-
ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
-
Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński3
-
Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel2
Biblioteczka
2024-02-09
2024-01-22
Po wcześniejszej lekturze "Demonów Rosji" z chęcią sięgnąłem do kolejnego tekstu, który napisał Witold Jurasz. Lekkie pióro i spora liczba anegdot sprawiają, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Oczywiście zdarza się, że część z nich już słyszałem w audycjach, które autor prowadził po wybuchu wojny w 2022 roku, ale nie jest to problem, żeby sobie te ciekawostki odświeżyć.
W większym stopniu niż o Białorusi i jej dyktatorze, jest to książka o tajnikach dyplomacji, a zwłaszcza kondycji polskiej służby dyplomatycznej. Wyłania się z tego obraz przerażający i szokujący. Stopień amatorszyzny oraz prywatnych, indywidualnych rozgrywek oraz zwyczajnej zawiści jest niewiarygodny i każe się zastanowić nad kryteriami doboru ludzi, którzy wykonują pracę w ambasadach i konsulatach.
Z zaciekawieniem czekam na kolejne ksiązki Jurasza, a kto wie, może innego polskiego dyplomaty, który zdecyduje się podzielić swoimi refleksjami na temat pracy w naszych placówkach.
Po wcześniejszej lekturze "Demonów Rosji" z chęcią sięgnąłem do kolejnego tekstu, który napisał Witold Jurasz. Lekkie pióro i spora liczba anegdot sprawiają, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Oczywiście zdarza się, że część z nich już słyszałem w audycjach, które autor prowadził po wybuchu wojny w 2022 roku, ale nie jest to problem, żeby sobie te ciekawostki...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-01-14
Przeczytałem tę książkę błyskawicznie, czego, będąc szczerym, spodziewałem się. Zbigniew Parafianowicz to uznany autor i ekspert w sprawach ukraińskich, warto przytoczyć choćby jego biografię Petro Poroszenki, w której pokazał dużą znajomość tematyki związanej z Ukrainą i szeroko pojętym wschodem.
Forma książki "Polska na wojnie" jest zachęcająca, ponieważ w kilkunastu tematycznych rozdziałach zgromadzono zanonimizowane wypowiedzi ludzi związanych z dyplomacją, polityką i wojskowością.
Z lektury można się dowiedzieć wiele na temat tego w jakiej sytuacji międzynarodowej znalazła się Polska po 24 lutego 2022. To opowieść nie tylko o dynamicznie zmieniających się relacjach polsko-ukraińskich, ale również o jakości polskiej polityki i wojenkach wewnętrznych. Czytelnik odnajdzie też ciekawe informacje na temat stosunków z Niemcami, Francuzami oraz Amerykanami.
Kuleje nieco warstwa edytorska. Często zdania zostały źle podzielone, zaczynają się od spójników, czy nie mają żadnego orzeczenia. Natomiast jest to cena, którą można zapłacić za wysoką wartość merytoryczną.
Przeczytałem tę książkę błyskawicznie, czego, będąc szczerym, spodziewałem się. Zbigniew Parafianowicz to uznany autor i ekspert w sprawach ukraińskich, warto przytoczyć choćby jego biografię Petro Poroszenki, w której pokazał dużą znajomość tematyki związanej z Ukrainą i szeroko pojętym wschodem.
Forma książki "Polska na wojnie" jest zachęcająca, ponieważ w kilkunastu...
2024-01-09
Obraz mateczki Austrii, której nie znamy patrząc z polskiej, galicyjskiej perspektywy. Nie ma tutaj dobrotliwego i ciepłego ojczulka-cesarza, a raczej starszy zagubiony pan, którego postać jest tłem zarysowanej fabuły.
Autor, pisząc książkę w na przełomie lat 20. i 30. XX wieku zbudował portret świata, który jeszcze pamiętał, ale pod koniec XIX wieku odchodzi do historii wraz z fikcyjną, zasłużoną rodziną von Trotta.
Możemy odetchnąć spokojnym, nieco nudnym, powietrzem pogranicznego miasteczka, czy też zanurzyć się w rozterkach starego barona, który widzi, że życie jego syna nie potoczyło się w pożądany przez niego sposób.
Szczerze polecam wszystkim miłośnikom CK Monarchii.
Obraz mateczki Austrii, której nie znamy patrząc z polskiej, galicyjskiej perspektywy. Nie ma tutaj dobrotliwego i ciepłego ojczulka-cesarza, a raczej starszy zagubiony pan, którego postać jest tłem zarysowanej fabuły.
Autor, pisząc książkę w na przełomie lat 20. i 30. XX wieku zbudował portret świata, który jeszcze pamiętał, ale pod koniec XIX wieku odchodzi do historii...
2023-11-24
Zbiór reportaży z "Gazety Wyborczej" z lat 90., głównie pierwszej połowy tej dekady. Niewątpliwie można się przenieść do reliów tego okresu, zapoznając się z istotnymi problemami, takimi jak bezrobocie, niskie pensje, czy dylematy dekomunizacji. Można też się czasem uśmiechnąć, zwłaszcza kiedy czyta się reportaże o rozkwicie ufologii, wróżbiarstwa, czy akwizycji.
Niestety zabrakło mi czegoś, co można nazwać "informacjami kontekstowymi". Dla czytelnika, który nie ma wiedzy na temat początku lat 90. książka może być niezrozumiała, a w konsekwencji nawet nużąca. Dyskutować można też nad wyborem niektórych artykułów, zwłaszcza takichh, które miały 1,5 strony (tam przydałby się komentarz jeszcze bardziej).
Zbiór reportaży z "Gazety Wyborczej" z lat 90., głównie pierwszej połowy tej dekady. Niewątpliwie można się przenieść do reliów tego okresu, zapoznając się z istotnymi problemami, takimi jak bezrobocie, niskie pensje, czy dylematy dekomunizacji. Można też się czasem uśmiechnąć, zwłaszcza kiedy czyta się reportaże o rozkwicie ufologii, wróżbiarstwa, czy akwizycji.
Niestety...
2023-10-24
Autor od początku udowadnia, że patrząc na Węgrów kierujemy się stereotypami i obrazem społeczeństwa, które nie istnieje. W rzeczywistości Węgrzy są zupełnie inni niż Polacy, a jakby się temu głębiej przyjrzeć, to nie ma w nich za dużo elementów, które mogłyby nam imponować.
Konformizm, rewanżyzm, nacjonalizm i akceptacja dla niesprawiedliwego systemu rządów Viktora Orbana - taki obraz Madziarów został w mojej głowie po lekturze tej książki.
Dominik Hejj pokazał, że jest kompetentnym znawcą realiów panujących nie tylko w polityce węgierskiej, ale również w społeczeństwie nad Dunajem. Zarysował obraz społeczeństwa, które co do zasady popiera mało demokratyczny system rządów Fideszu oraz jest zakochane w Orbanie. Ten z kolei umiejętnie wykorzystuje resentymenty tego przepełnionego nostalgią i tęsknotą za przeszłością Narodu.
Polecam wszystkim, którzy są też zainteresowani polską polityką. W tej książce można odnaleźć wiele znajomo brzmiących historii...
Autor od początku udowadnia, że patrząc na Węgrów kierujemy się stereotypami i obrazem społeczeństwa, które nie istnieje. W rzeczywistości Węgrzy są zupełnie inni niż Polacy, a jakby się temu głębiej przyjrzeć, to nie ma w nich za dużo elementów, które mogłyby nam imponować.
Konformizm, rewanżyzm, nacjonalizm i akceptacja dla niesprawiedliwego systemu rządów Viktora Orbana...
2023-10-04
Aleksander Kwaśniewski to polityk, który dzisiaj nie budzi już takich namiętności jak jeszcze kilkanaście lat temu, dzięki czemu do wywiadu-rzeki z nim można zasiąść bardziej jak do rozmowy z ekspertem, niż aktorem sceny politycznej. Sam to wielokrotnie podkreśla, że obecnie dystansuje się od sfer władzy i realizuje jako niezależny doradca i obserwator.
Dostałem w tej książce to, czego oczekiwałem. Ciekawe historie z kuluarów polityki międzynarodowej były przeplatane uwagami dotyczącymi historii ostatnich lat i refleksji ze współczesnego punktu widzenia.
Zainteresowanego czytelnika na pewno ucieszy też fakt, że rozmowa dotyczy również okresu przed prezydenturą, a nawet przed wejściem bohatera w dorosłą politykę. Interesującym fragmentem jest szeroka panorama rzeczywistości PRL widzianej oczami dorastającego mężczyzny z mniejszej miejscowości, który wchodzi w dojrzałość w dużym mieście, w którym dzieją się duże rzeczy - w Gdańsku.
Wielką wartością były dla mnie fragmenty dotyczące trudnych tematów, takich jak relacje polsko-żydowskie, jakość polskiej polityki po 1989 roku, czy dramatyczne wydarzenia, które miały miejsce podczas pomarańczowej rewolucji.
Moją obawą jest natomiast fakt, że książka została wydana w bardzo dynamicznym okresie - w trakcie wojny na Ukrainie. W związku z tym po latach może nieco stracić na aktualności, natomiast w tym momencie dodawało jej to cech pozytywnych.
Nie mniej, polecam tę książę wszystkim, którzy są zainteresowani historią, polityką, a przede wszystkim funkcjonowaniem naszego państwa.
Aleksander Kwaśniewski to polityk, który dzisiaj nie budzi już takich namiętności jak jeszcze kilkanaście lat temu, dzięki czemu do wywiadu-rzeki z nim można zasiąść bardziej jak do rozmowy z ekspertem, niż aktorem sceny politycznej. Sam to wielokrotnie podkreśla, że obecnie dystansuje się od sfer władzy i realizuje jako niezależny doradca i obserwator.
Dostałem w tej...
2023-09-21
Bardzo wartościowa książka, która w bardzo dosadny sposób pokazuje złożoność historii Ziem Odzyskanych.
Warto zwrócić uwagę na tyraniczną pracę jaką wykonała autorka. Podczas lektury odnajdujemy wspomnienia osadników polskich, rozmowy z aktywistami miejskimi oraz dokumenty i wycinki prasowe z różnych okresów historycznych.
Przejmująco czytało się zwłaszcza rozdział o cmentarzach, które pozostawili po sobie Niemcy.
Dla mnie osobiście lektura miała wyjątkowo emocjonalny charakter ze względu na to, że pochodzę z Dolnego Śląska.
Bardzo wartościowa książka, która w bardzo dosadny sposób pokazuje złożoność historii Ziem Odzyskanych.
Warto zwrócić uwagę na tyraniczną pracę jaką wykonała autorka. Podczas lektury odnajdujemy wspomnienia osadników polskich, rozmowy z aktywistami miejskimi oraz dokumenty i wycinki prasowe z różnych okresów historycznych.
Przejmująco czytało się zwłaszcza rozdział o...
2023-09-04
Bardzo fajnie pokazana wizja stosunków społecznych na wsi w XIX wieku. Autor pobawił się historią i dołożył trochę fantastyki (moim zdaniem nieco za dużo, ale każdy lubi coś innego).
Postacie Jakuba Szeli i jego antagonisty Wiktora Bogusza zostały przedstawiony w ciekawy i niejednoznaczny sposób, a ich obserwacje i świat w którym się obracali były opisane bardzo plastycznie.
Myślę, że warto sięgnąć po tę książkę, zwłaszcza w dobie dyskusji nad "historią ludową" naszego kraju.
Bardzo fajnie pokazana wizja stosunków społecznych na wsi w XIX wieku. Autor pobawił się historią i dołożył trochę fantastyki (moim zdaniem nieco za dużo, ale każdy lubi coś innego).
Postacie Jakuba Szeli i jego antagonisty Wiktora Bogusza zostały przedstawiony w ciekawy i niejednoznaczny sposób, a ich obserwacje i świat w którym się obracali były opisane bardzo...
Doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, że Polacy są narodem indywidualistów, ale treść książki Bartosza Józefiaka dobitnie to potwierdza. Z lektury wynika, że co do zasady jesteśmy przyspawani do kierownicy, nie wyobrażamy sobie życia bez samochodu, a własne auto to dla nas gwarancja niezależności i wolności.
Autor przeanalizował różne aspekty patologicznych zachowań na drodze i wykonał kawał tytanicznej pracy, przenikając do różnych środowisk. Bywał na nielegalnych ulicznych wyścigach, zatrudnił się jako kurier IpPost oraz przy dowozie jedzenia. Wnioski z tych eksperymentów były porażające.
Po lekturze tej książki, za każdym razem kiedy wsiądziesz za kółko, będziesz zwracać uwagę na nowe elementy zachowań na drodze. Polecam, zwłaszcza tym, którzy uważają, że kierowcy w Polsce to szykanowane i prześladowane jednostki.
Doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, że Polacy są narodem indywidualistów, ale treść książki Bartosza Józefiaka dobitnie to potwierdza. Z lektury wynika, że co do zasady jesteśmy przyspawani do kierownicy, nie wyobrażamy sobie życia bez samochodu, a własne auto to dla nas gwarancja niezależności i wolności.
więcej Pokaż mimo toAutor przeanalizował różne aspekty patologicznych zachowań na...