Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po Dom Sióstr sięgnęłam z polecenia spodziewając się mrocznego kryminału. Ku swemu zdziwieniu otrzymałam sagę rodzinną (za którymi nie przepadam). Myślę, że wystarczającą recenzją będzie to, że "ostatnie" 300stron przeczytałam w jeden dzień. Usiadłam, zaczęłam czytać i po kilku godzinach okazało się, że książka się skończyła. I choć końcówka mocno mnie rozczarowała to reszta...niesamowita historia. Niesamowita opowieść o sile charakterze i determinacji. O tym jak mogą się różnić od siebie dwie siostry i jak jedne życiowe wybory ciągną za sobą inne. Zastanawiam się czy tylko ja nie potrafiłam w wyobraźni postarzyć bohaterów. Kiedy gdzieś daleko, w głębi książki opisana jest kłótnia prawie 50letnich sióstr ja nadal mam przed oczami dwie młode i pełne życia dziewczyny. Nic takiego jeszcze mi się nie przydarzyło podczas lektury.

Gorąco, gorąco polecam!!!

Po Dom Sióstr sięgnęłam z polecenia spodziewając się mrocznego kryminału. Ku swemu zdziwieniu otrzymałam sagę rodzinną (za którymi nie przepadam). Myślę, że wystarczającą recenzją będzie to, że "ostatnie" 300stron przeczytałam w jeden dzień. Usiadłam, zaczęłam czytać i po kilku godzinach okazało się, że książka się skończyła. I choć końcówka mocno mnie rozczarowała to...

Jestem bardzo zawiedziona. Temat na książkę fantastyczny! Można było z tego zrobić bestseller. Tymczasem gdyby nie fakt, że przymusowo czytałam ją w pociągu (jadąc w towarzystwie rozgadanego piwosza - trzeba było choćby udawać, że jest się zajętym) i po powrocie do domu zostało mi niecałe 100 stron pewnie bym jej nie skończyła.
Akcja rozwija się niemiłosiernie długo i nudno. Książka ma trochę ponad 400 stron, a udaje, że wciąga dopiero od ok. 300 strony. Udaje, bo dalej - mino, że akcja się rozkręca - ciągle jest nudno. Nawet pod koniec, kiedy autor stosuje bardzo dynamiczny i trzymający w napięciu sposób organizacji treści (dwa zdania dotyczące jednej sytuacji, kawałek opisu innej sytuacji, znowu dwa zdania z poprzedniej sytuacji) nie ma w tym ani dynamizmu ani napięcia.
Cóż. Na pewno nie poleciłabym tej książki. Jest wiele innych pozycji godnych czasu czytelnika.

Jestem bardzo zawiedziona. Temat na książkę fantastyczny! Można było z tego zrobić bestseller. Tymczasem gdyby nie fakt, że przymusowo czytałam ją w pociągu (jadąc w towarzystwie rozgadanego piwosza - trzeba było choćby udawać, że jest się zajętym) i po powrocie do domu zostało mi niecałe 100 stron pewnie bym jej nie skończyła.
Akcja rozwija się niemiłosiernie długo i...