Opinie użytkownika
W „Dzielnicy” autor trochę odchodzi od głownego tematu serii, jakim jest apokalipsa zombie, nawiedzająca Wrocław. W tym tomie bohaterowie, chociaż nadal borykają się z problemem krwiożerczych nieumarłych i nieraz giną za ich sprawą, skupiają się już bardziej na walce między sobą.
W tej części postaci znów jest bardzo dużo, a choć powtarzają się sylwetki wojskowych, które...
„Dolinę szpiegów” czytało mi się jak krew z nosa. Jestem na ogół upartym czytelnikiem i nie lubię porzucać książek przed ich skończeniem, a ta książka nie posiada aż tak złej narracji, jeśli chodzi o sam język, aby stała się absolutnie nieznośna – niemniej przeprawa przez nią była wyjątkowo nudna i bolesna.
Sam pomysł na fabułę nie był zły, bo zasadza się na akcji, jaką...
„Ostatnia tajemnica” to powieść obyczajowa, którą można uznać za ciepłą i lekką – jest napisana tak pogodnym, delikatnym tonem, że czyta się ją bardzo łatwo i szybko.
Fabuła opiera się na spleceniu historii kilkorga bohaterów, których połączył zbieg okoliczności: z jednej strony mamy do czynienia z losami staruszki Sabiny, której młodość poznajemy, oraz rodziny Elizy, która...
„Kraty” to kolejna część „Szczurów Wrocławia” – wprawdzie pierwsza niezbyt mi się podobała, za to druga była znacznie lepsza, więc do lektury kolejnej podeszłam już z lepszym nastawieniem. „Kraty” okazały się mieć wiele plusów, ale też trochę drobnych minusów.
Tym, co nie podobało mi się w „Chaosie”, była zbyt duża liczba postaci i bardzo przekrojowy zakres akcji,...
Autor „Ostatniego azylu” miał niezły pomysł na fabułę i potrafi też poprawnie prowadzić narrację, natomiast powieść mimo tego i tak nie jest zbyt dobra, a wina tkwi tu w samej budowie treści.
Przez pierwsze 50 stron czytelnik przechodzi przez mnóstwo „migawek”, które mają stanowić wprowadzenie do historii, natomiast ich ilość jest po prostu zbyt duża – co kolejny rozdział,...
„Polowanie na Hitlera” to bezpośrednia kontynuacja „W służbie Hitlera” - moim zdaniem jej znajomość jest esencjonalna, jako że w tym tomie poznajemy dalsze losy jednej z głównych bohaterek poprzedniej części.
Książka przedstawia fikcję historyczną, opisującą urywek dalszego życia Hitlera po zakończeniu II Wojny Światowej. Wedle badaczy popełnił on samobójstwo, natomiast...
„A na imię jej będzie Aniela” to trzecia część serii kryminałów retro z komisarzem Maciejewskim w roli głównej. Pierwsza część niezbyt mi się podobała, za to druga znacznie bardziej przypadła mi do gustu, więc miałam nadzieję, że kolejna także będzie całkiem niezła. Niestety w tym tomie autor powrócił do wad z „Morderstwa pod cenzurą”, co sprawiło, że lektura książki mnie...
więcej Pokaż mimo to
„Niewolnica” to niezwykle przejmujący, poruszający reportaż o szokującym zjawisku niewolnictwa w XXI wieku. Mende Nazer była zwykłą „dziewczynką z buszu”, dzieckiem z afrykańskiego plemienia, porwaną i sprzedaną do niewoli jako pomoc domowa w arabskim domu.
Książka przedstawia dzieciństwo bohaterki, przybliżając czytelnikowi zwyczaje ludu Nuba z górskich obszarów Sudanu. Z...
„Dintojra” to zbiór opowiadań, których bohaterowie każde na swój sposób walczą z życiem, borykając się z takimi problemami jak samotność, alkoholizm, ciężkie doświadczenia, nierówności płciowe. Każdy z nich stara się wygrać mimo wszystko, choć nie zawsze zwycięstwo oznacza osiągnięcie szczęścia.
Mimo że tematyka opowiadań jest klarowna, a ich przesłanie mniej więcej...
„Pamięci mordercy” to jedna z tych książek, które są właściwie całkiem dobrze napisane i mają sensowną fabułę, ale mimo to brakuje im tego „czegoś”.
Choć powieść liczy prawie 700 stron, czyta się ją bardzo szybko dzięki dość prostej narracji – są tu dwa główne wątki, policjanta i dziennikarki, którzy próbują odnaleźć sprawcę zabójstw. Każde z nich ma swoje indywidualne...
Po przeczytaniu „Chaosu”, który nie bardzo mi się spodobał, obawiałam się, że i lektura „Szpitala” niezbyt przypadnie mi do gustu. Postanowiłam jednak się za nią wziąć, pocieszona, że jest znacznie cieńsza niż tom pierwszy, a do tego wydana większym drukiem.
„Szpital” to kontynuacja poprzedniej części, skonstruowana dokładnie na tej samej zasadzie: czytelnik ponownie ma tu...
„Sześć powodów, by umrzeć” prezentuje bardzo dobre umiejętności warsztatowe autorki, natomiast nie zachwyca pod kątem fabuły.
Na początku nie wiedziałam za bardzo, z jakim typem historii będę miała do czynienia – autorka wybrała dla bohaterów tak niespotykane imiona, że sądziłam, że opowieść toczy się gdzieś zagranicą, może w Stanach. Styl narracji zresztą był bardzo...
Na początku „Katharsis” zaintrygowało mnie bardzo tajemniczą, nieoczywistą fabułą, osnutą wokół wynajmu całego hotelu dla kilku gości przez niespodziewanego klienta.
Zaciekawiła mnie przedstawiona zagadka, bo od początku nic nie wskazywało na to, jak może się zakończyć – właściwie to nie wiedziałam nawet, czy trzymam w rękach thriller, horror, a może jakiś dramat...
"Chaos” to rzeczywiście książka chaotyczna. Nie ma tu bowiem głównego bohatera czy określonej grupy, którego/której losy czytelnik mógłby śledzić, a jedynie opowieść o jednej długiej, ale to bardzo długiej nocy latem we Wrocławiu lat 60-tych, podczas której mieszkańcy nagle zaczynają zamieniać się w zombie.
Już na początku zauważyłam, że opisy świata przedstawionego nie są...
Do tej pory przeczytałam tylko „Szymka” Kościelnego, która to powieść zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie, więc do lektury „Nielata” podeszłam z entuzjazmem. Niestety entuzjazm mój został dość szybko przez książkę zgaszony.
Pierwszym, co rzuciło mi się w oczy, to powtarzalność budowy fabuły i postaci – „Nielat” to po prostu kolejny „Szymek”, tyle że niektóre wątki autor...
Stoicyzmem interesuję się od dłuższego czasu i myślę, że na jego temat wiem już całkiem sporo, toteż mogę powiedzieć, że „Wyzwanie stoika” relewantnie przedstawia jego niektóre zasady.
Dla mnie lektura była bardzo jasna i zrozumiała, jako że w wywodzie autora zauważałam odniesienia do różnych tez i postulatów, jakie stworzyli starożytni stoicy. Nie wiem jednak, czy ktoś,...
Wiedziałam, że „1984” jest dystopią o inwigilacji totalnej, natomiast po skończonej lekturze mam wrażenie, że zamiast stworzyć w miarę realistyczną wizję świata kierowanego przez jakąś organizację, autor popłynął w tym staraniu nieco za daleko, zwłaszcza w ostatniej części powieści.
Okazuje się bowiem, że jego celem było chyba przedstawienie systemu, który całkowicie...
W ramach nadrabiania mojego braku znajomości klasyki literatury postanowiłam wziąć się za „Mistrza i Małgorzatę”. O tej książce nie wiedziałam właściwie nic oprócz tego, że dotyczy romansu tytułowych bohaterów, i że występuje w niej jakiś kot Behemot.
Przez pierwsze sto stron zatem byłam dosyć skonfundowana treścią, nie rozumiejąc za bardzo, co za powieść właściwie trzymam...
Zanim zabrałam się za lekturę „Papillona”, obejrzałam ekranizację z 2017 roku. Film wywarł na mnie mocne wrażenie jako dramat o człowieku skazanym na walkę z przeciwnościami losu, które ostatecznie udaje mu się pokonać jedynie dzięki swojej niezłomności. Sądziłam zatem, że i książka będzie dosyć „ciężka” pod kątem treści. Charriere jednak opowiada o swoim trwającym 13 lat...
więcej Pokaż mimo to
Chciałam nadrobić klasykę literatury pod postacią „Portretu Doriana Graya”, ciekawa, jakie wrażenie wywrze na mnie ta popularna powieść.
Pierwsze, co zwróciło moją uwagę, to nieco przestarzałe słownictwo, którego wprawdzie można się było spodziewać, ale i tak mnie rozczarowało – nie dodawało bowiem w moich oczach książce powabu w stylu vintage, a po prostu brzmiało dla mnie...