Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zanim zabrałam się za tę książkę, ludzie mówili mi, żeby czytać ją tylko wtedy, kiedy jest się szczęśliwym. Podobno strasznie depresyjna, i cóż, trudno się nie zgodzić.
Co było w niej nie tak? Straszliwie złościła mnie świadomość tego, że Oni, Ci z Hailsham, nic nie mogą zrobić, a właściwie nie chcą zrobić nic ze swoim życiem. Są jak marionetki, pogodzeni z cierpieniem i własnym losem. Zadają głupie pytania i otrzymują głupie odpowiedzi, ale przede wszystkim nie walczą. Są jak robaki, które urodziły się tylko po to, aby umrzeć.
W pewnym momencie ten ich brak reakcji i chęci zmiany czegokolwiek był tak przerażający, że chciało się wyć z wściekłości.
Dziwna książka, ale piękna na swój sposób. O wielkim smutku.

Zanim zabrałam się za tę książkę, ludzie mówili mi, żeby czytać ją tylko wtedy, kiedy jest się szczęśliwym. Podobno strasznie depresyjna, i cóż, trudno się nie zgodzić.
Co było w niej nie tak? Straszliwie złościła mnie świadomość tego, że Oni, Ci z Hailsham, nic nie mogą zrobić, a właściwie nie chcą zrobić nic ze swoim życiem. Są jak marionetki, pogodzeni z cierpieniem i...