Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę moze od tego, że nie jestem dużym fanem zbiorów opowiadań - czytalem takie wczesniej i nigdy cudem nie błyskały. Jednak czytając ‘Żarna niebios’ spotkała mnie niespodzianka. Klimaty typu Niebo-Piekło zawsze mnie interesowały. Problem w tym, ze łatwo w tym temacie przesadzić - wielu autorów popycha elementy fantasy za daleko, inni wtryniają od zatrzęsienia wątków, które sa zwykle bez sensu. A pani Kossakowska urzekła mnie swoim ironicznie ludzkim przedstawieniem bohaterow opowiadan w ksiazce, co zdecydowanie pomaga czytelnikowi w pewnym sensie zgrac sie z przedstawionymi postaciami. Nuta fantastyki jest w dosc umiarkowanej ilosci, ale przyznaje, ze odebralem to jako plus. Wiadomo, Niebo i Piekło w ksiazce to definicja fantasy, ale autorka ma swietny talent do przedstawiania tych elementow w odpowiednin tonie. Wiekszosc bohaterow ksiazki jest idelanie barwna. Sa tez tacy, którzy totalnie nie zapadają w pamiec, ale jak dla mnie to standard w ksiazce z tyloma stosunkowo krotkimi opowiadaniami. Ciekawy element tajemniczości samego Boga, który cały czas sie kreci w pobliżu, ale nie chce sie pokazać (nadal mam tu na mysli ten element) - lubie cos takiego. Jak na pierwsze spotkanie z twórczością nowego autora, uznaje je za sukces. Ksiazka zainteresowała mnie swiatem, gdzie rządzą anioly i demony i zdecydowanie niedługo sięgnę po kolejna część!