Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejny wieczór umililiśmy sobie przygodami Marcelki i jej niezawodnego przyjaciela, który wabi się Rozrabiak. Od ostatnich wydarzeń, jakie zostały przedstawione w pierwszej części serii, minął prawie rok. Marcelka, dzięki interwencji klasowego przyjaciela, jest wreszcie szczere szczęśliwa i akceptowana przez rówieśników. Rehabilitacja idzie w dobry kierunku, a pies to niezawodny kompan spacerów. Jednak nigdy nie może być idealnie, bo oto Marcelka wraz ze swoim przyjacielem Maćkiem ma nie lada zagadki do rozwiązania. W niewyjaśnionych okolicznościach mamie głównej bohaterki ginie pamiątkowa biżuteria, a w klasie wraz z nową koleżanką pojawia się dziwny zapach. Marcelka wiedząc z własnego doświadczenia, jak dzieci mogą być bezwzględne, robi wszystko, aby pomóc nowicjuszce uniknąć nieprzyjemności. Tylko jak pomóc komuś, samemu nie robiąc jej krzywdy. Kolejny raz autor stanął na wysokości zadania, poruszając bardzo intymny problem. Wspólnie z synem mogliśmy wyciągnąć ważną lekcję dobrego wychowania, zrozumienia i tolerancji. Były chwile zdziwienia, ale także wzruszenia. Mimo upływu lat zawsze znajdą się dzieci z takimi problemami jak opisane w tych książkach. Dlatego też czytając tę część, utwierdziłam się w przekonaniu, że zarówno ta, jak i tom pierwszym są ponadczasowe. Książka, jak przystało na serię, została wydana w wersji kieszonkowej, jednak jej czcionka jest wyraźna i czytelna. Wzbogacona została czarno-białymi szkicami, z których bez problemu można wyczuć emocje towarzyszące dzieciom w sytuacjach, w jakich się znalazły. Z niecierpliwością czekam na kolejny wieczór, podczas którego poznamy dalsze losy Marcelki. Oczywiście podzielę się z Wami naszymi odczuciami. https://papierowybluszcz.wordpress.com/2024/04/25/marcelka-i-szkolne-sprawy-marcin-palasz/