiła lepsze i ciekawsze wrażenie. Nadal mamy tu do czynienia z problemami natury językowej, ale parę powtarza się z pierwszej części. Urozmaicenie w postaci podsumowania po każdym rozdziale jest ciekawym dodatkiem. Polecam, bo można podszkolić język.

Spis rozmów ze słuchaczami cyklu prowadzonego przez Pana Profesora. Bardzo podoba mi się taka forma pytanie - odpowiedź. Te smaczki językowe, zdjęcia błędów w znanych centrach czy na plakatach. Na końcu znajduje się quiz, który możemy rozwiązać i sprawdzić, czy uważnie przeczytaliśmy treść. Terkocze a może tyrkocze? Owoca - owocu? Warto po nią sięgnąć.

Spis rozmów ze słuchaczami cyklu prowadzonego przez Pana Profesora. Bardzo podoba mi się taka forma pytanie - odpowiedź. Te smaczki językowe, zdjęcia błędów w znanych centrach czy na plakatach. Na końcu znajduje się quiz, który możemy rozwiązać i sprawdzić, czy uważnie przeczytaliśmy treść. Terkocze a może tyrkocze? Owoca - owocu? Warto po nią sięgnąć.

Zadziwiające, że w tym wydawnictwie poprawnościowym występują błędy, o których mówi sam prof. Miodek. Nie popisał się korektor!

Zadziwiające, że w tym wydawnictwie poprawnościowym występują błędy, o których mówi sam prof. Miodek. Nie popisał się korektor!

Redakcja przesłała mnie egzemplarz (z dedykacją) jako wyróżnionemu przez prof. J. Miodka, za rezolutne pytanie, które wypowiem w TV "Polonia" w końcu października (nagranie już było, 5.09), a brzmi ono:
"Witkacy w "W małym dworku" pisze 'suki się zborsuczyły', a na końcu okazuje się, że dwie z nich, Aldona i Fifi, są nie do 'odborsuczenia'. 'Borsuczyć się' spotykam i przy innych okazjach. Jaki jest zakres znaczeniowy tego czasownika?"
Trzeci dzień przeglądam ten słownik i nadziwić się nie mogę zmianom, jakie za mojego życia zaszły. Można ten trend zmian określić: na siłę upraszczanie, przynoszące w efekcie niepewność. Książka została wydana w 2013 roku, a w opracowaniu wykorzystano materiał z programów emitowanych wcześniej. Obecnie obserwuję u Profesora większą kompromisowość, dzięki czemu werdykt dopuszcza alternatywne formy. W odpowiedzi na moje pytanie dopuścił KRONOSU obok KRONOSA!!! Na stronie 85 znalazłem bazę do mojego pytania przy najbliższym nagraniu. Otóż Profesor podaje jako prawidłowe: WSZEM WOBEC, a za błędne WSZEM I WOBEC; moje pytanie będzie brzmiało: a jak z WSZEM, I WOBEC? Bo w tym znaczeniu całe życie stosowałem. W takim przypadku „WSZEM WOBEC”, które znaczy według Profesora „wszystkim w ogóle”, zmienia znaczenie wskutek przecinka na „wszystkim i w obecności wszystkich”. A może mnie się wydaje? Kto pyta, ten..... ..mąci!
Część „językowa” (do 126 str) uzupełniona jest sprawdzającym quizem, wywiadem z profesorem i inną publicystyką.
Oba tomy słownika powinno się mieć, i nie czytać ich, lecz systematycznie z nich korzystać. Moje słowniki zostały eo ipso wzbogacone i uaktualnione. Przy okazji: komputerowy korektor preferuje inne rozwiązania niż prof. Miodek. Przykład; supersprawa,. Miodek poprawia Kołakowskiego twierdząc, że tytuł dzieła filozofa „Mini wykłady o maxi sprawach” winien być „Miniwykłady o maxisprawach”. KTO WIE? KTO WIE? (Proszę samemu spróbować napisać na PC z korektorem)

Redakcja przesłała mnie egzemplarz (z dedykacją) jako wyróżnionemu przez prof. J. Miodka, za rezolutne pytanie, które wypowiem w TV "Polonia" w końcu października (nagranie już było, 5.09), a brzmi ono:
"Witkacy w "W małym dworku" pisze 'suki się zborsuczyły', a na końcu okazuje się, że dwie z nich, Aldona i Fifi, są nie ...

Apetyt mój rośnie i mam nadzieję na trzeci i czwarty, i szósty, i setny tom z tego cyklu. Wspaniała inicjatywa! Szerzmy kulturę i kształćmy język. I przede wszystkim - dbajmy o niego!

Apetyt mój rośnie i mam nadzieję na trzeci i czwarty, i szósty, i setny tom z tego cyklu. Wspaniała inicjatywa! Szerzmy kulturę i kształćmy język. I przede wszystkim - dbajmy o niego!

Szacunek ogromny. Zawartość przeczytana bardziej chyba jakby z patriotycznego obowiązku niż chęci poszerzania horyzontów humanistycznych. Najbardziej zaciekawiła rozmowa z Profesorem o nim samym. A z problemów językowych kontekst używania słowa gałgan - Rajdosław miałeś racje.

Szacunek ogromny. Zawartość przeczytana bardziej chyba jakby z patriotycznego obowiązku niż chęci poszerzania horyzontów humanistycznych. Najbardziej zaciekawiła rozmowa z Profesorem o nim samym. A z problemów językowych kontekst używania słowa gałgan - Rajdosław miałeś racje.