Od ucha do ucha

Na myśl o napisaniu recenzji tej książki buzia sama mi się śmieje. To niesłychana przyjemność po raz kolejny wrócić myślami do tej przezabawnej, trzymającej w napięciu, pełnej niespodzianek i emocjonalnych (i nie tylko!) wybuchów lekturze. Moja dziewięciolatka szczerze się popłakała z żałości, kiedy przeczytałyśmy ostatnią stronę, więc publicznie oznajmiamy, że bardzo, ale to bardzo istnieje potrzeba części kolejnej. Jednocześnie czekamy na pierwszą część, bo prezentowana dzisiaj „Od ucha do ucha” to kontynuacja przygód bohaterów „Licencji na zakochanie”, której (o zgrozo) jeszcze nie czytałyśmy. A tutaj same plusy: uwielbiana przez nas seria „To lubię” Wydawnictwa Literatura, przygody współczesnej młodzieży, ich relacje z rówieśnikami i większe lub mniejsze problemy, świetna kreacja bohaterów zarówno dziecięcych jak i dorosłych oraz przedstawione zwykłe, codzienne, prawdziwe życie. Lektura w sam raz dla nastolatków, tych młodszych i tych starszych.
Tym razem na plan pierwszy wysuwa się postać Szkodnika. To osoba, której po prostu nie można nie lubić. Ferdynand jest chłopcem dobrym, mądrym i empatycznym, a jednocześnie ma tak gigantycznego życiowego pecha, że czegokolwiek dotknie – przemienia się w jedną wielką katastrofę. Która pociąga za sobą kolejną. Od pierwszej strony wywołuje w czytelniku moc emocji i konkretnych zachowań – od litościwego kiwania głową do rozszerzonych zdumieniem oczu. Szkodnik ma prawie jedenaście lat i właśnie rozpoczynają się wakacje. Razem z rodzicami i starszym bratem czeka w kolejce do odprawy i lot do Tunezji. Jednak nie byłby sobą, gdyby aż nadto nie przygotował się do tego lotu. Jego lotniskowa przygoda kończy się tym, że rodzina leci, natomiast chłopiec zostaje pod opieką dziadka. A potem dołącza do swojego przyjaciela Gucia, który spędza tydzień u kolegi i jego babci w urokliwej miejscowości pod Kudową. Chłopcy świetnie spędzają ostatnie chwile wakacji i wszystko wydaje się być w najlepszym porządku do chwili, kiedy po wsi zaczyna krążyć informacja o złodziejach rabujących domy starszych ludzi. Tu już Gucio, Bąbel i Szkodnik po prostu muszą wkroczyć i odnaleźć złodziejaszka. Mają już nawet kogoś na oku…mają też plan. I chociaż babcia Halinka drży z obawy – nasi bohaterowie zrobią wszystko, by starszym ludziom zapewnić bezpieczeństwo. Skoro policja tego nie potrafi…
Świetna, zabawna, emanująca ciepłem i miłością interesująca książka o współczesnej młodzieży, w której akcja toczy się na łeb, na szyję i nie sposób się znudzić. Te dorastające dzieciaki przeżywają mnóstwo większych lub mniejszych katastrof, dorośli mają z nimi prawdziwe urwanie głowy, a wszyscy (kiedy emocje opadną) świetnie się ze sobą bawią. Pierwsze zauroczenia, fascynacja płcią przeciwną, nieśmiałe spojrzenia i słodkie esemesy. Codzienność wakacyjna na wsi, wycieczki, przemili sąsiedzi i nowe możliwości za każdym rogiem przypominają moje własne, sielskie dzieciństwo upływające w otoczeniu przyrody i ukochanych dziadków. Wzruszają także czułość i wyrozumiałość oraz szacunek, którymi młodzi bohaterowie obdarzają starsze pokolenie, a których to uczuć dzisiaj jakby z każdym dniem mniej. Kolejny przykład na to, że młodzi ludzie też są wspaniali, dobrzy i wrażliwi i chętni do pomocy, tylko dorośli czasem potrzebują sobie o tym przypomnieć. Wspaniała, relaksująca lektura dla młodszych i starszych!
Piękne wydanie, twarda, kolorowa okładka. Książka z tych grubszych, ale należy podkreślić, iż akcja toczy się wartko a samą fabułę urozmaicają zabawne dialogi, więc objętością w ogóle nie należy się przejmować. Już na pierwszej stronie ilustrowane przedstawienie postaci, co okazało się świetnym pomysłem, gdyż wracałyśmy do tych rysunków kilkakrotnie podczas czytania. W środku mnóstwo tekstu drukowanego standardową czcionką, podzielonego na rozdziały, z których każdy posiada tytuł zapowiadający, co znajdziemy w środku. Książka pełna optymizmu i wiary w to, że nawet najwięksi pechowcy mogą znaleźć szczęście. Polecamy bardzo, bardzo!

Na myśl o napisaniu recenzji tej książki buzia sama mi się śmieje. To niesłychana przyjemność po raz kolejny wrócić myślami do tej przezabawnej, trzymającej w napięciu, pełnej niespodzianek i emocjonalnych (i nie tylko!) wybuchów lekturze. Moja dziewięciolatka szczerze się popłakała z żałości, kiedy przeczytałyśmy ostatnią stronę, więc publicznie oznajmiamy, że bardzo, ale...