Jesteśmy społecznością, która kocha książki

wielu malkontentów wiesza psy na "buszującym w zbożu"... w pewnym sensie i ja byłam początkowo taką osobą. książka posiada kolorową otoczkę, zabójca lennona blablabla. spoko, tylko może odłóżmy owego niezrównoważonego pana na bok i nie dopatrujmy się w "buszującym..." jakiś ogromnych sensacji, spisków, bo tutaj nie o to chodzi. równie dobrze ja sobie zacznę obsesyjnie zbierać wszystkie wydania "lector in fabula" umberto eco (jeżeli ktoś nie zna, to napomknę, iż to straszna nuda) i wtedy zabiję jakiegoś bono, albo innego znanego pieśniarza, a wtedy każdy będzie się w "lector in fabula" doszukiwać dodatkowego dna, które wpłynęło na moje postępowanie. to nie tak. traktujmy "buszującego w zbożu" jako książkę J.D. Salingera, a nie przedmiot obsesji pewnego, złego pana. "buszujący..." opowiada drodzy państwo o DORASTANIU! Holden jest rozkapryszony, ciągle narzeka... więc zadajmy sobie pytanie - czy w jego wieku byliśmy idealni? nie, i o tym jest ta książka, o dorastającym chłopaku, który popełnia błędy, w jakimś stopniu "rozpacza" za tym, że jego dzieciństwo się zakończyło (przejawia się to podczas jego opisów Phoebe). mówcie sobie malkontenci - nuda. dla mnie też to było nudą, potrzebowałam jednak kilku lat, by książkę w pełni zrozumieć. na szczęście przeczytałam ją w momencie swojego dorastania i po przeczytaniu miałam dziwne uczucie typu "WTF?! CO TO BYŁO?!". jednak teraz, kiedy moje dorastanie się zakończyło i zrozumiałam pewne kwestie dotyczące ludzkiej egzystencji, nie napisałabym o tym tak jak pewna osoba z wysoką oceną swojej durnej recenzji, że "nuda, słabe zakończenie"... niech sobie przywali w łeb tą książką i wraca do gier komputerowych. dziękuję.

wielu malkontentów wiesza psy na "buszującym w zbożu"... w pewnym sensie i ja byłam początkowo taką osobą. książka posiada kolorową otoczkę, zabójca lennona blablabla. spoko, tylko może odłóżmy owego niezrównoważonego pana na bok i nie dopatrujmy się w "buszującym..." jakiś ogromnych sensacji, spisków, bo tutaj nie o to chodzi. równie dobrze ja sobie zacznę obsesyjnie...