Karou i Akiva ruszają wypełnić swój plan pokonania Jaela. Walka trwa, po drodze trafiają na dodatkowe przeszkody, a sprzymierzeńcy stają się wrogami. Do tego na ich drodze pojawia się Eliza. Czy uda się zakończyć wojnę między serafinami a bękartami i chimerami?

Nie lubię takiego dzielenia książki (część 3.1 i 3.2),nie da się tego przeczytać oddzielnie, bo zbyt mocno jest to związane ze sobą. Ale udało się zakończyć "Sny bogów i potworów" w całości, a tym samym cały cykl "Córka dymu i kości". Tutaj wreszcie wyjaśnia się o co chodziło z Elizą, ale jak dla mnie bezsensowny wątek - dałoby się to inaczej rozegrać. Jednak podsumowując: podobało mi się zakończenie, było lepiej niż się spodziewałam.
Tak więc jestem zadowolona z przeczytania całego cyklu "Córki dymu i kości", takiego fantasy jeszcze nie czytałam. Nie było to jakieś "wow", ale dobrze spędziłam czas z Karou i Akivą.

Karou i Akiva ruszają wypełnić swój plan pokonania Jaela. Walka trwa, po drodze trafiają na dodatkowe przeszkody, a sprzymierzeńcy stają się wrogami. Do tego na ich drodze pojawia się Eliza. Czy uda się zakończyć wojnę między serafinami a bękartami i chimerami?

Nie lubię takiego dzielenia książki (część 3.1 i 3.2),nie da się tego przeczytać oddzielnie, bo zbyt mocno jest...

Armia serafinów zstępuje z niebios na Ziemię. Ludzkość popada w chaos i konsternację. Jedynie Akiva i Karou mają świadomość prawdziwych zamiarów przybyszów względem świata, a te wcale nie są pokojowe. W obliczu ostatecznego starcia między aniołami a chimerami bohaterowie podejmują się niemożliwego – zawiązania kruchego sojuszu pomiędzy swymi rasami. Czy największe z ich marzeń ma szansę ziścić się w obliczu nadciągającej katastrofy? Gdy światy i przestrzeń chylą się ku końcowi czy piękna, niemożliwa i niebezpieczna miłość jest w stanie zatrzymać machinę wprawioną w ruch eony lat temu? Czy wystarczy iskra nadziei i czy coś oprócz niej ma w ogóle znaczenie?

Laini Taylor po raz ostatni zabiera nas do swojego ekscytującego świata, gdzie magia i rzeczywistość przenikają się w sposób tak bardzo realny, że nie sposób się oderwać. Bohaterowie już ci znani, ale także zupełnie nowi, jak Eliza i jej pilnie skrywany sekret, budzą emocje zarówno te ciepłe, jak i złowrogie. Niech podniesie rękę ten, komu nie skradli serca Ziri, epatujący honorem i determinacją, Zuza i Mik oraz ich szalony, młodzieńczy entuzjazm, czy Liraz ze swoją niepewnością i zagubieniem. Wiele wątpliwości zostaje ostatecznie rozwianych, zagadek rozwiązanych, jednak niektóre pozostają w sferze mitów i niedomówień. Magia nie tylko fabuły, ale przede wszystkim słowa to już pewnik u tej autorki. Niemniej nie traci ona nic w porównaniu do pierwszego tomu, który wzbudził mój prawdziwy zachwyt.
Godność, odwaga, poświęcenie, ból i strata, wiara w niemożliwe, uczucie z pozoru nierealne – to wszystko opowiedziane pięknym słowem, w lirycznym stylu, ale i dawką luźnego humoru wywołują zarówno uśmiech, jak i łzy wzruszenia i, uwierzcie mi, zapadają głęboko w pamięć. Autorka prowadzi nas przez tajemnice światów do finału, odpowiadając na pytanie, czy poświęcenie i nadzieja wystarczą, by ziściło się lepsze jutro. Czy właśnie o tym śnią bogowie i potwory?

Pamiętajcie, że zwieńczenie serii „Córka dymu i kości” to tom dwuczęściowy i nie polecam go rozdzielać, a czytać jako całość.

Armia serafinów zstępuje z niebios na Ziemię. Ludzkość popada w chaos i konsternację. Jedynie Akiva i Karou mają świadomość prawdziwych zamiarów przybyszów względem świata, a te wcale nie są pokojowe. W obliczu ostatecznego starcia między aniołami a chimerami bohaterowie podejmują się niemożliwego – zawiązania kruchego sojuszu pomiędzy swymi rasami. Czy największe z ich...

Karou i Akiva są jedyną nadzieją na wygranie wojny. Nadchodzą anioły, całe zastępy rządnych krwi serafinów. Stawienie im czoła jest niemożliwe w pojedynkę a rozejm między chimerami i aniołami będzie możliwy tylko wtedy gdy legion Akivy połączy się z małą armią, do której należy Karou. Zastępy aniołów Jaela mają w planach zabrać ludzką broń i dostarczyć do swojego świata. Czy głównym bohaterom uda się zjednoczyć swoje siły? Czy dla uczucia Karou i Akivy jest jeszcze nadzieja?

Karou i Akiva są jedyną nadzieją na wygranie wojny. Nadchodzą anioły, całe zastępy rządnych krwi serafinów. Stawienie im czoła jest niemożliwe w pojedynkę a rozejm między chimerami i aniołami będzie możliwy tylko wtedy gdy legion Akivy połączy się z małą armią, do której należy Karou. Zastępy aniołów Jaela mają w planach zabrać ludzką broń i dostarczyć do swojego świata....

Jestem oczarowana całością.
Naprawdę.
Może jeszcze za mało czytałam, może jestem niepoprawną romantyczką, ale ta książka, cała trylogia sprawiła mi nieopisaną przyjemność. Aż żałowałam, że tak szybko czytam.
Wyobraźnia autorki zdumiewa mnie a umiejętność tak obrazowego opisywania uczyć i zdarzeń o charakterze nienamacalnym wręcz zachwyca.
Język jest giętki, pełen szczegółowości, ale takiej, którą się zjada ze smakiem a nie żuje w znudzeniu lub połyka w zniecierpliwieniu.
Podziwiam również przy tym tłumaczy. Bo to nie łatwe oddać to co autorka chciała powiedzieć.
Piękna historia, którą będę wspominać długo, a i pewnie jeszcze nie raz do niej wrócę.

Jestem oczarowana całością.
Naprawdę.
Może jeszcze za mało czytałam, może jestem niepoprawną romantyczką, ale ta książka, cała trylogia sprawiła mi nieopisaną przyjemność. Aż żałowałam, że tak szybko czytam.
Wyobraźnia autorki zdumiewa mnie a umiejętność tak obrazowego opisywania uczyć i zdarzeń o charakterze nienamacalnym wręcz zachwyca.
Język jest giętki, pełen...

Być może jestem zbyt wymagająca ,ale ta seria nie zaspokoiła mojego apetytu na fantasy tak jak ostatnio przeczytane serie.Mam wrażenie że tą serią byłabym zachwycona mając lat naście...bo wow Akiva i Karou..ale jako dojrzała kobieta bardziej kibicowałam innej parze ...Liraz i Kiri'iemu .Liraz jest twarda,nie okazuje strachu,emocji,uczuć..i nagle otwiera się na doznania które były jej dotychczas obce.Ich historia bardziej mnie zauroczyła niż głównych bohaterów.Z chęcią poznałabym dalsze losy przegranych...I jakoś za krótkie zakończenie..tak jakby wystarczyło napisać tylko o Karou i Akivie..czuje niedosyt.

Być może jestem zbyt wymagająca ,ale ta seria nie zaspokoiła mojego apetytu na fantasy tak jak ostatnio przeczytane serie.Mam wrażenie że tą serią byłabym zachwycona mając lat naście...bo wow Akiva i Karou..ale jako dojrzała kobieta bardziej kibicowałam innej parze ...Liraz i Kiri'iemu .Liraz jest twarda,nie okazuje strachu,emocji,uczuć..i nagle otwiera się na doznania...

Wciągająca, miejscami mroczna, a miejscami zabawna i dobrze napisana trylogia. Pięknie wykreowany fantastyczny świat życzeń, aniołów i chimer. Moimi ulubionymi bohaterami jest para zakochanych ludzi i mordercza anielica, ale jest też wielu innych, których można pokochać - choćby Karou. W końcu wyjaśnia się, o co w tym wszystkim chodziło. Jednak dużo wątków nie jest dokończonych. Jak rozumiem mity nie potrzebują odzwierciedlenia w rzeczywistości, więc jest to efekt zamierzony - pozostawienie tego wyobraźni czytelników. Sama zastanawiam się, jak wykorzystałabym życzenia w monetach ;)

Wciągająca, miejscami mroczna, a miejscami zabawna i dobrze napisana trylogia. Pięknie wykreowany fantastyczny świat życzeń, aniołów i chimer. Moimi ulubionymi bohaterami jest para zakochanych ludzi i mordercza anielica, ale jest też wielu innych, których można pokochać - choćby Karou. W końcu wyjaśnia się, o co w tym wszystkim chodziło. Jednak dużo wątków nie jest...

Moim zdaniem dobrą książke, można ocenić po tym jak się kończy. Mam wielki sentyment do "Córki dymu i kości" - to właśnie on pchał mnie do przeczytania kolejnych tomów. Jednak brakło autorce ze 100 stron by przystępniej porozkładać, niektóre wątki. Za dużo wiadomości w krótkim czasie, pozbawiły mnie możliwości - reflekcji. Sama lubię dedukować i domyślać się co będzie dalej, a tu poprostu trzeba to zaakceptować. Jednak tak jak mówiłam wcześniej, pierwszy i drugi tom zaczarował mnie na tyle by ocenić na 9/10.

Moim zdaniem dobrą książke, można ocenić po tym jak się kończy. Mam wielki sentyment do "Córki dymu i kości" - to właśnie on pchał mnie do przeczytania kolejnych tomów. Jednak brakło autorce ze 100 stron by przystępniej porozkładać, niektóre wątki. Za dużo wiadomości w krótkim czasie, pozbawiły mnie możliwości - reflekcji. Sama lubię dedukować i domyślać się co będzie...

Uważam te serie za dobrą i możliwe, że kiedyś sięgnę po nią ponownie, jednak historia momentami bardzo mnie rozczarowywała. Zdecydowanie za mało Karou i Akivy, rozdziały o Svevie i Sarazal, jak i o Morganie były dla mnie zupełnie niepotrzebne. Postać Elizy też była dla mnie męcząca - jej wątki pojawiały się w momentach, gdy najbardziej chciałam wiedzieć, co się dzieje z innymi bohaterami i bardzo długo wydawała mi się kompletnie nieistotna.

Uważam te serie za dobrą i możliwe, że kiedyś sięgnę po nią ponownie, jednak historia momentami bardzo mnie rozczarowywała. Zdecydowanie za mało Karou i Akivy, rozdziały o Svevie i Sarazal, jak i o Morganie były dla mnie zupełnie niepotrzebne. Postać Elizy też była dla mnie męcząca - jej wątki pojawiały się w momentach, gdy najbardziej chciałam wiedzieć, co się dzieje z...

Chcę jeszcze!!! Co dalej ? Jest tego więcej ?

Chcę jeszcze!!! Co dalej ? Jest tego więcej ?

Skończyłam czytać o 5 nad ranem, tak bardzo chciałam poznać zakończenie.. Lecz teraz jest mi smutno, że to już koniec przygody. Na pewno jeszcze kiedyś wrócę do Karou i Akivy.

Skończyłam czytać o 5 nad ranem, tak bardzo chciałam poznać zakończenie.. Lecz teraz jest mi smutno, że to już koniec przygody. Na pewno jeszcze kiedyś wrócę do Karou i Akivy.