Tom dziesiąty skupia się na postaci Muchołapa. Niepozorny woźny okazuje się być Księciem, który ma ważną misję do wykonania. Kto by się tego spodziewał? Ja na pewno nie, ale ponoć taki był pierwotny plan. To wielki atut Baśni - nigdy nie wiadomo, który z bohaterów drugoplanowych odegra kluczową rolę z budowaniu opowieści.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2129-basnie-tom-10-dobry-ksiaze

Tom dziesiąty skupia się na postaci Muchołapa. Niepozorny woźny okazuje się być Księciem, który ma ważną misję do wykonania. Kto by się tego spodziewał? Ja na pewno nie, ale ponoć taki był pierwotny plan. To wielki atut Baśni - nigdy nie wiadomo, który z bohaterów drugoplanowych odegra kluczową rolę z budowaniu...

Muchołap nie jest moim ulubionym bohaterem serii (i nie został nim do końca całości) tak więc tom z nim przywitałem z głośnym westchnieniem. Muszę jednak przyznać, że twórcy w tym tomie wycisnęli z tej postaci wszystko co najlepsze. W iście swoim stylu okazuje się, że ktoś kto do tej pory odgrywał drugie (a może nawet trzecie) skrzypce nagle dostaje niesamowitą solówkę. Liczba zwrotów akcji zaskakuje, a wzrastające napięcie sprawia, że od tomu nie można wprost się oderwać. Gdyby tylko Muchołap był trochę mniej ciapowaty...

Muchołap nie jest moim ulubionym bohaterem serii (i nie został nim do końca całości) tak więc tom z nim przywitałem z głośnym westchnieniem. Muszę jednak przyznać, że twórcy w tym tomie wycisnęli z tej postaci wszystko co najlepsze. W iście swoim stylu okazuje się, że ktoś kto do tej pory odgrywał drugie (a może nawet trzecie) skrzypce nagle dostaje niesamowitą solówkę....

Już zaczynałem powoli tracić wiarę w tę serię, a tu proszę. Zaskakująco dobry jest ten tom. Jedyne, co mi tu trochę zgrzytało, to zdolności tytułowego Dobrego Księcia, które pojawiają się nagle na zasadzie "bo scenarzysta tak chciał", bez żadnego ugruntowania fabularnego w poprzednich odsłonach cyklu. Poza tym - super.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Już zaczynałem powoli tracić wiarę w tę serię, a tu proszę. Zaskakująco dobry jest ten tom. Jedyne, co mi tu trochę zgrzytało, to zdolności tytułowego Dobrego Księcia, które pojawiają się nagle na zasadzie "bo scenarzysta tak chciał", bez żadnego ugruntowania fabularnego w poprzednich odsłonach cyklu. Poza tym - super.

Więcej o komiksach piszę na...

Jeśli miałbym wskazać jedną zaletę "Baśni" to oczywiście nie byłbym w stanie tego zrobić, bo lista pozytywów jest nieskończona. Ale jednym z nich na pewno byłoby to, jak Willingham radzi sobie z drugim planem. W pewnym momencie wybiera jednego z bohaterów z tła i czyni z niego główną postać, mocarną, wyjątkowo potrzebną dla fabuły i z kapitalną historią. Przykładem tego zagrania jest właśnie "Dobry Książe".

Tym razem padło na Muchołapa, prostego woźnego Baśniogrodu, który po odzyskaniu nieprzyjemnych wspomnień postanawia wyruszyć w ciężką, bolesną i wyczerpującą podróż ku wewnętrznej przemianie i zwycięstwu na terenie wroga. Co ciekawe, jest to pierwszy tom tej serii, który tak naprawdę przypomina klasyczną baśń. Typowy schemat - przeciętniak, który z pomocą magicznych wydarzeń i nowo poznanych kompanów odkrywa w sobie bohatera i drogę do "żył długo i szczęśliwie". To też prawdopodobnie powód, dla którego "Księcia" tak dziwnie mi się czytało. Wyjątkowo średniowieczny klimat, świat duchów czy też cała masa czarodziejskich incydentów, to przyjemny oddech świeżości, ale Willingham wie, co w "Baśniach" najlepsze, dlatego nie pozwala zapomnieć o coraz bliżej nadchodzącej wojnie i przypomina nam o świecie ludzi przynajmniej raz na numer. Czuć ten niepokój!

Historia Muchołapa choć czasem zalatuje spin-offem, okazuje się wyjątkowo potrzebna dla reszty historii, a poza tym jest też po prostu świetnie przemyślana i sprawnie napisana. Poszerza uniwersum i rozwija bohatera, który o ten rozwój od początku się prosił.

Mówiłem już, że "Baśnie" są super?

Jeśli miałbym wskazać jedną zaletę "Baśni" to oczywiście nie byłbym w stanie tego zrobić, bo lista pozytywów jest nieskończona. Ale jednym z nich na pewno byłoby to, jak Willingham radzi sobie z drugim planem. W pewnym momencie wybiera jednego z bohaterów z tła i czyni z niego główną postać, mocarną, wyjątkowo potrzebną dla fabuły i z kapitalną historią. Przykładem tego...

2014-10-26

2014-10-26

Kolejne części "Baśni" zaskakują mnie nieustannie. Wspaniałe zwroty miedzy realnością a magią, raz bohaterowie pełni "docześniackich" cech, innym pełni heroizmu wykraczającego poza nasz świat.

Kolejne części "Baśni" zaskakują mnie nieustannie. Wspaniałe zwroty miedzy realnością a magią, raz bohaterowie pełni "docześniackich" cech, innym pełni heroizmu wykraczającego poza nasz świat.

W końcu nastał czas w którym coś poszło nie tak i cykl już mnie tak nie ciągnie. Jak się okazało stało się to w tym miejscu. Kompletnie nie podobają mi się rozwiązania fabularne i wszystko co związane z muchołapem w tym tomie.

W końcu nastał czas w którym coś poszło nie tak i cykl już mnie tak nie ciągnie. Jak się okazało stało się to w tym miejscu. Kompletnie nie podobają mi się rozwiązania fabularne i wszystko co związane z muchołapem w tym tomie.

Po pewnej przerwie wróciłem do Baśni i z miejsca pochłonąłem 5 tomów. To może świadczyć o tym jak przyjemna i wciągająca jest to lektura. już nie mogę się doczekać dalszych przygód Baśniowców.

Po pewnej przerwie wróciłem do Baśni i z miejsca pochłonąłem 5 tomów. To może świadczyć o tym jak przyjemna i wciągająca jest to lektura. już nie mogę się doczekać dalszych przygód Baśniowców.