Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo polecam. Sądziłam, że po "Słowiku" niczym mnie już p. Hannah nie oczaruje, tymczasem wybrałam się na Alaskę, i przepadłam.

Bardzo polecam. Sądziłam, że po "Słowiku" niczym mnie już p. Hannah nie oczaruje, tymczasem wybrałam się na Alaskę, i przepadłam.

Bardzo przyjemnie się czyta, aż chce się pojechać śladami Agnieszki. Nawet zajrzałam do rozkładu lotów na Maltę i do Grecji. Wakacyjna przyjemna historia, a raczej dwie, z teraźniejszości i z lat 80-tych. Byłby ciekawy film.

Bardzo przyjemnie się czyta, aż chce się pojechać śladami Agnieszki. Nawet zajrzałam do rozkładu lotów na Maltę i do Grecji. Wakacyjna przyjemna historia, a raczej dwie, z teraźniejszości i z lat 80-tych. Byłby ciekawy film.

Przepiękna powieść, znakomite ludzkie sylwetki, Francja, kawałek historii i emocja II Wojny Światowej. A wydawało mi się, że o wojnie już nie chcę...

Przepiękna powieść, znakomite ludzkie sylwetki, Francja, kawałek historii i emocja II Wojny Światowej. A wydawało mi się, że o wojnie już nie chcę...

Trafiła do mnie autorka. też czasem nie wiem, czego chcę, jak bohaterowie "Śniadania". Książka pomaga poukładać coś w głowie. Podobały mi się intrygujące dialogi, malownicze miejsca i ludzie z krwi i kości.

Trafiła do mnie autorka. też czasem nie wiem, czego chcę, jak bohaterowie "Śniadania". Książka pomaga poukładać coś w głowie. Podobały mi się intrygujące dialogi, malownicze miejsca i ludzie z krwi i kości.

Bardzo dobra książka, wzruszająca, czasem zabawna. Więcej takich poproszę.

Bardzo dobra książka, wzruszająca, czasem zabawna. Więcej takich poproszę.

Książka beznamiętna, a szkoda, bo historia ciężka, powinny iść iskry. Pozbawienie pieniędzy wielu ludzi, więzienie, i w tym wszystkim żona oszusta, jej mierzenie się z okrutną rzeczywistością, bez pieniędzy i bez splendoru.

Książka beznamiętna, a szkoda, bo historia ciężka, powinny iść iskry. Pozbawienie pieniędzy wielu ludzi, więzienie, i w tym wszystkim żona oszusta, jej mierzenie się z okrutną rzeczywistością, bez pieniędzy i bez splendoru.

Po przeczytaniu książki jest się specjalistą odbudowy greckich zrujnowanych domów. Ciekawie .

Po przeczytaniu książki jest się specjalistą odbudowy greckich zrujnowanych domów. Ciekawie .

Powieść drogi, odpoczywałam czytając.

Powieść drogi, odpoczywałam czytając.

Niestety, nie ta bajka. To moje pierwsze spotkanie z Musso i pewnie tak zostanie. Według mnie piękno tkwi w prostocie, a kombinacje alpejskie najlepiej wychodzą na stoku. Pięć - bo jednakowoż doczytałam do końca.

Niestety, nie ta bajka. To moje pierwsze spotkanie z Musso i pewnie tak zostanie. Według mnie piękno tkwi w prostocie, a kombinacje alpejskie najlepiej wychodzą na stoku. Pięć - bo jednakowoż doczytałam do końca.

Mniej więcej do połowy letnie wywoływała we mnie emocje, mimo tematu ciężkiego kalibru, po połowie było znacznie lepiej. Mimo to daję dziewiątkę, bo autorka poruszyła niebanalne tematy, o których nie miałam pojęcia.

Mniej więcej do połowy letnie wywoływała we mnie emocje, mimo tematu ciężkiego kalibru, po połowie było znacznie lepiej. Mimo to daję dziewiątkę, bo autorka poruszyła niebanalne tematy, o których nie miałam pojęcia.

Początkowo elegia szpitalna, za dużo szczegółu, ale potem było dobrze. Bardzo mądra historia. Podobno film jest lepszy.

Początkowo elegia szpitalna, za dużo szczegółu, ale potem było dobrze. Bardzo mądra historia. Podobno film jest lepszy.

Piękna proza.

Piękna proza.

Niebanalna, ciepła, wielopłaszczyznowa, z ciekawą historią miłosną w tle. Dzieje się w kilku miejscach Polski i poza Polską. Bardzo ciekawa.

Niebanalna, ciepła, wielopłaszczyznowa, z ciekawą historią miłosną w tle. Dzieje się w kilku miejscach Polski i poza Polską. Bardzo ciekawa.

To w zasadzie nie jest wciągająca czy mrożąca krew w żyłach historia, przeszło sto stron, o niczym, niepotrzebne. Potem już dobrze. Mimo, że na początku wahałam się, czy książki nie rzucić w kąt, jednak finalnie coś mi po lekturze w pamięci pozostało. Polubiłam kobiety z pensjonatu, niestety, nie na tyle, by sięgnąć po kolejną część.

To w zasadzie nie jest wciągająca czy mrożąca krew w żyłach historia, przeszło sto stron, o niczym, niepotrzebne. Potem już dobrze. Mimo, że na początku wahałam się, czy książki nie rzucić w kąt, jednak finalnie coś mi po lekturze w pamięci pozostało. Polubiłam kobiety z pensjonatu, niestety, nie na tyle, by sięgnąć po kolejną część.

Muszę napisać parę słów o tej książce. Historia w porządku, wątek argentyński też, końcówka angielska, ale satysfakcjonująca. Niestety, jak dla mnie, mnóstwo wywodów zbędnych. Nadużywane jest słowo "mamrotać", to może przez to spora część książki mamrotaniem mi się wydała. Szkoda.

Muszę napisać parę słów o tej książce. Historia w porządku, wątek argentyński też, końcówka angielska, ale satysfakcjonująca. Niestety, jak dla mnie, mnóstwo wywodów zbędnych. Nadużywane jest słowo "mamrotać", to może przez to spora część książki mamrotaniem mi się wydała. Szkoda.

No cóż. Bardzo dobrze mi się tę książkę czytało, z czystym sumieniem mogę ją polecić i dla młodszych o dla starszych. Teraz czyta moja córka i nie narzeka. Powieść pisana z różnych perspektyw, a mimo to jest absolutnie nie przegadana.

No cóż. Bardzo dobrze mi się tę książkę czytało, z czystym sumieniem mogę ją polecić i dla młodszych o dla starszych. Teraz czyta moja córka i nie narzeka. Powieść pisana z różnych perspektyw, a mimo to jest absolutnie nie przegadana.

Przepiękna książka, bardzo ciekawa. Autorka prowadzi nas przez historię, a dokonuje tego w mistrzowskim stylu. Powieść dobrze napisana, mądra, bez dłużyzn, bez wersów nieważnych.

Przepiękna książka, bardzo ciekawa. Autorka prowadzi nas przez historię, a dokonuje tego w mistrzowskim stylu. Powieść dobrze napisana, mądra, bez dłużyzn, bez wersów nieważnych.

Wg mnie słabsza niż "Wzgórze dzikich kwiatów", ale i tak dobrze się czytało. Ciekawa - per saldo. Polecam.

Wg mnie słabsza niż "Wzgórze dzikich kwiatów", ale i tak dobrze się czytało. Ciekawa - per saldo. Polecam.

Przyjemna, bardzo ciekawa, dobrze, że przeczytałam tę książkę po "Zatoce latarni", która w mojej ocenie jest słabszą pozycją tej autorki.

Przyjemna, bardzo ciekawa, dobrze, że przeczytałam tę książkę po "Zatoce latarni", która w mojej ocenie jest słabszą pozycją tej autorki.

Jakoś nie przypadła mi do gustu, mimo, że pisarstwo pani Roberts lubię. Wg mnie monotonna i zbyt gęsta, ale to tylko moje zdanie.

Jakoś nie przypadła mi do gustu, mimo, że pisarstwo pani Roberts lubię. Wg mnie monotonna i zbyt gęsta, ale to tylko moje zdanie.