- Mieszkając w mieście muszę palić jak smok, żeby stępić swe zmysły na tyle, by dać sobie radę z natłokiem zapachów. I nawet wtedy muszę się mocno koncentrować, żeby odfiltrować w głowie miliony zapachów i odgłosów. Każdy dymiący pojazd, każdą osobę wraz z jej naturalnym zapachem i zapachem kosmetyków, z którym się zlewa... Każdy kęs pożywienia podawany w dwudziestu tysiącach mieszkań i restauracji, każdy rodzaj odpadków, który wytwarzają...Zwariowałbym, gdybym nie potrafił tego stłumić... - Ale co to ma wspólnego ze mną? - Ma, bo zapachu Pani i tylko Pani nie potrafię stłumić choćbym nie wiem jak się starał. A próbuję, proszę mi wierzyć. Wiem, gdzie Pani przebywa o każdej porze dnia. Wiem, czy nocą ma Pani dobre czy złe sny. Wiem, w jakim jest Pani nastroju. Wyczuwam drobne zmiany w Pani naturalnej woni choćby nie wiem ile godzin spędzała Pani w wannie. Wiem, kiedy jest Pani szczęśliwa, co rzadko się zdarza... Kiedy jest Pani smutna i rozpaczliwie samotna, co zdarza się zbyt często..."

- Mieszkając w mieście muszę palić jak smok, żeby stępić swe zmysły na tyle, by dać sobie radę z natłokiem zapachów. I nawet wtedy muszę się...