Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Klasyk, ciągle aktualny. Przestroga dla ludzi. Powinna ciągle być czytana w szkołach, ze zrozumieniem.

Klasyk, ciągle aktualny. Przestroga dla ludzi. Powinna ciągle być czytana w szkołach, ze zrozumieniem.

Nowa seria, ale powiązana z poprzednią, "Ateńczykiem". Jednak mam wrażenie, że natchnienie opuściło autora. Jest to zdecydowanie książka dla miłośników niekończących się potyczek militarnych, lejącej się krwi i uciętych kończyn. Dopiero gdzieś w połowie ksiązki jest drobna przerwa, na Dionizje Wielkie i rywalizację tragików w konkursie scenicznym. Dla znających historię to nie tajemnica, że wygrał Ajschylos i jego "Persowie", wsparty finansowo przez Peryklesa. Jednak chwila później mamy znowu powrót do ciągnących się kampanii wojennych. I na sam koniec epilog i co znowu? Kolejna bitwa.
W "Ateńczyku"autor potrafil jakoś wypośrodkować. Między bitwami mieliśmy rodzinę Ksantyposa (ojca Peryklesa), polityczne potyczki w demokratycznych Atenach.
W "Lwie" nie wiadomo, kto jest lwem czy Kimon czy też młody Perykles. Dojrzewanie Peryklesa też jest kiepsko pokazane. Nie wiadomo dokładnie co uczyni go w przyszłości największych przywódcą demokratycznych Aten.
Pojawia się też Efialtes, który pełnił funkcję politycznego mentora Perykesa. Tutaj to postaćpapierowa, sztampowa i nieciekawa. Ciekawe czy w kolejnej powieści autor wróci do formy.

Nowa seria, ale powiązana z poprzednią, "Ateńczykiem". Jednak mam wrażenie, że natchnienie opuściło autora. Jest to zdecydowanie książka dla miłośników niekończących się potyczek militarnych, lejącej się krwi i uciętych kończyn. Dopiero gdzieś w połowie ksiązki jest drobna przerwa, na Dionizje Wielkie i rywalizację tragików w konkursie scenicznym. Dla znających historię to...

Dziewczynki dorosły, życie jeszcze bardziej się zaczęło komplikować. W powieści mamy skomplikowaną sytuację powojennych Włoch, gdzie krzyżują się faszyzm z komunizmem, a na tym tle młode włoskie kobiety próbują wywalczyć dla siebie niezależność.
Jak w poprzednich tomach następuje moment spowolnienia, po których autorka wprowadza takie wydarzenie czy wątek, że krew na nowo zaczyna szybciej płynąć.

Dziewczynki dorosły, życie jeszcze bardziej się zaczęło komplikować. W powieści mamy skomplikowaną sytuację powojennych Włoch, gdzie krzyżują się faszyzm z komunizmem, a na tym tle młode włoskie kobiety próbują wywalczyć dla siebie niezależność.
Jak w poprzednich tomach następuje moment spowolnienia, po których autorka wprowadza takie wydarzenie czy wątek, że krew na nowo...

W drugiej książce serii "Genialna przyjaciółka" Ferrante nie tylko nie traci impetu, ale cała historia wręcz go nabiera. Dziewczyny dorastają, historia nabiera dynamiki.
Pozornie może się to wydawać książka historyczna. jest akcja dzieje się na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Jednak patriarchalizm ciągle trzyma się dobrze. Wiele kobiet ciągle nie może się spełnić życiowo, a mężczyźni są uwikłani w role macho. Zmuszeni do odgrywania roli twardzieli, prowadzącej do nieszczęścia i zapijania tego alkoholem.
Południowe Włochy w prozie Ferrante to nie słoneczna kraina jaką znamy z wakacji, ale miejsce, gdzie życie jest pełne brutalności, przemocy i łez.
Ferrante jest nie tylko świetną pisarką pod względem formy. Ważne są też emocje, które czuć czytając tą książkę. Emocje, które są jak przyprawa, która sprawia, że całość smakuje jeszcze lepiej.

W drugiej książce serii "Genialna przyjaciółka" Ferrante nie tylko nie traci impetu, ale cała historia wręcz go nabiera. Dziewczyny dorastają, historia nabiera dynamiki.
Pozornie może się to wydawać książka historyczna. jest akcja dzieje się na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Jednak patriarchalizm ciągle trzyma się dobrze. Wiele kobiet ciągle nie może się spełnić...

Czytając książkę Węcowskiego miałem wrażenie, że autor przejął pałeczkę po profesorze Krawczuku. Powstała książka w stylu eseju historycznego, która niejako wprowadza w klimat starożytnej Grecji, roztacza jej czar. Jest raczej przyczynkiem do sięgnięcia do kolejnych książek, które bardziej wyczerpująco opisują różne zagadnienia związane z starożytną Grecją.

Czytając książkę Węcowskiego miałem wrażenie, że autor przejął pałeczkę po profesorze Krawczuku. Powstała książka w stylu eseju historycznego, która niejako wprowadza w klimat starożytnej Grecji, roztacza jej czar. Jest raczej przyczynkiem do sięgnięcia do kolejnych książek, które bardziej wyczerpująco opisują różne zagadnienia związane z starożytną Grecją.

Dużo już napisano o Ferrante, zarówno o książkach lub o niej samej (lub o nim samym).
świetnie napisana powieść inicjacyjna, gdzie mamy te prawdziwe południowe Włochy, nie te z folderów turystycznych. Powieść szczególnie trafi do wszystkich tych, którzy dorastali na blokowiskach w epoce przed internetem, w intensywnych czasach przemian obyczajowych.

Dużo już napisano o Ferrante, zarówno o książkach lub o niej samej (lub o nim samym).
świetnie napisana powieść inicjacyjna, gdzie mamy te prawdziwe południowe Włochy, nie te z folderów turystycznych. Powieść szczególnie trafi do wszystkich tych, którzy dorastali na blokowiskach w epoce przed internetem, w intensywnych czasach przemian obyczajowych.

Słynna książka, na podstawie której powstał jeszcze słynniejszy film, z obecnie wszechobecnym Timothée Chalametem. Jednak warto po nią sięgnąć, szczególnie w trakcie trwania polskiej zimy. Można poczuć całą magię Italii, z jej gorącą pogodą, siestą, posiłkami na świeżym powietrzu i dobrą muzyką w tle.
Książka nieco rózni się od filmu. Mniej tam dialogów, więcej opisów wewnętrznego życia głównego bohatera o imieniu Elio.

Słynna książka, na podstawie której powstał jeszcze słynniejszy film, z obecnie wszechobecnym Timothée Chalametem. Jednak warto po nią sięgnąć, szczególnie w trakcie trwania polskiej zimy. Można poczuć całą magię Italii, z jej gorącą pogodą, siestą, posiłkami na świeżym powietrzu i dobrą muzyką w tle.
Książka nieco rózni się od filmu. Mniej tam dialogów, więcej opisów...