Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść Nicholasa Sparksa czyta się szybko, pewne fragmenty wręcz się pochłania, z bijącym sercem i czasem wilgotnymi oczami. Mimo że zakończenie nie zadziwia i wzbudza we mnie takich emocji jak chociażby sam środek historii, to nie burzy ono efektu. Dobra pozycja na zimowe wieczory pod kocem, przyjemnie jest przenieść się w takie dni nad ocean i zanurzyć w historii miłości, która dojrzewa i na prawdę łączy ludzi za późno.

Powieść Nicholasa Sparksa czyta się szybko, pewne fragmenty wręcz się pochłania, z bijącym sercem i czasem wilgotnymi oczami. Mimo że zakończenie nie zadziwia i wzbudza we mnie takich emocji jak chociażby sam środek historii, to nie burzy ono efektu. Dobra pozycja na zimowe wieczory pod kocem, przyjemnie jest przenieść się w takie dni nad ocean i zanurzyć w historii...

Książka - spór dwóch wykształconych, inteligentnych i znanych mężczyzn to pozycja świeża i popularna. Utwierdziła mnie mnie w przekonaniu, że Hołownia i Prokop prowadzą pełną argumentów grę, w której liczne zakola pozwalają na odkrycie odpowiedzi na róże nurtujące pytania. Jest to niezła propozycja dla osób wątpiących, chociaż poruszanie niektórych zagadnień (jak np. wybór odpowiedniego, trwałego różańca) nastawia sceptycznie, można mieć wrażenie: 'nie tego szukałem'. Śmiało jednak można tekst potraktować jako część FAQ w dziedzinie chrześcijaństwa, która nie tylko rozwiewa nasze wątpliwości, ale też poszerza horyzonty poprzez odniesienia do różnych filozofii, wykonawców, autorytetów.

Książka - spór dwóch wykształconych, inteligentnych i znanych mężczyzn to pozycja świeża i popularna. Utwierdziła mnie mnie w przekonaniu, że Hołownia i Prokop prowadzą pełną argumentów grę, w której liczne zakola pozwalają na odkrycie odpowiedzi na róże nurtujące pytania. Jest to niezła propozycja dla osób wątpiących, chociaż poruszanie niektórych zagadnień (jak np. wybór...

Już jakiś czas temu przekonałam się, że lektura wcale nie musi być nudna. Od tej pory sięgam po każdą z zaciekawieniem i nadzieją, że przyniesie mi coś wartościowego, pod miłym płaszczykiem humoru, albo przygody. 'Przedwiośnie' mnie nie zawiodło. O ile początkowe, ciężkie losy bohatera nie zmuszają do pochłaniania kolejnych stron, o tyle jego romans z wyższą grupą społeczną zasługuje na zastąpienie kilku wieczorów z komputerem - książką. Przenosimy się do innego świata: jazda konno, spacery, potańcówki, romanse, dramaty. Czytelnik z przyjemnością obserwuje takie życie, jak i powrót do szarej warszawskiej rzeczywistości oraz wewnętrzne rozdarcie, poszukiwanie siebie.

Już jakiś czas temu przekonałam się, że lektura wcale nie musi być nudna. Od tej pory sięgam po każdą z zaciekawieniem i nadzieją, że przyniesie mi coś wartościowego, pod miłym płaszczykiem humoru, albo przygody. 'Przedwiośnie' mnie nie zawiodło. O ile początkowe, ciężkie losy bohatera nie zmuszają do pochłaniania kolejnych stron, o tyle jego romans z wyższą grupą społeczną...

'Heroina' była dla mnie książką na jeden wieczór, sprawiła, że nie liczył się upływ czasu. Zaciekawia i wciąga. Poprzez krótkie i nieraz z pozoru bezsensowne lub nazbyt metaforyczne zdania ukazuje odmienny sposób myślenia - skutek zażywania ciężkich narkotyków. Inaczej nie piętnuje uzależnienia. Nazywa go najwyższym poziomem szczęścia, bohater nie wysnuwa wniosków. Nawet chwile odwyku nie zapadają tak wyraźnie w pamięć, jak stany po zażyciu. Dramatyczny zabieg utożsamienia się bohatera z heroiną również nie podobał mi się.

'Heroina' była dla mnie książką na jeden wieczór, sprawiła, że nie liczył się upływ czasu. Zaciekawia i wciąga. Poprzez krótkie i nieraz z pozoru bezsensowne lub nazbyt metaforyczne zdania ukazuje odmienny sposób myślenia - skutek zażywania ciężkich narkotyków. Inaczej nie piętnuje uzależnienia. Nazywa go najwyższym poziomem szczęścia, bohater nie wysnuwa wniosków. Nawet...